Boston is uitgesteld tot 14 september, terwijl ik eigenlijk over vijf dagen aan de start had moeten verschijnen. Geloof ik in 14 september? Nee. Ik vraag me af of we voordat de hele wereld gevaccineerd is überhaupt een grote hardloopwedstrijd als Boston kunnen verwachten. Ik vind dit best een heftige gedachte, maar er is wel meer heftigs aan de hand op dit moment, dus echt verdrietig kan ik er niet om zijn. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet af en toe met weemoed kijk naar foto’s van wedstrijden van de afgelopen jaren. De zenuwen vooraf kan ik missen als kiespijn, het euforische gevoel (of ik nu wel of geen PR gelopen heb) na afloop mis ik wel enorm. Ik denk dat we in de anderhalvemeter-samenleving (waar we de komende tijd nog wel even in zullen zitten), andere manieren zullen moeten vinden om onszelf uit te dagen.
Minder hardlopen
Zelf loop ik afgelopen weken een stuk minder dan normaal. Waar ik eerst vrijwel altijd tussen de 70 en 90 kilometer per week liep, loop ik nu een kilometer of 30-40. Dat heeft voornamelijk te maken met dat ik niet echt mega fit ben. Ik heb gelukkig geen last meer van mijn gekneusde rib, maar echt lekker lopen doe ik niet. Mijn hamstring zijn ondanks veelvuldig stretchen en zelfs yoga-video’s ontzettend strak, mijn rug zit vast. Normaal gesproken zou ik dan even een afspraak plannen bij mijn fysio, of manueel therapeut, maar dat kan nu niet. Dat is best wel balen, maar aan de andere kant… ik hoef me nu ook niet keihard voor te bereiden op een wedstrijd, ik kan nu ook gewoon mijn lichaam de tijd geven om het zelf op te lossen. En daarom loop ik wat minder frequent, wat minder ver en wat minder hard.
Daarin lijk ik trouwens wel redelijk uniek te zijn. Ik vroeg op Instagram of jullie meer of minder hardliepen de afgelopen weken en 80% antwoordde dat er meer gelopen werd. Ik was eerst verbaasd over dit percentage, totdat ik na ging denken over de paden waar ik normaal gesproken hardloop, die zijn inderdaad een stuk drukker met hardlopers dan normaal.
Afstand houden
Ik vind het lastig om me tijdens het lopen echt te ontspannen. Ik ben toch de hele tijd bezig met andere mensen. Waar zijn ze, waar gaan ze naartoe, hoe kan ik ze passeren? Zelfs echt vroeg lopen lijkt niet voldoende om echt rustig te kunnen lopen. Afgelopen zondag liep ik in plaats van op het voetpad of fietspad, op de naastgelegen 50-weg. Dat was de enige plek waar geen verkeer was, maar ook daar kon ik niet echt ontspannen, omdat het natuurlijk niet echt de bedoeling is dat je op de weg gaat lopen. Dat is wel een redelijk nadeel van wonen in een stad, dat er best wel veel mensen wonen op een relatief kleine oppervlakte.
Blijf thuis
Mensen die niet hardlopen snappen het niet altijd, die zeggen… blijf toch thuis! Je kunt toch wel een paar weken zonder hardlopen. Maar ik denk dat iedere hardloper kan beamen dat binnen blijven zowel fysiek als mentaal niet echt een gezonde optie is. Vorige week liep ik drie dagen niet, op dag twee was ik al niet meer te genieten. Ik dacht eerst dat het met de stand van de maan te maken had (ja, de ‘intelligente lockdown’ doet gekke dingen met je), maar ik besef nu dat het vooral te maken had met drie dagen binnen zitten en maximaal 1500 stappen op een dag maken. Misschien ben ik toch verslaafder dan ik zou willen toegeven. Het zorgt voor ontspanning in mijn hoofd, net zoals anderen misschien een glas wijn pakken voor wat ontspanning na een werkdag.
En nu?
Op 25 april is de virtuele CoronaSolo 5K. Toen ik hier een paar weken geleden voor het eerst over hoorde dacht ik, ja, dit vind ik nou een leuk idee. Een vijf kilometer lopen, alleen, terwijl in heel Nederland op die dag ook andere lopers hun vijf kilometer lopen. Het is een initiatief van oud-trainingsmaatje Tom de Gelder, wat het extra leuk maakt. Inmiddels zijn er al meer dan 2000 lopers aangemeld op Strava, dus ik ben zeker niet de enige die het een leuk idee vind.
Normaal gesproken kan ik ineens ‘meer’ als ik in een wedstrijd loop, ik ben benieuwd of ik dit ook kan als ik een wedstrijd alleen loop. Ik had al een heel mooi trainingsplan voor mezelf gemaakt, totdat die pijnlijke rug roet in mijn plannen strooide. Ik train nu dus niet voor die 5 kilometer, maar ben wel van plan op 25 april die 5 kilometer te lopen. Gewoon voor de lol, zonder illusies over tijd. Maar wel op mijn wedstrijdschoenen, voor het wedstrijdgevoel.
En dan?
Hopelijk lukt het me snel die rugpijn de baas te worden. Ik heb zo’n vermoeden dat die strakke hamstrings daar mee te maken hebben, dus hopelijk is dat dan meteen ook opgelost. Nu er geen doelen zo als wedstrijden in het verschiet liggen loop ik voornamelijk op gevoel. Waar heb ik zin in, wat voelt goed, dat is nu mijn belangrijkste leidraad. Geen schema, maar gevoel. Zorgt dat er voor dat ik straks mega scherp aan de start van mijn eerste wedstrijd staat? Ik weet het niet.. dat ligt eraan waar mijn gevoel de komende maanden zin in heeft. En dan is het nog maar de vraag… hoe belangrijk is het überhaupt om straks meteen weer PR’s te lopen? Ik denk dat we er inmiddels allemaal wel achter zijn dat er veel belangrijkere dingen in het leven zijn.
Blijf lopen. Blijf genieten.
#haveagoodrun
Liefs,
Annemerel
En natuurlijk je eerste treden als wielrenster zetten!
Auteur
Haha shit, betrapt… dit gistermiddag al geschreven ;-)
Ik ben nu ook, sinds de hogescholen dicht zijn, meer gaan hardlopen. Ik loop nu 3 tot 4 keer in de week hard in plaats van 2 keer in de week. Puur omdat ik nu de hele dag thuis zit te studeren en ik word daar op een gegeven moment gek van. Mijn plan was dat 2020 mijn jaar zou worden met mijn eerste hele marathon… Voor nu loop ik hard om een frisse neus te halen en mijn hoofd te legen want deze hele situatie doet mij psychisch ook heel wat. Hardlopen is dan ook voor mij, nu al helemaal, een enorme uitlaatklep. En voor extra motivatie en ontspanning kijk ik elke dag je nieuwste vlog :)
Dag Merel, knap zoals jij ermee omgaat. Ik was zelf aan het trainen voor mijn eerste marathon. Die can Rotterdam. Ik heb me er bij neergelegd dat het nu pas in oktober gaat zijn. En train nu ook veel minder, zeker de helft minder kilometers dan voorheen. Ook ik ben niet topfit, ik heb de indruk dat ik op mijn piek zat, en er nu even helemaal ben afgetuimeld. Pijntjes, stramheid… Misschien moet mijn lichaam toch bijkomen van die 5 maanden voorbereiding? Ook al is die marathon er nog niet van gekomen….
Maar ik ben nu ook wel bang dat oktober ook niet door zal gaan. En dan moet ik dat ook accepteren…. Maar dat kost me wel moeite… Want wanneer mag ik dan die langverwachte eerste marathon lopen? Maar ja…ik doe ook nu maar gewoon wat goed voelt…
Ik heb na 3 jaar hardlopen nog steeds geen enkele wedstrijd gelopen. Ik dacht er wel over om me voor iets in te schrijven dit voorjaar/zomer, maar uiteindelijk niet gedaan. Ik weet dus – gelukkig – niet zo goed wat ik mis. Maar ik herken me er wel heel erg in dat ik meer ben gaan hardlopen. Doordat ik nu thuis werk en echt de hele dag achter m’n laptop zit (normaal loop ik naar verschillende verdiepingen en heb ik meerdere proef-sessies in het lab) heb ik heel erg behoefte om naar buiten te gaan tijdens de lunch of aan het einde van de dag. En daarbij heb ik geen reistijd meer dus heb ik ook meer tijd om hard te lopen en is het makkelijker naar buiten gaan na een werkdag.
Ik ben juist wel nog bezig met trainen, heb net een nieuw schema. Ik doe wel niet meer kilometers dan ervoor en ook geen hele lange duurlopen meer. Maar ik geniet ervan om juist in die focus van dat lopen te zijn en naar die toekomstige PR toe te gaan om even te ontsnappen aan de werkelijkheid. Dat is op dit moment het beste middel, van zodra ik te veel naar het nieuws kijk en begin na te denken over hoe en wat dit allemaal nog teweeg zal brengen krijg ik het ook benauwd. Focussen op de moment zelf en op de positieve dingen die wel nog kunnen geeft echt een grote kracht om hierdoor te komen! Ik hoop dat je er snel weer bovenop komt! (Ps. Binnenkort lees ik graag meer over dat wielrennen, ben zelf sinds een maand of twee ook in het bezit van zo een tweewieler ;) )
Ik loop nu ook meer hard, normaal liep ik op mijn werkdagen niet (3 keer in de week) maar kreeg je toch op die dagen een beetje beweging om op je werk te komen. Nu werk ik thuis, en heb ik er echt behoefte aan om na mijn werkdag even 5 km easy peasy de benen te strekken. echt trainen doe ik dan op de overige dagen, al is dat wel wat minder intensief dan zonder corona.