Op mijn to-do-list voor deze vakantie staat vrij weinig, maar wel een groot aantal boeken. Het lukte me echter pas donderdag een van deze boeken erbij te pakken en te beginnen met lezen. Ik kon me er eerder gewoon niet toe zetten. Maar toen ik eenmaal in dit boek van Nora Zelevanski begonnen was, kon ik weinig anders meer dan lezen. Zelfs die paar uur in Siena voelde een beetje als ‘verspilde tijd’ omdat ik gewoon verder wilde lezen in mijn boek. Yup, zo’n boek is het dus. Dat je oppakt, dat je opslokt en dat je gewoon wil blijven lezen totdat het uit is. En als het uit is, dan zou je eigenlijk ook nog wel door willen blijven lezen. Maar ja.. dan zit er niets anders op dan accepteren dat dat niet tot de mogelijkheden behoort.

Bekijk bericht

Dit boek moest ik eigenlijk vorig jaar al lezen. Anoek, mijn redacteur bij A.W. Bruna, zei dat dit een van haar favoriete boeken was en nou ja, ze wilde ook een boek met mij maken, dus haar mening vertrouwde ik wel. Ik weet eigenlijk ook niet waarom het er toen nooit van gekomen is. Gelukkig stuurde ze een paar weken geleden nog even een reminder ‘Hé, weet dat ik het vorig jaar ook gezegd heb, maar je moet echt I’ll give you the sun’ voor je Summer Reading lezen. Thanks Anoek, zal ik doen.

Bekijk bericht

Als ik aan Nike denk, denk ik in eerste instantie aan mijn bont gekleurde collectie Nike hardloopschoenen en mijn uit de hand lopende collectie sportkleding. Daarnaast zag ik Nike altijd als de almachtige sport en footwear fabrikant tegen wie iedere kleine onderneming uit dezelfde branche het aflegt. Want Nike is Nike en Nike is groot met een omzet van 30 miljard in 2015. Soms denk ik weleens, dat is eigenlijk best oneerlijk, Nike is zo groot en al die kleine ondernemers hebben zoveel moeite om het hoofd boven water te houden. Misschien moet ik minder Nike kopen en meer van andere merken, gewoon om hen te steunen. Na het lezen van Shoe Dog, besef ik dat ook Nike van ver gekomen is.

Bekijk bericht

Na dit boek voor de zoveelste keer op Snapchat en Instagram voorbij te hebben zien komen ging ik overstag. Dit boek moest ik zelf ook maar een keer gaan lezen. Ik hou er wel van, een beetje inspirerende boeken. Eerder las ik onder andere Girlboss van Sophia Amoruso. Ook zo’n boek dat je een lekkere schop onder je kont geeft. En dit boek beloofde hetzelfde. En zo’n schop, kon ik wel weer even gebruiken.

Bekijk bericht

In mijn zoektochten naar nieuwe boeken voor de Summer Reading stuitte ik al snel op Sweetbitter, van debuterend auteur Stephanie Danler. Anderhalf jaar geleden haalde dit boek de headlines van de New York Times al, Stephanie had toen net haar boekendeal binnengesleept en die deal telde een bedrag van zes cijfers. Bijzonder voor een schrijver zonder eerdere boeken op de plank. Ik kwam het boek begin mei tegen op Vogue.com, die Stephanie gestrikt hadden voor een interview. Toen ik het boek vijf dagen voor de officiële release bij American Book Center in Den Haag al tegenkwam, kon ik heel even mijn geluk niet op.

Bekijk bericht