>
Vandaag was niet bepaald mijn beste dag, een lijstje van evenementen die mijn dag verpestte in willekeurige volgorde..
– Laten we beginnen met mijn bloed chagrijnige status. Het ging even goed, toen ik rond een uurtje of half elf door een zonnig, maar ijzig koud Amsterdam liep naar college. Ik had de tram kunnen nemen, maar koos om lekker twintig minuten van de frisse lucht te genieten, op dit moment was alles prachtig, maar daarna ging het snel bergafwaards. Probeer me alsjeblieft niet aan te spreken, haal het uit je hoofd om me tegen te spreken, ik ben er niet voor in de stemming.
– Ik heb keelpijn, hoofdpijn en oorpijn. Ik voel me echt zo bleeeh. Lamlendig gewoon. Zo’n gevoel dat je je net niet ziek genoeg voelt om in bed te gaan liggen, terwijl je dat toch wel het liefste wilt. Toen ik vanmiddag om vier uur thuis kwam van college heb ik dat ook gewoon gedaan. Ik heb mijn (nieuwe) pyjamabroek aangetrokken en ben diep onder de dekens gedoken, op dat moment voelde ik me weer even goed, maar nu…
– Nu zit ik dus met de gebakken peren, want ik zit te stressen met m’n studie. Dinsdag moet ik alweer het volgende hoofdstuk van mijn scriptie inleveren en ik zie het op dit moment absoluut nog niet gebeuren. Helemaal mooi, over tweeënhalve week moet ik het derde hoofdstuk van mijn scriptie inleveren, laat ik nou net in de tussentijd nog negen dagen weg zijn, ergens heel erg hoog op een besneeuwde berg in Oostenrijk wel te verstaan. Dat wordt dus doorwerken..
– Verder denk ik al de hele dag aan een waslijst slecht eten. Ik wilde vanmiddag naar de MacDonalds, op het station moest ik perse een chocolade muffin, thuis wilde ik een zak chips en Ben & Jerry’s en nu denk ik heel de tijd aan stroopwafels. Ik heb me tot nu toe kunnen beheersen, want ik weet dat als ik eenmaal aan iets begin, het einde zoek zal zijn.. Maar het gevoel blijft.
– Ik ben gister tot de conclusie gekomen dat mijn engelse vaardigheden toch niet zo geweldig zijn als ik aanvankelijk dacht. Ik ben nu al een week bezig in ‘Dark Continent, Europe’s Twentieth Century’ van Mark Mazower en ik ben nu pas op pagina honderd. Ik lees zo’n vijftien a twintig bladzijde in een uur, maar wat ik nou eigenlijk gelezen heb? Goed, ik ben dus gister op zoek gegaan naar een Nederlandse vertaling, maar dat ding is dus nergens leverbaar. Vond ik eindelijk een site die hem wel verkocht, krijg ik vandaag een mailtje dat het boek helaas niet leverbaar is, ze kunnen me wel de engelse versie sturen. Ja hallo, dat vraag ik toch niet?
– Alexander McQueen is overleden! En hoe! Serieus, daar word je toch verdrietig van..? Verlies voor de modewereld. Stond van de zomer nog met een paar ballerina’s met 70% korting van Alex in mijn handen.. Nu wel spijt dat ik die niet gekocht heb, had ik tenminste originele McQueens gehad.
Dus… normaal zou ik op dit moment twintig dingen kunnen bedenken waarom mijn dag toch zo vreselijk nog niet was, maar ik heb zo’n flauw vermoeden dat ‘die periode van de maand’ niet lang meer op zich laat wachten, laat me.