Mijn laatste week voor de marathon. Taperen is nooit mijn grootste hobby geweest (denk dat er weinig marathonlopers zijn die deze periode als hun favoriete periode in hun marathonvoorbereiding aanwijzen), maar ik heb mezelf gelukkig lekker bezig kunnen houden en ik heb de gekte (taper madness) zoveel mogelijk buiten de deur weten te houden.
Bekijk bericht
10 dagen voor de Berlijn Marathon – op het moment dat ik dacht alles in kannen en kruiken te hebben – stapte ik bij de sportarts van de loopband en voelde ik iets vreemds in mijn voet. Een paar dagen later kon ik een streep door mijn marathon-plan zetten. Wat er toen door me heen ging en hoe ik me de afgelopen 12 weken gericht heb op mijn nieuwe doel zie je in deze vijfde aflevering van mijn YouTubeserie ‘Trainen als een topatleet’.
Op het moment van het verschijnen van deze blog (zondag 9 december, 9.00u) ben ik als het goed is net van start in de Málaga Marathon. De start was om half negen, ik hoop in ieder geval voor twaalf uur gefinisht te zijn. Maar wat de uitkomst ook zal zijn, ik ben ontzettend dankbaar voor wat ik de afgelopen acht maanden allemaal heb mogen doen in voorbereiding op deze marathon. 2018 was de beste (en langste) zomer ooit en ik zou het zo over doen, ook als ik geen marathon zou mogen lopen. Het lopen van die marathon is echt als een kers op de taart, het proces was al zo mooi en bijzonder.
Volgende week het laatste deel van mijn YouTubeserie Trainen als een topatleet, met hopelijk heel veel vrolijke beelden vanuit Málaga. Een week later (op 18 december) ligt mijn gelijknamige boek in de winkel. (Reserveren doe je hier).
Liefs,
Annemerel
Het is Q&A-time en dit keer beantwoord ik alle vragen die ik afgelopen weken via Instagram, mijn blog en YouTube heb ontvangen over mijn marathonavontuur in Málaga dit weekend. Ben ik er klaar voor? Op welke tijd ga ik weg? Kun je me eigenlijk nog ergens volgen?
(Foto: Erik van Leeuwen)
Aan het eind van dit weekend hoop ik dat mijn langgekoesterde droom om een PR op de marathon te lopen eindelijk uitkomt. Het is drie jaar en drie maanden nadat ik mijn PR op de marathon liep, je zou wellicht zeggen dat het hoogtijd werd. En daar ben ik het mee eens. Neemt niet weg dat ik er verschrikkelijk zenuwachtig van word, daarom maar even een lijstje met dingen die me nu al zeer gelukkig maken, dat PR is straks alleen nog maar een kers op de taart. En mocht het niet lukken… ik vind een taart zonder kers ook best lekker.
Voordat ik begon aan mijn marathonproject was hardlopen voor mij een hele individuele bezigheid. Deze zomer heb ik geleerd dat hardlopen juist ook een teamsport kan zijn. Je kunt het niet alleen. Of misschien kan het wel, maar het lijkt mij echt een stuk minder leuk. Dit is een van de onderwerpen die ik besprak met mijn sportpsycholoog Thomas Waanders. Verder hadden we het over dingen als mensen teleurstellen, zenuwen en verwachtingen.
Nog drie dagen… dan mag ik aan de bak. Ik kan me nu nog totaal niet voorstellen dat ik over drie dagen 42,195 kilometer ga hardlopen. Zoals gewoonlijk in de taperfase voelen mijn benen tot alles in staat, behalve hardlopen. Ik weet dat het erbij hoort. Ik weet dat ik nooit fitter dan nu aan de start van de marathon gestaan heb (in september stond ik niet aan de start, dus dat telt niet). Ik weet dat ik het kan. Ik weet dat ik het tot op zekere hoogte ook nog leuk vind. Het komt goed. Hoop ik.
Liefs,
Annemerel
Door de site te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.
