Ik denk dat iedereen die momenten wel kent. Die momenten waarop je even door de bomen het bos niet meer kunt zien. Dat je niet meer weet waar je moet beginnen, je bent nog maar een haar verwijderd van totale paniek. Ook ik ken die momenten natuurlijk. Ik heb ze zelfs redelijk vaak gehad. Tijdens mijn studie als ik me bedacht hoeveel ik nog moest leren en hoe lastig de stof was. Tijdens mijn werk in een restaurant, als het hele terras vol zat en ik al vijf uur achter elkaar aan het rennen was zonder een moment op adem te komen en nu, als ik meerdere opdrachten tegelijk aan neem en dat ook nog eens probeer te combineren met een semi-sociaal leven.
Maar hé het komt altijd goed. En misschien heb je de volgende keer dat je het even niet meer weet iets aan deze vijf tips, de dingen die ik doe om weer ‘zen’ te worden.