2016… wat een jaar. David Bowie, Alan Rickman, Prince, Muhammed Ali, Zsa Zsa Gabor, George Michael, Carrie Fisher. Angelina en Brad, Taylor en Calvin, Johnny en Amber. Brexit en Trump. Aleppo. Zika, Ebola. Nice, Brussel, Berlijn. En als ik mijn best doe kan ik best nog wel wat dieper in mijn geheugen graven om nare feiten over het afgelopen jaar te delen. 2016 was op zijn zachts gezegd niet het beste jaar van de wereld en ik heb zo’n vermoeden dat we de uitwerking van sommige gebeurtenissen nog lang zullen gaan voelen. Ik kan nog steeds niet geloven dat Donald Trump over een paar weken echt de scepter zwaait in de Verenigde Staten. Ik kan ook nog steeds niet geloven dat hij alles dat hij zegt en tweet daadwerkelijk meent. We zullen het gaan zien.
Voor mij persoonlijk was 2016 best een goed jaar. Er ging geen maand voorbij zonder tripje naar het buitenland. Van de acht hardloopwedstrijden die ik liep, liep ik er zeven in het buitenland. Misschien was er slechts één PR maar de ervaring was dit jaar zoveel belangrijker. Ik bracht mijn eerste boek uit. Ik mocht 49 pagina’s vullen voor Metro. Plaatste meer dan 800 blogs en meer dan 100 video’s. Ik vierde mijn verjaardag met mijn favoriete mensen, met mijn favoriete eten en dronk al mijn favoriete drankjes. Mijn hart werd dan misschien niet gestolen, hij werd ook niet gebroken.
Ik stond in totaal bijna een maand lang op ski’s. Ik voelde me on top of the world toen ik in oktober om vijf uur ’s ochtends met een kleine jetlag bij Starbucks in Chicago aan het werk was. Genoot van mijn hardloopstreak in Italië in juli. Was in de zevende hemel toen ik niet een maar twee avonden naar Coldplay in de Arena mocht. Werken met mijn MacBook bij een strandtent was mijn beste idee van september 2016. Het beste idee van augustus 2016 was mijn spontane mailtje naar mijn contact bij Holland Runner (inmiddels TUI Sports), ik mocht niet alleen naar Chicago en New York, er is een fantastische samenwerking uit voort gekomen.
Natuurlijk waren er ook dingen die ik graag anders gezien had, maar je kunt nu eenmaal niet alles hebben. En om bepaalde dingen te bereiken moet je andere dingen laten. Je kunt niet alles tegelijk. Niet zonder consequenties in ieder geval. Een marathon lopen nadat je net een maand ge(apres)skied hebt is op papier een leuk idee, maar… you can’t cheat sleep. Althans, ik niet. Ook waren er dingen waar ik persoonlijk minder invloed op had maar die me soms verdrietig maakte. Maar dat is het leven en ik denk dat je er het beste aan doet dit maar gewoon te accepteren.
2016, wat een jaar. Ik hoop dat jouw jaar over het algemeen genomen beter was dan dat van de wereld. En ik wens je een nog beter 2017.
Liefs,
Annemerel
Wat mooi dat je daar een samenwerking aan overgehouden hebt, doe je goed! Het beste voor het nieuwe jaar :)
Wat een leuk overzicht, persoonlijk gezien was het een goed jaar!
Hoi Annemerel,
Het was leuk om jouw jaar langs de zijlijn te mogen meemaken. Ik heb je blogs en vlogs met veel plezier gevolgd. Ook mijn jaar was goed en ik ben benieuwd wat 2017 ons gaat brengen!
Liefs, Michelle
Ik heb genoten van jouw blog dit jaar, Annemerel!
Mijn jaar was een beetje vreemd, er zijn veel grote dingen gebeurd (afgestudeerd, relatie verbroken, eerste baan gevonden -nog niet begonnen-), maar toch voelde het heel saai en uneventful. Het was zo’n jaar dat nodig was als aanloop naar grotere dingen, denk ik. Ik heb in ieder geval heel veel zin in 2017!
Gelukkig was jouw 2016 een stuk beter dan dat van de wereld! Hopelijk wordt 2017 nog mooier. Ik kan helaas niet mee op je reis naar New York (ben ik echt te blut voor helaas) maar ik hoop dat dat heeeel tof gaat worden (en dat het vaker gaat gebeuren!)
Mooi overzicht en veel fijne dingen! Alvast een fijne jaarwisseling!