Je gelooft het haast niet, maar afgelopen week hadden we alle drie niets onder de leden. Verder mag de lente zich nu weleens laten zien, gingen we uiteten en baal ik van mijn haar.
Je gelooft het haast niet, maar afgelopen week hadden we alle drie niets onder de leden. Verder mag de lente zich nu weleens laten zien, gingen we uiteten en baal ik van mijn haar.
We waren zoet met het maagdarmvirus van Pip en ik bereikte een belangrijke mijlpaal in de zwangerschap, ik ben 24 weken zwanger (wat ons kindje officieel ‘levensvatbaar’ maakt, maar eh… nog niet echt heel gezond als ik op deze termijn zou bevallen dus blijf gerust nog even zitten lieve baby).
Eigenlijk een week lang niks bijzonders gedaan, maar met een dreumes in huis is iedere dag toch weer bijzonder.
De week nadat je net een fantastische week in New York beleefd hebt kan natuurlijk bijna alleen maar een beetje ’tegenvallen’. Maar we hebben geprobeerd er het beste van te maken.
Ik vergeet regelmatig dat ik zwanger ben. Dan sta ik in de koelkast te turen en valt mijn oog op een Aperol Spritz die ergens plomp verloren in de koelkast staat en dan denk ik ‘oh lekker, zal ik hem gewoon opentrekken’ om dan vervolgens een paar tellen later te beseffen dat ik zwanger ben en dat ik nog zeker een aantal maanden van de Aperol af moet blijven. Ook kijk ik weleens in de spiegel en denk ik, wow is die buik van mij? Waar komt die ineens vandaan? Of dan loop ik drie trappen op en dan zit mijn hart vervolgens in mijn keel. Gek, denk ik dan… om dan vervolgens te concluderen dat die baby toch echt zijn impact heeft op mijn lichaam. Het is echt waar wat ze zeggen over een tweede zwangerschap, je bent een stuk minder bezig met zwanger zijn. En daarnaast vliegt de tijd.