Hebben jullie ook het gevoel dat januari nu al een eeuwigheid duurt? We zitten pas op de helft. Het grijze natte stormachtige weer van afgelopen week heeft ook zeker niet geholpen. Ik kijk uit naar het zonnetje dat ik voor later deze week in mijn weer-app zag staan.
2022 was niet mijn makkelijkste jaar, maar dat betekent niet dat het geen fijn jaar was. De moeilijkheidsgraad zat hem in een driestrijd. Allereerst wilde ik natuurlijk de allerbeste moeder zijn voor Philippa, daarnaast wilde ik wel graag mijn werk goed blijven doen. De derde factor maakte alles nog een stukje lastiger – het zal je vast niet ontgaan zijn want ik heb er regelmatig over geklaagd – ik had bijna dagelijks kiespijn. En als ik geen kiespijn had, dan was er altijd die angst dat het weer terug zou komen. Ik heb echt mega veel respect voor mensen met chronische pijn die ondanks alles positief in het leven staan, ik vind dat zelf bijzonder lastig. Maar er waren ook genoeg dingen om wel heel erg blij van te worden. Daarom presenteer ik vandaag, de beste dingen van 2022.
Die rare dagen tussen kerst en 1 januari, Tuur leert een nieuwe kant van mij kennen en Pip zit vol in haar imitatiefase.
Mijn eerste (fictie) boek in ruim twee jaar uitgelezen, weer in de ziekenboeg en spierpijn!
Na een paar wat mindere weken was afgelopen week voor mij eigenlijk best wel een fijne week. Zou het te maken hebben met de zonuren die we gehad hebben? Ik heb zo’n vermoeden…