Vorig jaar las ik de ‘Life Changing Magic of not Giving a Fuck’ van Sarah Knight. Een gimmick op het bijna gelijknamige boek van Marie Kondo. Ik vond het een van de slechtste boeken die ik de afgelopen jaren gelezen heb. De eerste helft van het boek vond ik vrij voor de hand liggend, het tweede gedeelte vond ik vooral herhaling van wat ik in het eerste gedeelte al ‘geleerd’ en gelezen had. Toen ik hoorde dat er nog een ander boek was dat je leerde om geen fuck te geven dacht ik, hmm… het zal wel.
Maar toen hij op mijn deurmat belandde (thanks uitgever) besloot ik toch maar wat bladzijdes te lezen, gewoon omdat ik nieuwsgierig was. En al snel bleek dat ik dit boek een stuk beter kon waarderen dan zijn ‘bijna’ naamgenoot. De edele kunst van not giving a fuck (vertaling van ‘The Subtle Art of not Giving a Fuck’) bleek een stuk meer inhoud te hebben. En de ene rake zin na de ander volgde elkaar op. Het eerste hoofdstuk was bijna geheel roze door mijn markeerstift, omdat ik het allemaal zo belangrijk vond om te onthouden. Het tweede hoofdstuk was nog niet begonnen of mijn markeerstift was leeg. True story.
Ik ga even wat van die roze gemarkeerde passages met jullie delen.
‘De sleutel tot een goed leven is niet de obsessie met meer; het is het belang inzien van minder, van wat oprecht is en acuut en belangrijk.’
‘We hebben zo fucking veel spullen en zoveel mogelijkheden, dat we niet meer weten waar we nog een fuck om moeten geven.’
‘Het vermijden van lijden is een vorm van lijden. Het vermijden van strijd is een strijd. Het ontkennen van falen is falen. Verbergen van wat schaamtevol is, is zelf een vorm van schaamte.’
‘Er geen fuck om geven betekent dat je in de confrontatie met de meest angstaanjagende en moeilijke uitdagingen in je leven toch tot actie overgaat.’
‘De meeste van ons worstelen zich door het leven door te veel fucks te geven in situaties die geen fucks verdienen. We geven te veel fucks om de onbeschofte casseer die ons wisselgeld in alleen maar muntjes teruggaf. We geven te veel fucks als we een tv-programma dat we graag wilden zien, niet doorgaat. We geven te veel fucks als onze collega’s niet informeren naar ons rampzalige weekend. Ondertussen hebben we de limiet van onze creditcard overschreden.’
‘Not giving a fuck kun je zien als een edele kunst. En hoewel dit jou misschien belachelijk in de oren klinkt en ik misschien overkom als een idioot, gaat het hier in wezen om leren hoe je je gedachten effectief kunt focussen en je prioriteiten kunt stellen – hoe je uitkiest wat voor jou belangrijk is en wat niet, een en ander gebaseerd op zorgvuldig gewette persoonlijke waarden.’
‘Waar je ook heen gaat, er ligt altijd een enorme hoop shit op je te wachten. En dat is ook prima. Het gaat er niet om die shit te ontvluchten. Het gaat erom dat je de shit vindt die jij leuk vindt om aan te pakken.’
En tot slot de laatste… ‘Dit boek zal je helpen een iets duidelijker beeld te krijgen van wat jij verkiest belangrijk te vinden in het leven en van wat jij verkiest onbelangrijk te vinden.’
Ik kon dit boek afgelopen week hartstikke goed gebruiken. De afgelopen maanden waren vrij hectisch en met de deadline van mijn boek in zicht en een ander – voor mij – spannend project dat op dit moment het grootste gedeelte van mijn dag in beslag neemt, is het soms best lastig om even rustig adem te halen en te beseffen dat het allemaal goed komt en dat je ‘problemen’ niet uniek zijn. Aan het begin van deze week wist ik niet hoe ik in vredesnaam OOK nog een boek moest lezen, naast alle dingen die ik deze week ook nog ‘moest’ doen. Dus ik dacht, ik lees alleen het eerste hoofdstuk en schrijf dan wel een blogje (dit doe ik anders nooit, maar de nood is nu echt hoog). Maar uiteindelijk las ik toch het hele boek van begin tot eind en ik ben blij dat ik het gedaan heb.
Even terug met de voeten op aarde, thanks Mark. En thanks lieve Anoek; mijn redacteur bij A.W. Bruna die dus op dit moment als enige al iets gelezen heeft van ‘boek deel 2’ en heel goed wist dat ik dit boek even nodig had om prioriteiten te kunnen stellen. Slimme zet van jou om dit gewoon naar me op te sturen. Ik kan er weer even tegen aan :)
Lachen: Een beetje, de schrijfwijze is lekker direct en soms best grappig.
Huilen: Nope
Irritatie: Eigenlijk… niet
Opvallend: Ik las de Nederlandse vertaling en vond het boek toch fijn lezen. En dat terwijl ik normaal gesproken Nederlandse vertalingen verschrikkelijk vind.
Aanrader: YES! Ik kon wel weer even wat no-nonsense inspiratie gebruiken en denk dat als jij net als ik af en toe het idee hebt dat je veel te veel aan je hoofd hebt om alles goed te kunnen doen, je dit boek heel fijn zult vinden.
Hartjes: 9/10
Je koopt ‘De edele kunst van not giving a fuck’ van Mark Manson onder andere bij Bol.com voor €19.99. De originele Engelse titel ‘The subtle art of not giving a fuck’ koop je voor €12,99 bij Bol.com
Wat is jouw favoriete inspiratie-boek?
Liefs,
Annemerel
Dit lijkt me een erg interessant boek! Hij komt op m’n lijstje voor de zomervakantie ?
Ik ben er echt heel erg benieuwd naar! Ik heb ‘m meteen even besteld, want het klinkt wel als een boek met goede lessen :)
Die wil ik ook gaan lezen!!! Zelf had ik heel veel aan ‘De moed van imperfectie’ van Brené Brown. Dat boek heeft echt mijn ogen geopend en mezelf aardiger naar mezelf doen kijken. Momenteel lees ik van haar ‘Gelukkig ben ik niet de enige’. Een boek over hoe je van schaamte je kracht kunt maken. Ook leerzaam, maar ik ben nog maar bij hoofdstuk 3.
Ik heb het boek ook maar meteen in mijn mandje gegooid. Na het bij drie mensen op hun nachtkastje hebben zien liggen en jou recensie te hebben gelezen, ben ik overstag. :)
Ik heb het boek ook gelezen en het zet je wel me de voeten op aarde. Ik blijf ontzettend veel inspiratie vinden in ‘Prioriteiten’ van Steven Covey. Vroeger dacht ik in tijden van productiviteit, in termen voor prioriteit. Want genoeg tijd om alles ‘wat ik wil’ ; ‘wat ik moet’ en ‘wat goed zou zijn voor mij’, die heb ik niet genoeg. Niemand wellicht.
Deze komt op mijn lijstje !!
Ik vond die andere ook niks, deze maar eens een kans geven denk ik!