En toen zat ik ineens in Oostenrijk. Ja echt ineens, want ik ging vanmorgen om negen uur in de auto zitten en deed mijn ogen pas weer echt open toen we rond een uurtje of zeven bij ons overnachtingshotel net over de grens aan kwamen. Ik heb alle files gemist, ik heb geen letter gelezen en alle saucijzenbroodjes zijn ook aan mijn neus voorbij gegaan (misschien maar beter ook).

Daarnet heb ik de schade weer eventjes goed ingehaald met twee schnitzels waar je U tegen zegt en een bord patat met een grote kop erop. Ha, maar ik heb ook sla gegeten en ik heb er van genoten.

Nu zit ik samen met mijn broertje en zusje op onze kamer uit te buiken. Roos kijkt olympische spelen, Felix volgt het kamerdebat en ik zit maar weer te spelen met mijn laptop.

Morgenochtend gaan we eerst heerlijk uitgebreid ontbijten.. Hier verheug ik me echt al weken, zo niet maanden op. Ze hebben hier echt de lekkerste scrambled eggs en de pancakes zijn hier ook echt top (niet zo lekker als mijn vanille pancakes natuurlijk, maar die zijn ook gewoon uitzonderlijk, hehe..). En na het ontbijt rijden we in -als alles volgens plan verloopt- twee uurtjes naar Serfaus, om vervolgens nog twee uurtjes later alweer op de lange latten te staan.

Life’s good.

Liefs,