Die rare dagen tussen kerst en 1 januari, Tuur leert een nieuwe kant van mij kennen en Pip zit vol in haar imitatiefase.
Mijn eerste (fictie) boek in ruim twee jaar uitgelezen, weer in de ziekenboeg en spierpijn!
Na een paar wat mindere weken was afgelopen week voor mij eigenlijk best wel een fijne week. Zou het te maken hebben met de zonuren die we gehad hebben? Ik heb zo’n vermoeden…
2022 was niet helemaal mijn jaar en afgelopen maanden waren ook niet helemaal 100% wat ik er van verwacht had. Toch kan ik genoeg dingen opnoemen waar ik heel gelukkig van word op dit moment.…
Weer een griepje van het kinderdagverblijf, een nieuwe super gadget en een groot verlangen naar warmte
Philippa wordt deze maand anderhalf en ik merk dat het spelen steeds beter gaat. Nee, ze vermaakt zichzelf nog niet lang achter elkaar, maar ik merk wel verbetering en zie verandering in de manier waarop…
Niet de meest enerverende week (sorry, alweer, het is het seizoen), maar met genoeg mooie momenten om met een tevreden gevoel terug te kijken.
Vermoeidheid zorgt niet altijd voor de beste keuzes…
Een week zonder grote hoogtepunten, maar ook zonder echte dieptepunten. Het was gewoon een week in november.
Ik heb de zoveelste tandartsafspraak, Pip ontmoet voor het eerst Sint en Piet en een keer per week voel ik me weer even de ‘oude Annemerel’
Deze pasta met courgette en oesterzwam is in de laatste maanden een van mijn favoriete snelle pasta’s geworden. Zo smaakvol en ik maak mezelf wijs dat het ook nog redelijk gezond is, door de gegrilde…
De week dat de verwarming aan ging, ik eindelijk naar de kaakfysio kon en mijn kruik mijn beste vriend werd.
We hadden vage plannen om naar Italië te gaan in de herfstvakantie, maar besloten uiteindelijk toch lekker thuis te blijven. En dat was helemaal niet zo’n verkeerd idee.
De week verliep wederom niet zoals ik van te voren verwacht (en gehoopt) had. Er kwam weer een kinderdagverblijfvirus aanwaaien en die zorgde voor redelijk wat ellende.
Ik spendeerde drie uur bij de tandarts, maakte mooie herfstwandelingen met Philippa en ik was voor het eerst blij dat ik de marathon dit weekend niet hoefde te lopen.
Ik moest een lastige beslissing maken, zag het asfalt van heel dichtbij en had een verrassing in de tandartsstoel.
Wauw, het is alweer oktober. In september ben ik voor mijn gevoel de hele maand ziek geweest en helaas is oktober ook nog niet erg goed begonnen. Het komt allemaal een klein beetje tegelijk, maar…
16 dagen. 16 dagen tot het startschot van de Amsterdam Marathon klinkt. In mijn vorige marathon-blog – die ik schreef aan de vooravond van mijn langste duurloop – was ik redelijk positief gestemd. Ik had…
Toen ik vorige week zondag mijn diary schreef had ik niet verwacht dat ik acht dagen later nog steeds niet fit zou zijn. Helaas is de ‘cough of death’ zoals ik hem in het voorjaar…
Pip en ik zitten in de lappenmand, ik krijg een microneedling behandeling en ik loop mijn langste duurloop in voorbereiding op de Amsterdam Marathon.
