Boston is uitgesteld tot 14 september, terwijl ik eigenlijk over vijf dagen aan de start had moeten verschijnen. Geloof ik in 14 september? Nee. Ik vraag me af of we voordat de hele wereld gevaccineerd is überhaupt een grote hardloopwedstrijd als Boston kunnen verwachten. Ik vind dit best een heftige gedachte, maar er is wel meer heftigs aan de hand op dit moment, dus echt verdrietig kan ik er niet om zijn. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet af en toe met weemoed kijk naar foto’s van wedstrijden van de afgelopen jaren. De zenuwen vooraf kan ik missen als kiespijn, het euforische gevoel (of ik nu wel of geen PR gelopen heb) na afloop mis ik wel enorm. Ik denk dat we in de anderhalvemeter-samenleving (waar we de komende tijd nog wel even in zullen zitten), andere manieren zullen moeten vinden om onszelf uit te dagen.

Bekijk bericht

De vraag die ik afgelopen weken minstens honderd keer heb ontvangen… hoe blijf je gemotiveerd om te trainen ten tijde van corona, nu alle (korte termijn) doelen als domineesteentjes omvallen. Zelf heb ik op dit moment allesbehalve een motivatieprobleem en ik denk dat dit vooral te maken heeft met het feit dat ik de lat ontzettend laag heb gelegd voor mezelf. Of heel hoog, als je er limbo-dansend onderdoor zou willen ;-). Maar dat betekent niet dat ik nu ineens niet meer naar buiten ga om hard te lopen en al mijn andere trainingen vergeten ben.

Bekijk bericht

Afgelopen dagen kreeg ik via Instagram, DM en mail meerdere bezorgde berichtjes met ‘mag ik nog wel hardlopen?’ ‘is het niet egoïstisch dat ik ga hardlopen?’. Snap ik heel goed, ik heb er zelf namelijk ook wel een beetje een dubbelgevoel bij. Het hele land, pardon de hele wereld, ligt plat en dan denken wij nog wel naar buiten te kunnen om ons rondje hard te lopen. Toch denk ik dat hier ruimte voor moet zijn, mits je je tijdens het hardlopen aanpast aan de situatie. Voor mezelf heb ik een aantal regels opgesteld voor de komende periode, waar ik mezelf aan houd tijdens het lopen. Zodat ik me niet schuldig hoef te voelen omdat ik de wereld er geen kwaad mee doe.

Bekijk bericht

Sportscholen, sportclubs, alle georganiseerde sport in Nederland is sinds deze week gesloten. Als je normaal gesproken drie (of misschien wel vier of vijf) keer in de week sport, is dat natuurlijk een hele aanpassing. Ik snap goed dat je dan op zoek gaat naar manieren om toch nog een beetje in beweging te komen. Ik denk ook dat dat goed is, want van drie (of meer trainingen) per week naar helemaal niets doen is voor geen enkel lichaam goed. Ik zie hier in de duinen steeds meer mensen hun sportkleding aantrekken voor een rondje hardlopen en ik zie steeds meer nieuwe gezichten. Voetbalshirtjes, oude joggingpakken en tennisschoenen verraden dat deze hardlopers in het pre-corona tijdperk aan andere sport beoefenden.

Bekijk bericht