Eind 2011 kreeg ik een mailtje van twee meisjes die een hardloopblog wilde beginnen en zich afvroegen of ik misschien samen wilde werken, ik had immers net geschreven dat ik de New York Marathon wilde lopen en dat wilden zij ook. Ik wist niet zo goed wat ik met de mail aanmoest en besloot – zoals ik altijd doe met mails waar ik niet meteen een antwoord op heb – de mail te negeren. Oeps. Het heeft nog ruim een jaar geduurd voordat ik Fieke en Francien voor het eerst sprak, een half jaar later zwommen we – aan de vooravond van de New York Marathon – met zijn drieën op het dakterras van het Gansevoort Hotel in New York. Zo kunnen dingen lopen.
