Na dit boek voor de zoveelste keer op Snapchat en Instagram voorbij te hebben zien komen ging ik overstag. Dit boek moest ik zelf ook maar een keer gaan lezen. Ik hou er wel van, een beetje inspirerende boeken. Eerder las ik onder andere Girlboss van Sophia Amoruso. Ook zo’n boek dat je een lekkere schop onder je kont geeft. En dit boek beloofde hetzelfde. En zo’n schop, kon ik wel weer even gebruiken.
In mijn zoektochten naar nieuwe boeken voor de Summer Reading stuitte ik al snel op Sweetbitter, van debuterend auteur Stephanie Danler. Anderhalf jaar geleden haalde dit boek de headlines van de New York Times al, Stephanie had toen net haar boekendeal binnengesleept en die deal telde een bedrag van zes cijfers. Bijzonder voor een schrijver zonder eerdere boeken op de plank. Ik kwam het boek begin mei tegen op Vogue.com, die Stephanie gestrikt hadden voor een interview. Toen ik het boek vijf dagen voor de officiële release bij American Book Center in Den Haag al tegenkwam, kon ik heel even mijn geluk niet op.
Vorig jaar las ik het boek ‘Nice is just a place in France‘ van de makers van mijn favoriete Instagramaccount, The Betches. Ik vond het een heel grappig en leuk boek om te lezen, maar stiekem vond ik het Instagramaccount toch leuker. Toch gaf ik zonder nadenken 30 euro uit voor hun nieuwste boek, I Had A Nice Time (and other lies). Ik moest het gewoon hebben. En niet alleen omdat de cover knalroze is en daarom goed in mijn boekenkast past.
It’s that time of the year again! Summer Reading! Net als de afgelopen vier jaar ga ik deze zomer weer vijftien verschillende boeken lezen en mijn persoonlijk mening over de boeken met jullie delen. Iedere zondag, om 17.00u. Voor mij een perfect excuus om af en toe lekker mijn bed in te duiken met een boek, voor jullie hopelijk wat nieuwe leesinspiratie voor komende zomer. Want nu vrijwel al onze favoriete series met zomerstop gaan, moeten we toch dat een gat een beetje opvullen. En.. wat is er nu lekkerder dan in het zonnetje liggen met een goed boek? Zijn jullie er klaar voor, ik wel?! Laten we snel met het eerste boek beginnen, dat is You, van Caroline Kepnes.
Mijn eerste chicklit die ik ooit las was Shopaholic, van Sophie Kinsella. Dit was in de begin jaren 2000, toen er nog maar een boek uit de serie verschenen was. Fantastisch vond ik het. Ik denk dat ik het boek wel drie keer gelezen heb. Deel twee en drie uit de serie vond ik ook heel erg leuk, maar toen ik een paar jaar later het vierde deel las, begon ik Becky Bloomwood een beetje zat te worden. Er zat gewoon weinig groei in het karakter. Aan het eind van het boek was ze meestal wel ‘hervormd’ maar in het volgende deel was ze weer net zo ‘dom’. Ik begon me mateloos te irriteren, maar las nog steeds wel ieder boek en OK, als ik dan eenmaal het laatste hoofdstuk naderde was ik best enthousiast over het boek. Niet extreem, maar ik vond het iedere keer wel weer goed genoeg om ook uit te kijken naar het volgende deel.