2013 was mijn mooiste hardloopjaar tot nu toe. Dat hoef ik jullie niet meer uit te leggen, ‘New York’ zegt genoeg. Voor het komende jaar heb ik twee concrete doelen op hardloopgebied en omdat 1 januari de dag is van goede voornemens en nieuwe doelen, deel ik vandaag mijn doelen en voornemens.
Zoals jullie gisteren hebben kunnen lezen (en zien) heb ik het afgelopen jaar op een aantal hele mooie plekken mogen hardlopen. Het was een goed (hardloop)jaar waarin ik hele mooie dingen heb mogen en kunnen doen, maar ook een jaar waarin ik te maken kreeg met verschillende pijntjes en blessures. Een mislukte halve marathon in Den Haag, de marathon in Parijs die niet gelopen kon worden, meerdere bezoekjes aan de huisarts, podoloog en aan de fysio. Een jaar waarin doelen behaald werden en andere doelen in de loop van het jaar.
Gisteren vertelde ik jullie over mijn tien favoriete eten van het afgelopen jaar, daar stond nogal wat calorierijk voedsel in. Reden waarom ik nog niet veranderd ben in een tientonner? Naast eten zou ik mijn leven ook niet zonder hardlopen kunnen voorstellen. Het afgelopen jaar heb ik op prachtige plekken mogen lopen. Dit is mijn top tien van favoriete hardloopplekjes waar ik in 2013 gelopen heb (bij het maken van dit stukje besef ik me nogmaals hoe mooi mijn leven eigenlijk is…)
Vorige week schreef ?ik dat ik zeker tot het einde van het jaar geen langere afstanden? dan tien kilometer wilde lopen en dat ik absoluut niet op tempo ?wilde lopen. Ik zou het rustig aan doen. Tien kilometers tussen de ?55 minuten en het uur. Ik begrijp dat dat niet voor iedereen?’ rustig’ is, maar dat is mijn tempo wanneer ik rustig loop, dat is ?voor mij een tempo waarop ik makkelijk kan blijven praten en?waarbij ik niet het gevoel heb dat ik een heftige inspanning aan ?het doen ben. Mijn marathontempo dus.
‘Terug’ ben ik nog niet, maar rennen doe ik wel weer en met meer plezier dan in maanden. Soms moet je gewoon even met de neus op de feit gewezen worden, dan moet je gewoon even op de bank zitten, om te beseffen wat een voorrecht het is om hard te lopen. Om hard te kunnen lopen. De laatste weken voor de marathon was lopen soms een ‘moetje’, in de lange afstanden had ik meestal wel zin, maar de stukjes van 10 kilometer, die sloeg ik liever over. Nu geniet ik van iedere meter.