De beste dingen van 2022

2022 was niet mijn makkelijkste jaar, maar dat betekent niet dat het geen fijn jaar was. De moeilijkheidsgraad zat hem in een driestrijd. Allereerst wilde ik natuurlijk de allerbeste moeder zijn voor Philippa, daarnaast wilde ik wel graag mijn werk goed blijven doen. De derde factor maakte alles nog een stukje lastiger – het zal je vast niet ontgaan zijn want ik heb er regelmatig over geklaagd – ik had bijna dagelijks kiespijn. En als ik geen kiespijn had, dan was er altijd die angst dat het weer terug zou komen. Ik heb echt mega veel respect voor mensen met chronische pijn die ondanks alles positief in het leven staan, ik vind dat zelf bijzonder lastig. Maar er waren ook genoeg dingen om wel heel erg blij van te worden. Daarom presenteer ik vandaag, de beste dingen van 2022.

♥️ Mijn lievelingsweek was de week in New York. We gingen vrij spontaan. Op zaterdagmiddag bedacht ik dat we in de voorjaarsvakantie misschien naar New York zouden kunnen gaan. Die avond boekten we de reis. Vijf dagen later zaten we met heel veel formulieren (want: covid) bepakt en bezakt in het vliegtuig. Het was zo bijzonder om dit keer niet alleen (of met mijn moeder) in New York te zijn, maar samen met mijn gezin. We wandelden veel, we aten veel, we bezochten heel veel speeltuintjes en het was gewoon (mede dankzij ibuprofen, want ja, de kiespijn volgde me ook over onze landsgrenzen) de beste week van 2022. Ik ben nog aan het beramen hoe we dit jaar weer zo’n weekje kunnen inplannen.

♥️ Ik heb afgelopen jaar geen enkele hardloopblessure gehad, zelfs geen pijntje dat me meer dan twee dagen binnen hield. En dat terwijl ik het grootste gedeelte van het jaar gekolfd heb (en je hoort soms dat borstvoeding geven je blessure-gevoeliger zou maken). Nu moet ik toegeven dat ik ook niet erg veel kilometer gelopen heb het afgelopen jaar (kiespijn gooide regelmatig roet in het eten), maar ik denk ook dat de Pilates die ik sinds de zwangerschap van Philippa wekelijks gedaan heb ook zijn vruchten begint af te werpen. Hoewel ik niet de beoogde marathon liep die ik graag had willen lopen (stomme luchtwegvirusinfectie). Maar ik liep wel mijn eerste wedstrijd postpartum in New York (zo gaaf!) en mijn eerste halve marathon een paar maanden later. Ik ben nog lang niet zo snel als voor de zwangerschap, maar ik ben zo blij dat ik dit jaar weer lekker heb kunnen lopen.

♥️ Het is zo’n voorrecht om zoveel thuis te kunnen zijn met Philippa. Natuurlijk denk ik af en toe… poeeehhh even rust alsjeblieft, maar aan het eind van de dag zou ik het niet anders willen. Aan het begin van het jaar was Pip net een half jaar oud en kon ze rollen, inmiddels is ze anderhalf en rent ze door de kamer. Van rollen naar tijgeren naar kruipen naar lopen en dat zijn alleen nog maar haar ‘mobiele veranderingen’. Het is zo mooi om te zien hoe ze steeds meer begrijpt en haar eigen wil kenbaar kan maken. Hoe ze reageert als je thuiskomt na een rondje hardlopen, hoe blij ze wordt als ze chocolademelk in haar flesje krijgt in plaats van havermelk. Hoe blij ze wordt van appeltaart. Hoe groot haar ogen worden als we ergens kerstversiering zien hangen. Hoe enthousiast ze wordt van nieuwe kleding. Of van schoonmaken. Mama en papa helpen in het huishouden. Het moederschap is heus niet altijd makkelijk, maar ik zou het niet anders willen.

♥️ Onze vakantie deze zomer boekten we redelijk last-minute. Een lange week aan het Gardameer en ervoor en erna een paar dagen in mijn favoriete bergdorp Serfaus. Net als New York was het zo tof om deze plek met mijn gezin te delen. Hiken door de bergen, iedere avond Aperol Spritz, zon, speeltuinen, alleen maar lekker eten (sowieso heb ik afgelopen jaar bijna alleen maar lekker gegeten en dat is ook echt iets waar ik zo gelukkig van word). Philippa blij door het zwembad zien hupsen en met kindjes zien spelen.

♥️ Tuur verdient ook een plek op een lijstje, want zonder hem had ik het dit jaar echt niet gered. Op momenten dat de kiespijn me teveel werd was hij er altijd (behalve als hij aan het werk was natuurlijk, maar dan kon ik de uren in ieder geval wel aftellen en wist ik dat er een wisseling van de wacht zou komen.) Iedere ochtend (lekker) ontbijt maken, ik hoef maar te roepen dat ik iets nodig heb of hij staat met zijn jas bij de deur om naar de supermarkt te gaan. Hij kent me inmiddels zo goed dat hij precies weet wanneer hij mijn rustgevende CD (Coldplay – Ghost Stories) aan moet zetten. Als ik een tijdje niets op Instagram geplaatst heb dan spoort hij me aan om naar buiten te gaan en foto’s te maken. Ik weet niet waar ik hem aan verdiend heb, maar ik mag echt in mijn handen knijpen met een partner als Tuur. Die toevallig ook nog houdt van dezelfde muziek, films, series, restaurants en vakanties als ik. En natuurlijk van Pip.

♥️ Lululemon Align leggings. Ik denk dat ik 300 van de 365 dagen een Lululemon Align legging aan heb gehad vorig jaar. Ze zitten gewoon zo lekker, je voelt ze niet zitten en geloof me, ze doen wat met je billen dat veel andere leggings niet doen. Mijn favorieten zijn de basic zwarte SHR (super high rise) en de zwarte flared (HR, high rise). Het is een investering, maar je doet er jaren mee. Raak je zwanger? Geen probleem, ik droeg ze tijdens de zwangerschap van Philippa tot 36 weken in mijn normale maat (daarna werd het super warm weer en vond ik leggings niet lekker meer zitten) en na de zwangerschap was de tailleband niet uitgelubberd (ik draag deze leggings dus nog steeds!). Enige nadeel, als je eenmaal een Lululemon Align hebt gedragen is het dragen van een spijkerbroek een zeer grote oncomfortabele stap.

♥️ Dit was ik bijna helemaal vergeten, maar een ander GROOT hoogtepunt was het Coldplay concert in Berlijn. We namen mijn ouders mee zodat we Pip niet een paar dagen hoefde te missen (en omdat het natuurlijk ook gewoon gezellig was) en we reisden met de trein naar Berlijn. Ik weet niet of ik je die treinreis met een 1-jarige kan aanraden (de airco deed het niet, het was half juli en we hadden met vier personen de grootste moeite om haar rustig te houden), maar Coldplay was het allemaal waard. Het Coldplay (en het voorprogramma trouwens ook London Grammer) was zo goed en het was echt fantastisch om hierbij aanwezig te kunnen zijn. Bij terugkomst wilde ik maar een ding; weer. Helaas heb ik geen tickets voor deze zomer kunnen krijgen (ondanks dat ik via drie verschillende laptops in de wacht stond), maar deze ervaring pakken ze ons in ieder geval niet meer af. Het was fantastisch.

2022 was dus niet mijn makkelijkste jaar, maar zoals je leest was het zeker geen jaar om snel te vergeten. Ik heb nu alleen de hoogtepunten gedeeld, maar er waren ook genoeg kleine dingen die mijn dagen mooi maakte. Het zijn die kleine dingen die het leven echt kleur geven. Maar dat is weer een hele andere blog. 

Wat waren jouw hoogtepunten van het afgelopen jaar?

Liefs,
Annemerel

 

Delen:

3 Reacties

  1. Britt
    januari 10, 2023 / 14:20

    Heel erg fijn om te lezen! En relativerend, dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is maar er toch mooie momenten zijn. Ik hoop dat je in 2023 weer zulke mooie dingen mag beleven.

  2. Judith
    januari 10, 2023 / 17:03

    Fijn als er weer een nieuwe blog te lezen is! Ik hoop dat je kiespijn minder wordt en dat jullie een fijn 2023 mogen hebben😁

  3. Saskia Edelenbosch
    januari 12, 2023 / 15:37

    Ik wens je een jaar zonder kiespijn en mooie momenten! Ik kijk elke maandag uit naar een nieuwe blog. Ik volg je al aan aantal jaar en heb sinds 5 maanden zelf ook een dochtertje, fijn om daar ook over te lezen!