2016… wat een jaar. David Bowie, Alan Rickman, Prince, Muhammed Ali, Zsa Zsa Gabor, George Michael, Carrie Fisher. Angelina en Brad, Taylor en Calvin, Johnny en Amber. Brexit en Trump. Aleppo. Zika, Ebola. Nice, Brussel, Berlijn. En als ik mijn best doe kan ik best nog wel wat dieper in mijn geheugen graven om nare feiten over het afgelopen jaar te delen. 2016 was op zijn zachts gezegd niet het beste jaar van de wereld en ik heb zo’n vermoeden dat we de uitwerking van sommige gebeurtenissen nog lang zullen gaan voelen. Ik kan nog steeds niet geloven dat Donald Trump over een paar weken echt de scepter zwaait in de Verenigde Staten. Ik kan ook nog steeds niet geloven dat hij alles dat hij zegt en tweet daadwerkelijk meent. We zullen het gaan zien.

Bekijk bericht

Is het écht alweer augustus? Zijn er écht al zeven maanden van 2016 voorbij? Is het écht over vier maanden alweer december? Ik heb het gevoel alsof Kerstmis een paar weken geleden was. Terwijl mijn vakantie – waarvan ik pas anderhalve week terug ben – als maanden geleden voelt. Maar goed, laten we niet overdrijven en het vooral nog niet over Kerstmis gaan hebben. De zomer is nog niet voorbij, ook al heb ik een klein beetje het gevoel alsof ik moet haasten om nog heel erg van de zomer te genieten, voordat het voorbij is.

Bekijk bericht

Ik heb mijn doelen voor het komende jaar eventjes op een rijtje gezet. Het zijn er slechts dertig. No pressure Annemerel, no pressure.

Bekijk bericht