SNAPSHOT DIARY: 20/2

Goedemorgen, of nou ja… het is een tijdstip waarop de meeste mensen eerder naar bed gaan dan opstaan. Mijn wekker gaat om half een, deze foto wordt een half uur later gemaakt, als Roos en ik op het punt staan om weg te gaan en in de auto richting Oostenrijk te stappen.

Het begint allemaal goed. Volgens mijn navigatie gaan we er zo’n negen uur over doen. Natuurlijk moeten we nog tanken en ze voorspellen voor vandaag veel files, omdat half Nederland vakantie gekregen heeft. Maar hé we beginnen gewoon positief.

Anderhalf uur later ben ik iets minder positief gestemd. Ze hebben voor dit weekend gekozen om een bepaald stuk van de A12, waar HEEL veel mensen die op wintersport gaan langs moeten, tijdelijk af te sluiten. Je begrijpt het al, file, om twee uur ’s nachts. Kan alleen in Nederland. I’m not amused. Vooral omdat Google Maps aangeeft dat de vertraging zo’n 52 minuten gaat duren. Gelukkig is Google Maps niet goed snik en was het ‘slechts’ 20 minuten, maar toch.

Het regent en de snelweg in Duitsland is vies vies vies, dus tijdens mijn eerste tankbeurt maakt Roos mijn ramen schoon, dat is echt nodig want ik zie er vrij weinig meer door. Zelfs de ruitenvloeistof voor mijn voorruit kan mijn voorruit niet meer redden.

Ook koop ik  de smerigste koffie ooit. Echt ZO vies. Maar ja, dat wist ik van te voren ook niet. Gelukkig houdt ‘ie me wel wakker, het is inmiddels half zes.

De zon komt op, YES! Het is niet alleen een mooie zonsopgang, het zorgt er ook voor dat ik me net iets fitter voel. Daglicht doet een mens goed.

NEEEEEEEE van het een op het andere moment stopt mijn muziek ermee, het valt niet meer te redden. Ook herkent mijn auto mijn spraak niet meer. Super vaag! Ik rij altijd met muziek en weet niet zo goed hoe ik zonder moet. Ik hoop dat ze een leuke CD hebben bij het tankstation maar dat was ijdele hoop, doffe ellende. En de Duitse radio is ook echt niet mijn ding. Het klinkt heel drama-queen-achtig, maar hier wordt ik best wel verdrietig van. Dit zou hetzelfde zijn als een marathon lopen en dat dan je iPod het niet meer doet (daarom heb ik tijdens een marathon altijd twee iPods bij me).

WE ZIJN ER! Twaalf uur over gedaan in plaats van negen uur, maar ja, we zijn er.

Als ik mijn Instagram open (dat kan ik natuurlijk niet onderweg) zie ik dat iemand een van de boeken die ik bij de drukkerij gesigneerd heb ontvangen heeft via Bol.com ! Zo cool, als er meerdere zijn, let me know!

Mocht het je ontgaan zijn, de reden dat ik hier dit weekend ben is omdat ik mijn zusje naar Maria Alm heb gebracht, ze gaat hier namelijk twee weken skiles geven. Hoe cool?! Dit was vroeger ook altijd een droom van mij en dit is haar droom ook al jaren, zo blij voor haar dat ze nu die kans krijgt. En dat skilerarenpak staat haar prachtig, toch?!

Omdat we wat tijd te overbruggen hebben besluit ik dat we gaan wandelen langs de Ritzensee, in Saalfelden (buurgemeente van Maria Alm). Ik hou van wandleen in de sneeuw.

Roos houdt daar normaal gesproken ook van, maar niet als zij haar spiksplinternieuwe witte Stan Smith sneakers (zonder profiel) aan heeft en het vrij glad is op de weg. Het levert wel mooie plaatjes op, dat moet zelfs Roos toegeven!

HET SNEEUWT HET SNEEUWT HET SNEEUWT! (en mijn schoenen geven licht).

In de tussentijd ben ik bij Kaat, Daniel & Jof langs geweest, van Gästehaus Osterthor waar ik in september geslapen heb toen ik mijn boek aan het herschrijven was. Als ik anderhalf uur later weer buiten sta en naar mijn auto wil lopen, zie ik dat het flink heeft doorgeneusd, er ligt zeker wel tien centimeter sneeuw op mijn auto. I’M SO EXCITED! (had ik al gezegd dat ik van sneeuw hou? En rijden door de sneeuw vind ik ook super leuk! zolang ik geen steile helling op moe tenminste, want ik snap nog steeds niet hoe mijn sneeuwkettingen werken).

Ik slaap dit keer in een hotel in Saalfelden, midden in het centrum! Omdat ik een soort van twee dagen vakantie heb, vind ik dat ik heel even in bed mag liggen met een zak popcorn en Aperol Spritz.

En het sneeuwt nog meer en het sneeuwt nog meer en ik wil zo graag naar buiten, maar het lijkt me niet zo’n goed idee om hard te gaan lopen want ik heb al 36 uur niet echt goed geslapen en ik heb twaalf uur gereden vandaag en ik heb Aperol Spritz op (x2) dus ik ga wandelen. Lijkt me op dit moment een iets verantwoorde activiteit. En dan ga ik mijn Metro-stukken afmaken en mijn Snapshot Diary en wellicht is het dan tijd om te gaan slapen, want morgen… skiën!!!!

Liefs,
Annemerel