BEAUTY: Clinique Anti Blemish Solutions (VI)

Five weeks down, only one week to go! Schreef ik vorige week nog dat m’n huid weer vrijwel terug bij af was, deze week heb ik (ik durf het bijna niet meer te zeggen) positiever nieuws. Puistjes: 0. Mee-eters: een paar verdwaalde op mijn kin. Littekens: eigen schuld dikke bult, iets te veel naar mijn smaak.

Een van mijn lezers zei vorige week iets in de comments over dat ik me misschien niet alleen maar op m’n smeerseltjes moest richten, maar ook aan andere factoren moest denken. En daardoor besefte ik dat ik eigenlijk de afgelopen twee maanden zo onsportief geweest was als maar mogelijk was en dat ik mijn liters water en groene thee drastisch had verminderd en had ingewisseld voor meer frisdrank en koffie.

Deze week heb ik zes dagen hardgelopen. Het waren maar vijf kilometers per dag, maar dat is blijkbaar genoeg. Ik heb m’n Bobble afgestoft, geen enkel glas frisdrank meer gedronken en mij aan mijn eigen regel gehouden ‘nooit meer dan 1 espresso per dag’. Of het werkt? Als je mijn huid nu met mijn huid van vorige week vergelijkt zou ik zeggen van ja.

Maar het zal er natuurlijk ook mee te maken hebben dat ik mijn zes weken bijna heb volgemaakt! Er was me van te voren al verteld dat het in eerste instantie erger zou worden. Ik bedoel, alle troep die er in mijn huid zat moest er toch op een bepaalde manier uit. Maar ik denk ook dat je dat proces misschien kunt versnellen door gezond te leven. Door sporten en veel water te drinken raak je ook afvalstoffen kwijt, althans dat is mijn verteld. Nou als regelmatig hardlopen, veel water drinken en de Anti Blemish Solutions lijn van Clinique mijn oplossing zijn dan weet ik het wel hoor.

But we’ll see.. zal ik volgende week door Parijs paraderen met een prachtig egaal huidje?

Keep you posted.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

BEAUTY: SOAP Treatment

Photobucket
Photobucket

Mijn voetjes zijn gisteren verschrikkelijk verwend! Dat mag ook wel, want ik had gekozen voor de ‘Feet Spoiled’ behandeling. 60 minuten lang scrubben, vijlen, masseren, eelt en andere ongewenste troep verwijderen, verzorgen en ten slotte lakken. Mijn voeten waren er zo ernstig aan toe dat het allemaal net een beetje langer duurde (lees: 2x zo lang), maar dat maakte mij niet uit want ik zat heerlijk met m’n kopje thee op de pedicurebank.

Ik werd ontvangen met een heerlijk kopje thee (Kusmi) aan de beautybar en mocht daarna meelopen naar de pedicurebank, waar ik met m’n voeten in heerlijk warm water mocht. Vanaf dat moment was ik gelijk ontspannen. Toen m’n nagelriemen waren teruggeduwd was het gelijk een wereld van verschil, waarom had ik dat nooit eerder gedaan? Het staat niet alleen veel mooier, het zorgt er ook voor dat je nagel beter en gezonder kan groeien.

Na bijna twee uur waren mijn voeten zacht en ontspannen en m’n nagels gelakt in ‘The IT Colour’ van OPI en ik zou bijna durven zeggen dat ze er mooi uit zagen. Ja natuurlijk die debiele teennagel, die konden ze niet eens met een halve centimeter laten groeien, maar toen ik m’n voeten gisterochtend zag had ik niet gedacht dat ze er ooit nog normaal uit zouden zien.

Ik kan niet wachten om terug te gaan en dan neem ik m’n moeder en m’n zusje mee, of een vriendin, want dit lijkt me dus echt een super leuk (en gezellig!) cadeau. En mijn voeten kunnen er weer voor zo’n twee maanden tegenaan, maar dan moet ik wel iedere avond netjes mijn voeten insmeren met een crème van OPI, want zonder verzorging liggen ze binnen de kortste keren weer in de kreukels!

De ‘Feet spoiled’ behandeling van 60 minuten kost bij SOAP Treatment Store 50 euro. Je kunt ook kiezen voor de Feet Basic (45 minuten) voor 40 euro, of de High Healer, speciaal voor vrouwen die van hoge hakken houden (35 euro).

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin’

MOVIE: Bridesmaids

Photobucket

Bridesmaids is dus zo’n film als Notting Hill, Pretty Woman of Bridget Jones’ Diary, een film die je hoe dan ook vroeg of laat een keer móet zien.

Annie (Kristig Wigg) heeft haar taartenwinkeltje nog niet verloren (en tegelijkertijd al haar spaargeld) of ook haar vriend gaat er vandoor. Ze werkt bij een juwelier en huurt een kamertje bij een broer en zus, niet bepaald de leukste types overigens. Ze heeft een seksuele relatie met een egoistische klootzak en eigenlijk is haar vriendin Lillian het enige lichtpuntje in haar leven. Totdat Lillian vertelt dat ze verloofd is en Annie bekroond is tot ‘maid of honer’. En dan gaat het leven van Annie dus van slecht, naar nog slechter, tot aan… ‘arm kind ik zou echt niet met je willen ruilen’ slecht.

Naast maid of honor is Annie samen met vier andere vrouwen bruidsmeisje en één van de andere bruidsmeisjes lijkt er wel heel erg op uit de vriendschap tussen Annie en Lillian kapot te maken en haar plekje als maid of honor voor zich te winnen. Drama, drama, drama en dit keer een drama waarin de man niet de hoofdrol speelt. Refreshing!

Kate & William zijn al lachend bij deze film in de bioscoop gespot, Jennifer Aniston vond de film geweldig en ikzelf heb nog geen slechte recensie gelezen. Ik kan dus eigenlijk alleen maar concluderen dat deze film dus écht leuk is.

???????Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin’

BEAUTY: These feet are made for walkin’


Photobucket

Foto in zwart-wit omdat ik jullie niet helemaal af wil schrikken (en zien jullie dat schattige streepje van mijn sandaaltjes!)

Het lichaamsdeel van mij dat het meest te lijden heeft onder mijn ‘levensstijl’? Mijn voeten, for sure.

Laten we beginnen met hardlopen. Kijk er zijn sporten waarbij je voeten nog meer te lijden hebben, ik bedoel dagenlang op spitzen rondlopen doet je voeten ook niet veel goeds, maar thrust me, hardlopen is ook niet altijd goed. Zeker niet als je probleemvoeten a la ondergetekende hebt. Als ik langer dan een uur hardloop, heb ik blaren. Toen ik de halve marathon liep zijn er twee nagels verstikt geraakt die er een paar maanden later vanaf zijn gevallen. Oké toegegeven lag dat eerste wel een beetje aan mijn schoenen. Dat zei ook de verkoper van mijn nieuwe schoenen verwijtend, terwijl diezelfde winkel mij ook die te kleine schoenen had aangesmeerd. En bedankt.

Dan mijn onhandigheid, ik laat vaak dingen vallen en zo liet ik zo’n twaalf jaar geleden een kan water op mijn teen vallen. Sindsdien heb ik een trauma-teen, zo noemt mijn huisarts dat. De nagel is al twee keer ingegroeid en er hoeft maar een klein beetje druk op te staan of hij wordt gitzwart en hij zit los en valt van mijn teen af. Not a pretty sight.

Mijn blaargevoeligheid komt het uiterlijk van mijn voeten ook niet ten goede. Ik heb geen enkel paar schoenen waar ik nog nooit blaren van gekregen heb (UGGS zijn geen schoenen!) en op mijn beide enkels bevinden zich twee paarse bobbels ongeveer even groot als een pingpongbal. Het resultaat van vele jaren met blaren. Ik heb zelfs het idee dat mijn voeten door die bobbels nog een maat gegroeid zijn. (Hoe verklaar je anders die maat 41?!)

En dan mijn liefde voor hakken, op het eerste gezicht is er misschien niet veel aan mijn voeten te zien, maar mijn voeten lijden wel degelijk. Ze krimpen tegenwoordig al in elkaar als ik naar een paar hakken kijk. Arme voetjes, oververmoeid.

Maar het allerergste is misschien wel werken in de horeca. Dagenlang staan, lopen… na een paar dagen werken zijn mijn voeten ‘bloated’ opgezwollen met vocht en ik heb ook twee mooie knokkels op mijn wreef een beetje drukte. Bijzonder he. Maar ook wel weer fijn, mooi excuus om veel schoenen te kopen!

Al met al lijkt het net roofbouw, dat ik op m’n voeten pleeg en daarom… heb ik besloten om mijn voeten vandaag in het zonnetje te zetten. Ze moeten wel even op hakken lopen, want die schoenen staan nu eenmaal leuker bij mijn outfit vind ik, maar tussen half één en half twee worden ze heerlijk verwend bij de SOAP Treatment Store in Den Haag. Kijken of ik die meiden kan laten schrikken met mijn voeten en of zij ze misschien iets op kunnen kalefateren. Hebben ze wel verdiend.

So, welk lichaamsdeel zou jij weleens het zonnetje willen zetten omdat het het zo zwaar te verduren heeft?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin’

DEAR DIARY: How lucky am I?

Photobucket
Nagellak OPI “My Address is Hollywood”

Hoe fijn is het om binnen een week tijd weer 5 kilometers te rennen zonder tussentijdse kotsneigingen en uitputtingsverschijnselen? Hoe fijn is het om ’s ochtends wakker te worden en daadwerkelijk blij zijn om op te mogen staan? Hoe fijn is het om met plezier naar je werk toe te gaan? Hoe fijn is het om een mooi boek in je boekenkast te vinden dat je nog nooit gelezen hebt? Hoe fijn is het om je (nieuwe moleskine) agenda steeds voller met leuke afspraken te zien? Hoe fijn is het om een nieuw favoriet album te hebben dat alledaagse bezigheden zoals het huishouden zelfs leuk maakt? Hoe fijn is het om naar perfect gekleurde roze nageltjes te kijken? Hoe fijn is het om salaris te krijgen? Hoe fijn is het om te beseffen dat je over acht dagen door Parijs loopt…?

Well, in my experience… Is dat dus heel erg fijn.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin’