STRESS. Twintig minuten voor de wedstrijd stoppen mijn Powerbeats oortjes er ineens mee. Het zijn de fijnste hardloopoortjes die ik ooit geprobeerd heb, als ze het doen. En de laatste tijd doen ze het vaker niet dan wel. Ik had dit probleem dus kunnen voorzien… maar met al die regen wilde ik liever niet mijn AirPods (niet echt waterbestendig) gebruiken. En een halve marathon zonder muziek? Ben je gek. Dus twintig minuten voor de start ren ik terug naar mijn tas, dring ik voor in de rij bij de tassen en wissel ik mijn Powerbeats om voor AirPods. De adrenaline die dit oplevert kan ik vast goed gebruiken tijdens de wedstrijd.

Bekijk bericht

Hier had een blog over de halve marathon op Texel moeten staan.

Maar ik ging zondag helaas niet van start. Niet vanwege blessureleed dit keer, maar omdat de organisatie van de halve marathon besloot dat door de voorspelde weersomstandigheden de veiligheid van lopers, vrijwilligers en toeschouwers niet gewaarborgd kon worden. Ik was mega teleurgesteld toen ik het nieuws ’s ochtends bij de receptie van ons hotel hoorde. Ik had zoveel zin om weer eens deel te nemen aan een bijzonder evenement.

Bekijk bericht

En toen was het in één keer the week after en zit het RunDisney weekend van 2019 er alweer op. Ik zal me nog even snel voorstellen: mijn naam is Fon en in 2017 liep ik mee met #TeamAnnemerelRunsNYC2017. Nadat ik in 2016 Annemerel had gevolgd tijdens haar New York marathon en ik samen met een vriendin besloot dat we dat een jaar later ook zouden doen. Zo geschiedde en liep ik met een klein jaar aan hardloop ervaring de marathon. 2018 was een jaar van blessures en een mega motivatie dip, maar sinds januari 2019 is de motivatie weer helemaal terug! Die motivatie werd mede mogelijk gemaakt door een mooi nieuw doel: De 36K Challenge tijdens het RunDisney event in Disneyland Parijs.

Afgelopen jaar heb ik een aantal keer een vraag gesteld bij de AYRQ van Annemerel en bij één van die antwoorden vroeg ze of ik niet een verslagje wilde maken van dit evenement, dus bij deze.

Bekijk bericht

Beeld: Joyce Bongers

Mijn cyclus en ik, ik zou er een trilogie over kunnen schrijven. Ik weet dat er vrouwen zijn waarbij hun cyclus totaal geen invloed heeft op hoe ze zich voelen, helaas behoor ik niet tot deze groep. Hoe heftig de symptomen zijn scheelt van maand tot maand, welke symptomen ik heb verscheelt eveneens iedere periode. Zo kon ik de eerste maanden van 2019 de dagen voor mijn menstruatie niet hardlopen zonder mega stevige sportbeha en zelfs dan voelde het alsof ik twee blauwe plekken op mijn borst had zitten. Afgelopen maanden had ik daar (gelukkig) geen last van, maar wel had ik de dagen voor mijn menstruatie begon dagenlang keel- en oorpijn.

Bekijk bericht

In september 2015 liep ik een (zeer onverwacht) snelle tijd tijdens mijn eerste Berlijn Marathon. Ik verpletterde mijn PR met 32 minuten. Dat is gewoon ruim 45 seconden per kilometer sneller. De euforie was groot, niet alleen omdat ik mezelf positief verrast had, ook omdat ik wist: nu mag ik de Boston Marathon gaan lopen.  Ik liep bijna 9 minuten sneller dan de kwalificatielimiet. Op dat moment had ik wel vaag een droom van ooit een Boston Qualifier lopen, maar dat ik dat op dat moment al kon, daar had ik op dat moment nog niet bij stilgestaan. De euforie van die Berlijn Marathon heb ik maandenlang op kunnen teren en in de zeven marathons die ik hierna nog liep, heb ik dit gevoel nooit weer kunnen krijgen. Ik wist toen ook wel, een PR van 32 minuten, dat gaat me niet snel meer lukken. Maar die Berlijn Marathon was niet alleen een vet PR, het is ook de enige marathon die ik met negatieve split gelopen heb, naarmate de kilometers verstreken ging ik alleen maar harder lopen. 27 september 2015 was gewoon míjn dag.

Bekijk bericht