Annemerel.com

>Week 3

>

Oh oh, deze week liep ik maar 1 keer hard en dat waren slechts 5 kilometer. Het was zo’n drama dat ik halverwege in de duinen mijn ontbijt verloor en ik heb de rest van de dag in bed gespendeerd, met slechts een paar uitstapjes naar het toilet. Uhh ja heerlijk begin van een blogpost, I’m sorry, maar er is niks smeriger dan de waarheid.

Gelukkig maakte ik het wel goed op de hometrainer, waarop ik 75 kilometer heb gefietst en in totaal zo’n 1650 calorieën mee heb verloren. Maar het allerleukste van deze sportieve avontuurtjes? De afleveringen Glee die ik ondertussen keek.

Seizoen 1 van Glee is bijna klaar en ja dat betekent inderdaad dat ik iets meer dan 1 aflevering per dag heb gezien. Maar zondag was ik vrij en toen lag ik zo heerlijk in bed met m’n laptop ’s ochtends en dinsdag was ik ziek en ik moest toch wat doen om de pijn te verzachten?!

Verder las ik deze week nog een boek (Suger & Spice van Lauren Conrad), lunchte ik zondagmiddag bij het Hilton Hotel in Den Haag, schreef ik (maar) vier blogs, schreef ik een blog voor I Love Beauty News, werkte ik aan de website van de Vegetarische Slager, verstuurde ik een super spannende open-stage-sollicitatiebrief en werkte ik 45 uur bij Elzenduin.

Ik boekte een hotel in Parijs, gaf in gedachten mijn complete spaarrekening uit bij Colette, Chanel, Isabel Marant en Laduree (en herhaalde dat nog zo’n 10x) en heb inmiddels een lijst met dingen die ik wil zien, eten en kopen aangelegd waarmee ik zo’n vier maanden in Parijs mee kan vermaken (in plaats van vier dagen)

I’ll keep you posted :)

Liefs,

>Shopaholic

>Photobucket

De nieuwste Shopaholic ligt hier al zo’n twee maanden in huis, maar heb ik pas vorige week uitgelezen. Dat was 1: omdat mijn zusje (de rechtmatige eigenaresse) het boek eerder uit wilde hebben en het te druk had (met huiswerk en televisie kijken) om hem snel uit te lezen en 2: omdat het boek niet spannend genoeg was om te riskeren dat mijn zusje me betrapte op het lezen van haar boek.

M’n zusje heeft het boek nog steeds niet uit (waarschijnlijk ook omdat het haar niet meer zo kan boeien), maar mijn moeder kocht het boek afgelopen week in het Nederlands en dus besloot ik de tweede helft van het boek in het Nederlands te lezen.

En wat een fout maakte ik daar. Kijk, in de Engelse versie denk je soms ‘oh wat dom, hahaha’ maar in de Nederlandse versie denk je ‘oh wat dom, hou nu alsjeblieft op’. Ik weet niet wat het is met mij en Chicklits in het Nederlands. In het Engels kan ik er de humor van inzien, in het Nederlands absoluut niet.

Het boek is verder best vermakelijk. Becky is weer lekker aan het shoppen, samen met haar kleine monster, de inmiddels tweejarige Minnie.  Er zijn momenten denk ik ‘ooh dat zou ik in mijn stoutste dromen ook kunnen zeggen of doen’ maar ze gaat soms wel heel erg ver, en dat is in het Engels nog wel grappig, maar in het Nederlands dom en vervelend. Het is een gevoelskwestie dat weet ik ook wel, maar ik vind de gevoelens die je bij een boek hebt minstens zo belangrijk als het verhaal. Misschien heel onliterair van mij, maar so be it.

Feit is, mocht er nog een vervolg komen, nummer zeven volgens mij? Nou, dan staat die gewoon weer op mijn verlanglijstje, in het Engels!

Liefs,

>Perfect Sunday :)

>

Photobucket
Iedere zondag denk ik ‘ach wat zou het toch eens lekker zijn als ik een zondag vrij had’ en gister was het eindelijk een keertje zo ver. Ik denk dat mijn laatste vrije zondag begin augustus was, toen ik in Italië zat.

En wat was het heerlijk weer voor een vrije zondag! Na iets te lang in bed rotten en iets meer dan een aflevering Glee (Give me a break, het was mijn eerste vrije zondag in maanden!) belde mijn vriend of ik zin had in een strandwandeling en poffertjes aan de boulevard. Uh, JAHAA! Heerlijk burgerlijk, maar dat was nou net waar ik zin in had, een burgerlijke zondagmiddag.

Het strand werd hem toch niet, we hadden natuurlijk gewoon naar het strand van Monster kunnen lopen, dan waren we er binnen tien minuutjes geweest. Had ik alleen geen poffertjes gehad. Dus gingen we met de auto naar Kijkduin en dat kun je op zo’n zondagmiddag dus beter niet doen. File. Toen maar afslagje Den Haag Centrum genomen en heerlijk door de prachtige Ambassadewijk gelopen, om vervolgens bij het nieuwe Hilton Hotel op het terras neer te strijken voor witte wijn en Steak Tartaar. Iets minder burgerlijk, maar daarom niet minder leuk.

Daarna door de gezellige Denneweg, over Het Plein naar de American Book Center, waar ik de nieuwe Lauren Conrad Chicklit haalde. Het niveau is derdeklas Middelbareschool, maar laat mijn niveau daar nou soms net mee overeenkomen. Haha, echt het kan me niet schelen, Sugar & Spice is morgenmiddag gewoon uit en dan heb ik weer dat heerlijke dromerige Chicklit gevoel waar ik me helemaal niet voor hoef te schamen.

’s Avonds aten we bij mijn ouders, om vervolgens bij hem in bed te duiken met een film. Ik wilde mijn intellectuele kant ook eens afstoffen en koos voor Schindlers List, die ik nog NOOIT gezien had. Maar het was geen succes. Ik vond het prachtig, heel indrukwekkend en ik had hem graag afgekeken, als ik niet zo ontzettend emo was geworden. Na een uur kon ik het niet meer aan en smeekte ik mijn vriend de film te stoppen, want ik trok het niet meer. Heel zielig misschien, maar ik begon me ineens weer allerlei levensvragen te stellen die me alleen maar heel erg angstig maakte. Die film kijk ik volgende week wel weer verder, gisteravond gingen we gewoon verder met The Holiday, mijn lievelingsfilm en dus ook al minstens 10x gezien, maar dat maakt dus helemaal niks uit.

En zo kwam er toch nog een perfect einde aan een perfecte zondag :)

Liefs,

>Week 2

>

Deze week liep ik wederom 30 kilometer hard, had ik zes gezonde eetdagen en at ik zelfs een dagje vegetarisch (terwijl me wel een heerlijk biefstukje werd aangeboden). Mijn yoghurtverslaving bereikte een nieuwe hoogte (bakje van 500ml per dag), evenals mijn chocoladekruidnootverslaving, die ene dag.

Ik had een super leuke date met Genesis en kan nog steeds genieten als ik er aan terug denk. Ik las een boek (Shopaholic Mini) en probeerde in drie andere te beginnen. Ik raakte verslaafd aan Hellcats & Glee, maar heb de afleveringen weten te beperken tot hooguit eentje per dag. Verslaving die ik niet zo goed in de hand wist te houden, mijn shopverslaving. Brak zaterdagochtend met mijn goede voornemen en kocht twee paar laarzen, 6 maillots, een sjaal en een muts, wel binnen budget van een paar schoenen, dat dan weer wel.

Ik ben in de ban geraakt van op reis gaan en ga waarschijnlijk de eerste week november met mijn vriend een paar dagen naar een wereldstad. Waarschijnlijk Parijs, want het is een schande dat ik daar nog steeds niet geweest ben.

Ik kreeg twee freelance spoedopdrachten, waarvan ik er eentje de komende twee weken nog wel mee bezig zal zijn, en wie weet wat de toekomst brengt.

Ik ben geinterviewd voor een krant over mijn weblog en mijn (toekomstige) carriere. Ik schreef eindelijk die stagebrief waar ik drie weken geleden al aan begon en kreeg twee aanbevelingsbrieven van niet de minste binnen.

Ik werkte 45 uur bij Elzenduin, schreef zes blogs voor mijn weblog en eentje voor I Love Beauty News.

En snap nu eindelijk waarom het voelde dat ik geen moment rust had, but I’m lovin’ it!

Liefs,

>Life after Graduation

>

Photobucket

Ik ben al zes weken geen student meer en ik raak er steeds meer aan gewend. Tsja het is balen dat ik tegenwoordig geld op mijn OVchip moet zetten om legaal te reizen en het is ook nog steeds wel een beetje gek dat ik nooit meer ’s ochtends vroeg in de trein naar Amsterdam zit. Maar het voelt wel echt, als mijn leven zeg maar.

Ik ben tegenwoordig een Blogger by Day en een Horecabitch by Night. Vijf dagen in de week werk ik van 16.00u tot sluit, en heel soms van 7.00u tot 16.00u bij Hotel Elzenduin, het bedrijf waar ik eerst 3,5 jaar eigenlijk als ‘bijbaantje’ gewerkt heb. Als receptioniste, als meisje van de bediening, als mailingschrijfster, eigenlijk gewoon een beetje als alles wat op dat moment nodig is en dat bevalt me helemaal prima. Het is in ieder geval afwisselend en nooit saai. En om in zo’n mooi hotel als Elzenduin te werken is natuurlijk ook absoluut geen straf.

Het allermooiste is dat ik heel veel tijd heb om ook andere dingen te doen. Overdag ben ik meestal gewoon vrij. Okee, ik slaap meestal wel uit, want slapen doe ik meestal niet voor twee uur ’s nachts, maar dat hoort erbij. Naast zoveel mogelijk bloggen help ik soms ook andere mensen met teksten en zo bouw ik een beetje een portfolio en ervaring op. Super leerzaam en hopelijk ook vruchtbaar, want het is natuurlijk wel de bedoeling dat ik in de toekomst de horeca toch een keer verlaat en fulltime kan schrijven en daar ook van kan leven.

Maar ik heb er wel een goed gevoel over. Wanneer het gaat gebeuren dat weet ik niet, maar ik weet zeker dat het gaat gebeuren. Want ik kan het, dat weet ik. Nu moet ik het alleen nog eventjes laten zien.

I’ll keep you posted ladies (& gentleman)

Liefs,