Vorig jaar las ik de ‘Life Changing Magic of not Giving a Fuck’ van Sarah Knight. Een gimmick op het bijna gelijknamige boek van Marie Kondo. Ik vond het een van de slechtste boeken die ik de afgelopen jaren gelezen heb. De eerste helft van het boek vond ik vrij voor de hand liggend, het tweede gedeelte vond ik vooral herhaling van wat ik in het eerste gedeelte al ‘geleerd’ en gelezen had. Toen ik hoorde dat er nog een ander boek was dat je leerde om geen fuck te geven dacht ik, hmm… het zal wel.

Bekijk bericht

Precies twee jaar geleden las ik het eerste boek van Paula Hawkins; Meisje in de Trein. Toen voorspelde ik al dat er een film van gemaakt zou worden, dat kon naar mijn idee niet anders. En ik kreeg gelijk, vorig jaar draaide de film in de bioscoop, met Emily Blunt in de hoofdrol. Ondertussen heeft Paula ook niet stilgezeten, vorige maand kwam haar tweede boek uit; In Het Water.

Bekijk bericht

Mijn eerste chicklit was Shopaholic, in de zomer van 2003 (of het was Gossip Girl, ik weet niet meer welk boek ik eerder las, maar ik weet dat ik ze allebei in dezelfde vakantie las) (dit was trouwens dezelfde zomer waarin ik mijn blog begon) en sindsdien heb ik geen boek van Sophie Kinsella meer gemist. Ik ben niet altijd enthousiast, maar ik begin toch altijd weer vol goede moed. Ik las Finding Audrey en was ontzettend positief verrast. Ik las de laatste Shopaholic en was iets minder onder de indruk. Een jaar eerder las ik Shopaholic to the Stars en daar was ik al helemaal geen fan van en in de tijd VOOR Summer Reading überhaupt een ding was op mijn blog las ik ‘I’ve got your number‘. Deze week las ik ‘Mijn niet zo perfecte leven’.

Bekijk bericht

Toen ik ruim twee jaar geleden Big Little Lies – mijn eerste boek van Liane Moriarty – las was ik super enthousiast. Wauw, waarom had ik nog niet eerder van deze auteur gehoord. Ik nam daarna echter niet de moeite om de rest van haar boeken te lezen. Maar toen de gelijknamige tv-serie met in de hoofdrollen Nicole Kidman en Reese Witherspoon begin dit jaar op TV verscheen, herinnerde ik me weer hoe fijn ik Liane’s schrijfstijl vond. Toen ik dit boek opgestuurd kreeg van de Nederlandse uitgever (AW Bruna, toevallig ook mijn uitgever) kon ik dan ook niet wachten om het boek te lezen.

Bekijk bericht