Annemerel.com

LOOK: Red!

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket

Drie van mijn beste aankopen van het afgelopen jaar, gecombineerd met mijn favoriete schoenen van dit moment (ik heb zo’n gevoel dat ik jullie hier dood mee ga gooien). De Ray Ban Wayfarer’s (OK dit zijn eigenlijk niet die van mij, maar die van mijn vader, maar het gaat om het idee). De rode Blue Blood skinny en.. de creme kleurige top van H&M Trend (dat die van ellende nog niet uit elkaar gevallen is mag ook een wonder heten, ik denk dat ik deze afgelopen winter minstens drie keer in de week droeg.. en nu nog steeds groot favoriet!).

Deze foto’s zijn even snel tussen de bedrijven (lees: huiswerk zusje) door gemaakt in de straat bij mijn ouders. Niet de meest inspirerende straat helaas.

What I’m wearing: Skinny jeans – Blue Blood, Top – H&M Trend, Jasje – ZARA, Zonnebril – Ray Ban, Sieraden – Sal Y Limon, Tiffany’s, Bvlgari & YSL

(En voor degene die graag willen weten waar ik mijn geliefde sneakers vandaan heb? Ehh… Hongkong? Ik heb lang getwijfeld, niet of ik 440 euro zou uitgeven (dat was al snel uitgesloten, want dat kan ik op dit moment gewoon niet doen), ik heb getwijfeld of ik nu wel of niet voor een Aziatische versie zou gaan. Ik ben daar in principe heel erg op tegen. Ik vind het vooral zonde voor het merk en het is best wel illegaal (ook de reden waarom ik dit niet direct levensgroot op mijn Blog vermeld heb). Waarom ik het dan toch gedaan heb? Ik vond (en vind) ze echt ZO mooi en ik had zoveel behoefte aan comfortabele maar toch ook leuke schoenen (ik krijg echt OVERAL blaren in.. en jullie weten hoe graag ik hardloop, dat kan ook op deze sneakers… Niet als in, “kom laten we eens een paar kilometer gaan hardlopen”, maar wel als in.. “Ik moet mijn tram halen!”. Goed tot zover mijn verklaring.. Dit stukje “will self-destruct in a couple of days” en ik hoop dat ik er veel andere liefhebbers mee heb kunnen helpen..)

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

TUNE TUESDAY: MDNA

Dat ik Madonna fan ben zal de oplettende lezer vast niet ontgaan zijn. Ik maakte eerder al een playlist en schreef over haar optreden tijdens de SuperBowl. Over haar nieuwe album had ik zo mijn twijfels, maar fan als ik ben, kon ik toch niet wachten op de release. Een paar dagen voordat het album uit zou komen stond ‘ie ineens op mijn iPod shuffle. Ik zal maar niet zeggen welke wegen ik daarvoor heb moeten bewandelen. Inmiddels heb ik de ‘onofficiele versie’ verwisseld voor de legale iTunesversie (die overigens in geen enkel opzicht verschilde van mijn primeurtje) en kan ik zeggen: BEN GROOT FAN!

De eerste keer dat ik het album opzette wilde ik het het liefst gelijk weer afzetten, wat een pokken herrie zeg! Maar ik gaf niet op, zette het zoals gezegd op mijn iPod Shuffle en ben anderhalf uur gaan hardlopen. Toen ik thuis kwam was ik fan en sindsdien heb ik ook eigenlijk niks anders meer geluisterd.

Nee het is geen muziek die past bij een vrouw van bijna 54, maar who cares? De nummers hebben allemaal een heerlijke beat en heel groot aanstekelijkheidsgehalte. Fantastisch tijdens een rondje hardgelopen (ik heb sinds ik dit album luister al twee ‘records’ gelopen). Fantastisch in de auto met de raampjes open en de zon op je gezicht.. Vooral ‘Turn up the radio’ maakt me dan heel erg gelukkig..

 

“When the world starts to get you down
And nothing seems to go your way
And the noise of the maddening crowd
Makes you feel like you’re going to go insane

There’s a glow of a distant light
Calling you to come outside
To feel the wind on your face and your skin
And it’s here I begin my story

Turn up the radio
Turn up the radio
Don’t ask me where I wanna go
We gotta turn up the radio

It was time that I opened my eyes
I’m leaving the past behind
Nothing’s ever what it seems
Including this time and this crazy scene

I’m stuck like a moth to a flame
I’m so tired of playing this game
I don’t know how I got to this state
Let me out of my cage cause I’m dying”

 

Ik baal nu toch wel stiekem een beetje dat ik niet geprobeerd heb een kaartje voor haar show in Amsterdam te regelen.. Maar ik weet nu al zeker dat ik het live album volgend jaar OOK weer op repeat zal afspelen.

Hebben jullie al écht goed naar MDNA geluisterd? Wat vinden jullie ervan?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

LOOK: On the beach

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket

Er zijn geen perfectere schoenen voor een lekkere strandwandeling dan deze sneakers. Mode-verantwoord, zit goddelijk, geen zand in m’n schoenen en een lekkere hak waardoor ik ineens geen 1.75m meer ben, maar zo’n 1.80m. LOVE IT. En dan ook nog eens in combinatie met dit heerlijke weer en goed gezelschap. Perfect.

Als jullie je overigens afvragen hoe ik maar foto’s blijf posten terwijl mijn camera vijf weken op de reparatieafdeling van Nikon zou liggen… Ik gebruik vaak de Nikon camera van mijn vader (die ik helaas niet verder dan een straal van 100 meter om het ouderlijk huis mee mag nemen) en deze foto’s zijn gemaakt door vriendinnetje Kim die precies dezelfde Nikon SLR heeft als ik (alleen focust die wel, die van mij helaas momenteel niet meer…).

What I’m wearing: Skinny jeans – Blue Blood, Top – ZARA, Jasje – ZARA, Zonnebril – Carrera, Tas – Paule Ka, Sieraden – YSL & Tiffany’s

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

DIARY: 22

Photobucket

Een week lang zon, wat kan een mens nog meer wensen? Ik heb hardgelopen, gefietst, gewandeld en natuurlijk ook gewerkt. Maar als de zon schijnt dan pas ik mijn ritme altijd een beetje aan. Begin ik met werken om een uurtje of half zeven. Stop ik ermee om half twaalf. Om vervolgens om een uurtje of vier nog een paar uurtjes door te gaan. Dat is het voordeel van de meeste dagen huis kunnen werken.

Woensdag was het tijd voor Girlscene en omdat het zulk lekker weer was stapte ik om iets over zeven op de fiets richting Centraal Station. Ik zat veel te vroeg in de trein en was alvast begonnen met wat administratiewerk op mijn laptop. Toen de trein al zo’n twaalf minuten weg had moeten zijn bedacht ik me ineens dat dit toch best wel vreemd was. Er kwam een conducteur langs om me te vertellen dat de trein niet meer zou gaan rijden. Ik naar Starbucks om daar eventjes verder te werken om vervolgens weer terug te lopen naar het perron. Maar er ging nog steeds geen trein. Ik keek op de informatieborden, niks bijzonders… Na een rondje over het station zag ik net een trein richting Amsterdam Centraal wegrijden van het aller-laatste perron. JA hoor. Nog een half uur wachten. Maar naar huis gefietst om vervolgens daar lekker hard aan de slag te gaan. Dat ging zo goed, dat we besloten dat ik donderdag ook best thuis kon werken. THANK GOD. Want als ik donderdag naar Amsterdam had gewild was dat me in verband met die storing rond Amsterdam Centraal dus NOOIT gelukt. Wij hadden gewoon een soort van voorspellend oog.

Vrijdag kwam ik op het geniale idee om te barbecuen met de familie! Omdat het MIJN idee was, mocht ik ook de boodschappen doen. Ik heb in tijden niet zo veel gegeten. Heerlijk.

De volgende dag vroeg op de fiets naar Kijkduin voor een date met Kim. Lekkere strandwandeling gemaakt, theetje erbij, frisse lucht! Vanuit Kijkduin door naar mijn oma om even bij te kletsen, en vervolgens weer door naar mijn ouders. Even lekker bloggen, nog even met mijn moeder op pad, naar de 94ste verjaardag van de oma van mijn vriend en daarna weer op de fiets naar huis voor een avondje The Vampire Diaries (LOVE that show!).

Zondag was alweer zo’n heerlijke dag. Bloggen, fruitshakes drinken, besluiten om een klein stukje hard te lopen over het strand, om vervolgens in twaalf kilometer naar mijn ouders toe te lopen. Heerlijk een paar uurtjes in de zon bij mijn ouders om vervolgens weer moed te verzamelen om terug te lopen. Een iets snellere route genomen en acht kilometer later was ik thuis. Met een hele grote bak salade, broodjes met olijfolie en natuurlijk weer The Vampire Diaries op de bank een heerlijke week afgesloten.

En deze week? Ga ik weer ECHT knallen.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

DIY: Peter Pan Collar Necklace

Afgelopen weekend had ik een heuse DIY bui en ben ik zonder vooropgezet plan richting een stoffenwinkel (Schröder) en kralenwinkel gereden (Kraal & Mineraal). Ik kocht voor vijftig euro kraaltjes, stofjes en lintjes, maar uiteindelijk heeft dit kraagje zo rond de vijftien euro aan spulletjes gekost. Ja voor het goedkoopgehalte hoef je je kraagje echt niet zelf te maken (er ging namelijk ook nog zo’n zes uur tijd in zitten), maar de originaliteitsprijs wint ‘ie wel denk ik.

Nodig:
Vilt
Tule
Kraaltjes
Stenen
Lint
Paillettensnoer

Tools:
Stofschaar
Secondelijm
Naald
Draad (liefst in de kleuren die je gebruikt)
Perforator
Kopspelden
Kopieerpapier (of speciaal patroonpapier)

Skills:
Geduld

1. Ik knipte de vorm voor het kraagje uit de hand. Dat was op goed geluk. Nadat ik hem even om mijn hals had gelegd bleek ‘ie nog goed te zitten ook. Hij is ongeveer 20 centimeter lang overigens. Daarna heb ik het vilt dubbel geklapt en het papier erop gespeld.
2. Vervolgens heb ik netjes om het papier heen geknipt en was de basis voor de ketting gemaakt.
3. Vervolgens heb ik het zelfde papier op het tule gespeld (ook weer dubbelgevouwen) .
4. Om het papier heen geknipt en nu heb je dus vier halve maantjes. Twee van vilt en twee van tule.
5. Daarna het tule op het vilt gespeld met kopspelden.
6. En vervolgens erop genaaid. Wat een rotklus (maar er komen nog erger hoor!). Ik heb dit er met de hand opstikt, kan natuurlijk ook met een naaimachine maar daar ben ik al helemaal niet handig mee. Ik stak iedere keer de naald aan de onderkant van het vilt erin, waardoor de draad dus om de zijkant van het vilt gewikkeld wordt. Snapje?
7. Vervolgens het paillettensnoer erop genaaid. Dit was zo makkelijk nog niet, mijn draad zat continu vast in het paillettensnoer. Ik heb het daarom eerst vast geplakt met secondelijm, zodat ik het er makkelijker op kon naaien. Ik heb een gouden draad gebruikt die ik tussen de pailleten heb gestoken zodat je er niets van ziet.
8. Et voila! De uiteinden heb ik geperforeerd en er een lintje doorheen gestoken. De voorkant heb ik op elkaar gezet en aan elkaar gemaakt door er een pareltje op te naaien. Hij kan hierdoor nog bewegen.
9. En toen dacht ik.. wat nu? Uiteindelijk besloot ik de stenen er op te plakken (met secondelijm).
10. Vervolgens heb ik de bolletjes ketting erop genaaid. Deze heb ik aan beide kanten met zo’n tien steekjes vastgezet. Hij zit dus op de meeste plaatsen los, waardoor de kettinkjes meebewegen als ik beweeg.
11. En tot slot de parels. Ik heb van onderaf mijn naald in de stof gestoken, vervolgens een pareltje aan mijn draad gedaan en vervolgens mijn naald weer terug in de stof gestoken. Draad afgeknipt en een paar kleine knoopjes gemaakt aan de achterkant. Vervolgens uiteinden afgeknipt ET VOILA!

Leuk toch? Dus zonder voor opgezet plan lekker geknutseld. Moet wel bekennen dat ik qua naaitechnieken echt niets weet (mijn laatste ‘naailessen’ waren in de kleuterklas toen we gingen borduren op een creamiddag). Maar eh.. het zit al een week goed vast. Heb dus vast wel iets goed gedaan, haha!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin