Home sweet home, dacht ik toen ik gistermiddag rond een uurtje of 13.00u – na anderhalve dag reizen – met mijn vader, moeder en zusje op de plek van bestemming was aangekomen. Ik weet dat er veel mensen zijn die opkijken tegen lange autoreizen, maar ik vind het minstens zo leuk als aan het zwembad liggen. Ok, het was misschien dit keer iets minder comfortabel dan de afgelopen jaren (mijn vader is van een familie auto overgegaan op een Audi A4 waar ik met mijn lange benen net iets minder fijn in zit), maar hé, erg veel heb ik er toch niet van gemerkt want we waren de straat nog niet uit of ik lag te slapen.
Drie weken Italië. DRIE weken Italië. Op het moment dat ik dit schrijf (zaterdagavond 23.00u) klinkt het nog een beetje onwerkelijk. Ik ben net klaar met het armbandjes maken, mijn tas inpakken, de laatste wasjes draaien en… Nou ja ik weet niet wat ik allemaal gedaan heb vandaag (gisteren voor jullie dus), maar ik heb geen minuut stilgezeten. Gelukkig kan ik dit nu de komende drie weken gaan doen.
