LOVE: Nike – LunarGlide

 photo DSC_7389.jpg

In Milaan kocht ik mijn zevende paar LunarGlides, lucky number seven? Ik hoop het. Je vraagt je misschien af of ik helemaal gek in mijn hoofd ben, dat ik zoveel paren LunarGlides in mijn bezit heb, is één paar niet genoeg? Ja. Maar drie van de zeven paar heb ik volledig opgelopen, één paar is te klein, één paar is speciaal voor de winter. Dan blijven er nog twee paar over en ach… een beetje afwisseling kan geen kwaad, zeker als je je ze ook onder een spijkerbroek aantrekt (wat overigens wel de levensduur van de schoenen verkort, maar als je zoals ik last hebt van een blessure moet je dat er maar voor over hebben.. Ik bedoel, hoe erg is het? Heb je eerder een excuus om een nieuw paar te kopen, hiep hooooooi!).

Bekijk bericht

RUN BABY RUN: We Own The Night Amsterdam

 photo 10329759_644322838986015_4788332380853627354_o.jpg

Bekijk bericht

RUN BABY RUN: We Own The Night Milano

 photo IMG_6367web.jpgFoto: Joyce Bongers

Hoewel ik vorige week schreef dat ik de hoop op een PR had opgegeven en gewoon voor mijn plezier ging rennen, veranderde dat spontaan toen het startschot afging. Ik voelde me goed. Ondanks dat ik de hele dag door Milaan gewandeld had voelde mijn benen sterk en ik liep al een paar dagen pijnvrij. Toen dat startschot ging had ik niet de illusie een PR te lopen, maar ik was wel benieuwd hoe ver ik zou komen. Omdat ik voor mezelf geen tijd in mijn hoofd had en ik het ook niet erg zou vinden om ergens halverwege te stranden besloot ik gewoon te experimenteren. Gewoon te GAAN. Mijn benen te volgen en niet mijn hoofd.

Bekijk bericht

RUN BABY RUN: The good news is…

 photo RecentlyUpdated585.jpg

Na zes weken ellende, is er nu gelukkig ook goed nieuws…

Bekijk bericht

RUN BABY RUN: What keeps me going

 photo Desktop524.jpg

Vandaag geen gezeur over mijn blessure. Ik zal het jullie allemaal besparen, de mensen in mijn omgeving vragen maar gewoon niet meer hoe het gaat met mijn knie, want een erg vrolijk antwoord krijgen ze meestal niet (en de stemming die ontstaat nadat iemand naar mijn knie gevraagd heeft, is ook niet al te positief). Als je helemaal niets met hardlopen hebt, vraag je je misschien af, “Annemerel, waarom stop je niet gewoon met hardlopen, zoek je een andere sport die minder blessure gevoelig is, is die pijnlijke knie niet gewoon een boodschap dat het genoeg geweest is?”. Ik begrijp je vraag volkomen, maar eh… nee, ik hou van hardlopen. Ik deel vandaag acht verschillende rondjes waar ik gelukkig van word.

Bekijk bericht