DIARY: Running through Copenhagen

Photobucket

Donderdagochtend 6.13u.. Ik open mijn ogen en de hemel is strak en helder blauw, alsof het 14.00u ’s middags is. Hoe laat is het? 6.13u dus. Nog twee minuten tot mijn wekker gaat… Twee minuten later gaat die wekker. Ik ben moe van drie korte nachten en drie drukke dagen, maar ik ben voor het eerst in Kopenhagen en ik had mezelf beloofd iedere minuut nuttig te besteden. Ik had mezelf vijf uur in dat heerlijke grote bed met het fijnste bedlinnen en de mooiste Missoni patroontjes gegeven en nu was het tijd voor wat actie. De stad moest verkend worden. En wat doe je als je dan maar slechts een uurtje de tijd hebt en verder geen voertuigen tot je beschikking hebt en over een redelijke conditie beschikt… Dan doe je dat joggend.

Bekijk bericht

RUNNING TO NYC: XXXIII

Photobucket

Moest ik vorige week nog 15 kilometer lopen op zondag, afgelopen zondag stonden er 20 kilometers op het programma. Je vraagt je misschien af wie dat schema bedacht heeft.. Ja! Guilty! Dat was ik dus een paar weken geleden.

Mijn theorie? Een paar maanden geleden liep je 21,1 kilometer tijdens de halve marathon, sindsdien heb je misschien geen lange afstanden meer gelopen, maar je bent wel blijven lopen en je bent een stuk sneller geworden. Als je nu gewoon wat minder snel loopt, dan moet je die twintig kilometer makkelijk aankunnen. En die theorie heb ik kunnen bevestigen, maar je moet je er wel toe kunnen zetten.

Het verschil tussen een tien kilometer en een twintig kilometer lopen? Een compleet andere mindset. Twintig kilometer moet je plannen en doe je niet even tussendoor. Ik wil niet zeggen dat mijn hele dag draaide om die twintig kilometer te lopen, maar toch zeker wel een groot gedeelte. ’s Ochtends moest ik genoeg eten, ’s middags had ik de hele middag honger.. Ik voelde me een stuk beter dan na de halve marathon, maar toch.. Je voelt wel dat je twintig kilometer gelopen hebt.

Dat lag misschien ook wel een klein beetje aan mezelf. Ik had de dag ervoor tegen mezelf (en mijn twittervolgers) gezegd dat ik die twintig kilometer desnoods mocht gaan kruipen, het zou niet om snelheid gaan. Maar onbewust liep ik toch harder. Eerst vijf kilometer tegenwind (kracht 7), daarna tien kilometer meewind (kracht 7, ik vloog!) en vervolgens nog even vijf kilometer tegen de wind ingelopen. Uiteindelijk finishte ik in 1:47:22 met een gemiddelde van 5’22 per kilometer. Tijdens de halve marathon (waarin de weersomstandigheden ideaal waren en ik zo op snelheid liep dat ik bij het zeventien kilometer punt eventjes door de grond wilde zakken) liep ik een gemiddelde van 5’31 per kilometer. Nu liep ik zelfs de laatste kilometer nog lachend, met tegenwind. Wat ik hiermee wil aangeven? Ook al merk je het niet meteen direct… Als je door blijft lopen maak je echt wel vooruitgang.

Om verwarring te voorkomen, ik wil hiermee dus niet zeggen dat het lopen van een tien kilometer een minder knappe prestatie is dan een twintig kilometer lopen (daar was de vorige keer namelijk een misverstand over). Het is allemaal relatief. Een tien kilometer kunnen lopen is een hele prestatie, er zijn niet veel mensen die je dat na doen. Maar als je op een gegeven moment wilt gaan trainen voor een halve, of zoals ik nu, een hele marathon, dan kun je niet altijd die tien kilometer blijven lopen. Dan moet je verder gaan, dan moet je uit je comfortzone (want zo voelt een tien kilometer voor mij nu nadat ik, een paar uitzonderingen daargelaten, een half jaar lang drie keer in de week minstens tien kilometer gelopen heb) en verder gaan.

Aanstaande zondag mag ik weer twintig kilometer lopen en de zondag daarna staat er een rondje van vijfentwintig(!!!) kilometer op het programma. Wens me veel geluk, dat zal ik nodig hebben…

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

RUNNING TO NYC: XXXII

Photobucket
Ik ben nog geen tien dagen aan het trainen voor mijn eerste marathon over 130(!) dagen en ik heb mijn volgende marathon alweer uitgezocht. Volgens mij heb ik dat afgelopen jaar wel vaker gedaan, maar nu heb ik zelfs de hele week al de ZARA vermeden, dat betekent wel dat ik echt serieus ben, niet?

Bekijk bericht

RUNNING TO NYC: XXXI

Photobucket

Afgelopen maandag was het officieel 20 weken tot de marathon (van Amsterdam). Voor mij het startsein om -serieus- te gaan trainen. Vrijdagavond maakte ik mijn schema waar ik me de komende 20 weken aan dien te houden. Het is niet al te heftig, maar stel je voor dat er nu net een moesson overdrijft op de dag dat ik die 25 kilometer moet gaan hardlopen. Ook DAN zou ik volgens dit schema moeten gaan…

Bekijk bericht

RUNNING TO NYC: XXX (HIIT)

Photobucket

Hoewel het niet noodzakelijk is om interval trainingen in je marathonschema te gooien (en ik er ook eigenlijk helemaal geen zin in had), heb ik het afgelopen week toch geprobeerd. Nog 21 weken tot de marathon en vanaf volgende week wil ik echt met een gericht schema gaan beginnen. Nu dus nog even de tijd om dingen rustig uit te proberen.

Bekijk bericht