Annemerel.com

DIARY: Wiiiiiii

Photobucket

Wat doe je als je naar de mediamarkt gaat voor een nieuwe printer? Dan koop je een wii! Want dat is heel vanzelfsprekend en vooral heel erg verstandig.

Laat ik jullie eerst eventjes op de hoogte brengen van mijn relatie met Nintendo. Toen ik een jaar of zes was kreeg ik een gele gameboy, die ik overal mee naartoe sleepte en waar ik vooral Marioland en de Smurfen op speelde. Na een paar jaar raakte ik natuurlijk verslaafd aan het pokemonspelletje en toen was het ook alweer tijd voor een nieuwe Gameboy, een Gameboy color in het turquoise. Ondertussen was ik ook een groot Ninento 64 fan en dan vooral Mario Kart! Toen wij thuis al lang een Gamecube en een Xbox360 gekregen hadden, speelde ik nog steeds Mario Kart op de Nintendo 64 (waar ik zelfs nog first dates aan over heb gehouden, ik bedoel maar, sentiment!)

Een paar jaar geleden kregen we thuis de Wii, ik heb ongeveer één week in de kerstvakantie zeer fanatiek getennist en daarna lag m’n arm half uit de kom (ik ben niet alleen fanatiek, maar speel ook zeer agressief, you know..). Sindsdien heb ik het ding eigenlijk vrijwel niet meer aangeraakt. Rem wil al jaren een Wii, maar het kwam er om de een of andere reden gewoon steeds niet van. Eerst was de ‘Wii Play’ (de controller) overal uitverkocht, toen hadden we het te druk met andere dingen, daarna was er weer iets anders wat toch net even belangrijker was, je kent het vast, toch?

Maar donderdag toen we heel serieus naar een printer op zoek waren, zei ik “Kijk Rem, de Wii…” En ik zag gewoon meteen dat dat ding diezelfde middag nog bij ons thuis zou staan (en dat we de printer voor later zouden bewaren). Rem kocht de Wii met Mario Kart, ik kocht een knalroze Wii play en Wii Sports. M’n arm begint alweer lam te worden, but I’m having lottttts of fun!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin

FOOD: Scones

Photobucket

Volledig geïnspireerd door Ashley die gisteravond scones met jam en room at, bedacht ik vanmorgen in de supermarkt dat ik ook wel trek in scones had. Eventjes naar smulweb op m’n iPhone en de ingrediënten bij elkaar gezocht. Kom ik thuis ben ik natuurlijk nog steeds de helft vergeten. Ik ben er ook gewoon niet aan gewend dat ik tegenwoordig zelf bakpapier moet kopen in plaats van in mijn moeders keukenkastje snuffelen. Goed, twintig minuten later kon het festijn alsnog beginnen.

Mijn scones gaan waarschijnlijk de geschiedenis in als lelijkste scones ooit, maar lekker waren ze wel! Volgende keer moet ik ze voordat ze de oven ingaan gewoon nog eventjes insmeren met een losgeklopt eitje en bestrooien met wat poedersuiker, nu zijn het zielige bleekscheetjes geworden. Maar nogmaals, dat deed niks af aan de smaak hoor!

Het recept dat ik voor mijn scones gebruikt heb:

Ingredienten:
340 gram bloem
80 gram suiker
1 eetlepel bakpoeder
1/2 theelepel zout
6 eetlepels koude boter
1/2 kopje krenten of rozijnen
1 ei
125 milliliter room

Oven voorverwarmen op 215 graden.

How to proceed:

1. De bloem, suiker, zout en bakpoeder goed door elkaar roeren.
2. Met twee messen de koude boter in het deeg snijden totdat het deeg er korrelig uitziet.
3. Rozijnen en krenten erbij.
4. Klop het ei en de room samen.
5. Voeg ei-roommix bij het deeg.
6. Roer met een vork totdat de droge ingrediënten vocht zijn en vorm deeg tot een bal.
7. Maak van de bal ongeveer 10 kleine balletjes en leg die op bakpapier op een bakplaat.
8. Bestrijk de bovenkant van de scones met een losgeklopt eitje.
9. Bak in ongeveer 15 minuten goudbruin.

En dan? Opensnijden en beleggen als een hamburgertje met opgeklopte room en jam.

En dan? Genieten!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin

LISTS: 10 Moments of Pure Happiness

1. Naar bed gaan met gladde beentjes en met schone (witte) lakens.

2. Thuis komen na een rondje hardlopen en beseffen dat je vet hard gelopen hebt en dat je nu eigenlijk de hele wereld aan kunt.

3. IJskoud water uit een flesje in een bloed-verziekend hete sta

4. Je favoriete liedje du jour op de radio horen.

5. Uitgeslapen wakker worden om 7.00u ’s ochtends.

6. Een luchtje ruiken dat fijne herinneringen naar boven brengt.

7. Een complimentje van een persoon die voor jou belangrijk is.

8. Een plankje vol met je favoriete sushi voor je neus geschoven krijgen.

9. Een ex-vriendje tegenkomen net op een dag dat je er voor jouw doen extreem fabuleus bij loopt.

10. Als je na de eerste zin van een boek al weet dat dit één van je favoriete boeken gaat worden.

Van welke kleine dingen kunnen jij gelukkig worden?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin

RUNNING: 10 weeks

Photobucket

Ik was zo goed bezig, het hele jaar liep ik zo’n drie keer per week. Meestal vijf kilometers, soms een tien kilometer en natuurlijk was er die halve marathon (waar ik uiteindelijk helemaal niet zo goed op was voorbereid). Maar ergens ging het fout. Nadat ik drie weken iedere dag vijf kilometer had gelopen werd ik recalcitrant. “Nee ik wil niet lopen, waarom zou ik lopen. Boeh. In dat half uur kan ik ook een aflevering Sex and the City kijken.” Ik liep nog een paar keer, maar toen die verschrikkelijke doch voorspelbare kater kwam lukte het niet meer. Want op die voorspelbare kater kwam die onverklaarbare nasleep die eigenlijk nog steeds voortduurt. Huh? Ja. Bij iedere vorm van inspanning komt alles wat ik de uren daarvoor gegeten heb weer terug naar boven.

Dat kan twee dingen betekenen. 1) m’n lichaam is nog steeds vergiftigd door de alcohol (en het was echt niet zo veel) of 2) inmiddels heeft mijn conditie plaatsgemaakt voor de conditie van m’n oma. Ik ben toch bang dat ik de schuld 1,5 maand na dato niet meer aan de alcohol kan geven. It’s me. Mijn conditie is er van door en het is hoogtijd om hem op te sporen.

Waarom? Ah… Ik heb me per ongeluk aangemeld voor de halve marathon van Amsterdam, 16 oktober, als in over precies tien weken. Ik dacht dat ik gewoon wel weer eventjes. Donderdag besloot ik vanuit het niets tien kilometer te lopen. Remco zei “goh is dat niet een beetje te optimistisch Annemerel” , waarop ik antwoordde “ah wel nee joh Rem, dat doe ik wel even”. Na vijf kilometer postte ik nog deze foto op twitter. 200 meter verder stortte ik in. gutste het bloed uit m’n beide enkels omdat ik geen goede hardloopschoenen droeg en wist ik niet meer hoe ik adem moest halen. Ik heb er 7 kilometer uit kunnen slepen, de overige drie kilometer heb ik strompelend afgelegd. Vandaag was zelfs vijf kilometer zwaar. Geen spierpijn (dat is dan wel weer fijn van drie kilometer uitlopen), maar hell, na een kilometer (voor mijn doen rustig lopen) ging m’n hartslag al overal. Na vijf kilometer was ik er zo klaar mee dat doorlopen niet eens meer een optie was.

What happened to me?

Will be continued.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin

SHOPPING: ZARA F/W 2011-2012

Je hoeft niet bepaald geniaal te zijn om te weten dat ZARA één van mijn favoriete winkels is. 1) ZARA is geliefd bij de meeste mode-beminnende vrouwen. 2) ik heb het wel vaker over de ZARA. En ook voor het nieuwe seizoen staat er weer aardig wat op mijn verlanglijstje. Het jurkje heb ik inmiddels in m’n bezit, voor de rest moet ik nog even sparen. Mijn aller grootste liefdes bij ZARA? De jasjes. In Florence liep ik al bijna de winkel uit met het tweede jasje en werd ik smoorverliefd op het leren jasje. Wat mij tegenhield? De prijskaartjes en m’n geplande bezoekje aan Parijs over iets minder dan twee weken. Nu heb ik dus een dealtje met mezelf gesloten (zoals ik dat wel vaker doe) als ik in Parijs geen andere grote uitgaven heb mag ik één van de twee jasjes kopen. Oh en het rokje ook en misschien de schoenen en dat bovenste jasje is in verhouding dus echt niet duur. Goed. Jullie begrijpen, als ik mezelf niet een klein beetje in de hand houd kom ik thuis met alles.

Ach ja, als dat gat in m’n hand nu m’n grootste probleem is……

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin