Het was al meer dan vier maanden geleden dat ik voor het laatst een boek uit las. Ik kan me niet herinneren dat dat ooit eerder gebeurd is. Eind september begon ik in What Happened van Hillary Clinton en hoewel ik het allemaal mega interessant vond, had ik toch wat moeite om mijn aandacht erbij te houden. En als ik moest kiezen tussen Netflix (ik zat in die tijd helemaal in mijn Full House-binge) en het boek, dan koos ik meestal voor dat eerste. Ik ben dan ook nog steeds niet voorbij pagina 150. Dat gebeurt me niet heel vaak, dat ik een boek niet uitlees en ik ben ook zeker van plan om What Happened nog eens uit te lezen, hij ligt nog steeds op mijn nachtkastje. Maar ik had het eerst even nodig om compleet door een boek gegrepen te worden en compleet in een andere wereld te belanden.

Bekijk bericht

Het is alweer vijf jaar geleden dat ik een blog schreef over het boek van Elle hoofdredacteur Cécile Narinx, Geluk is een jurk. Ik was super enthousiast over het boek omdat het niet alleen leuk was om te lezen, maar ik er tegelijkertijd ook nog wat over de modewereld van opstak. Ik stelde toen voor om voor een tweede boek een soort encyclopedie te maken over de 25 grootste modehuizen. Met dat idee is heláás niets gedaan, maar hé niet geschoten is altijd mis. Inmiddels ligt er wel een tweede boek van Cécile (inmiddels hoofdredacteur Harpers Bazaar) in de winkel, in samenwerking met Marije van Regenmortel en Merel Ben schreef ze het boek ‘Dit boek gaat niet over mode’. Maar waar gaat dit boek dan wel over?

Bekijk bericht

Mijn eerste chicklit die ik ooit las was Shopaholic, van Sophie Kinsella. Dit was in de begin jaren 2000, toen er nog maar een boek uit de serie verschenen was. Fantastisch vond ik het. Ik denk dat ik het boek wel drie keer gelezen heb. Deel twee en drie uit de serie vond ik ook heel erg leuk, maar toen ik een paar jaar later het vierde deel las, begon ik Becky Bloomwood een beetje zat te worden. Er zat gewoon weinig groei in het karakter. Aan het eind van het boek was ze meestal wel ‘hervormd’ maar in het volgende deel was ze weer net zo ‘dom’. Ik begon me mateloos te irriteren, maar las nog steeds wel ieder boek en OK, als ik dan eenmaal het laatste hoofdstuk naderde was ik best enthousiast over het boek. Niet extreem, maar ik vond het iedere keer wel weer goed genoeg om ook uit te kijken naar het volgende deel.

Bekijk bericht

Eind 2011 kreeg ik een mailtje van twee meisjes die een hardloopblog wilde beginnen en zich afvroegen of ik misschien samen wilde werken, ik had immers net geschreven dat ik de New York Marathon wilde lopen en dat wilden zij ook. Ik wist niet zo goed wat ik met de mail aanmoest en besloot – zoals ik altijd doe met mails waar ik niet meteen een antwoord op heb – de mail te negeren. Oeps. Het heeft nog ruim een jaar geduurd voordat ik Fieke en Francien voor het eerst sprak, een half jaar later zwommen we – aan de vooravond van de New York Marathon – met zijn drieën op het dakterras van het Gansevoort Hotel in New York. Zo kunnen dingen lopen.

Bekijk bericht

Ik wil allereerst iedereen die ‘Me Before You’ van Jojo Moyes nog niet gelezen heeft en dat wellicht in de toekomst nog wil doen vragen om niet verder te lezen. After You is het vervolg op Me Before You en ik niets over dit boek schrijven zonder dingen uit het eerste boek te verpesten. Dus als je slim bent, klik je dan vooral NIET door. Je bent gewaarschuwd he.

Bekijk bericht