DEAR DIARY: Monaco I

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

2012 begint voor mij lekker internationaal. Was ik vier dagen geleden nog in Oostenrijk, vanmorgen stapte ik op het vliegtuig richting Monaco.

Ik ben daar voor Metro Mode, samen met een paar beautyredacteuren. Biotherm (dat haar oorsprong vindt in Monaco) wordt opnieuw gelanceerd en dus bevind ik me op het moment in één van de mooiste hotels van Monte Carlo (Het Hermitage).

We verblijven slechts één nachtje in Monaco, maar ik heb het gepresteerd om op mijn koffer te moeten zitten om hem uiteindelijk met veel moeite (en een paar pumps en een tas minder) dicht te ritsen. Hoe ik het doe? Ach ja, ik hou van meerdere opties. Jullie kunnen me beter uitleggen hoe ik mijn koffer zou moeten pakken als ik voor een half jaar naar het buitenland zou vertrekken. Dat lijkt me echt ONmogelijk.

Vanmorgen ging om 5.30u de wekker, geloof me, dat went nooit. Een kwartier later stond ik onder de douche, nog een kwartier later stond ik met een föhn in mijn hand, mijn haren droog te blazen. Uiteindelijk stapte ik om 7.05u in de auto bij mijn vriend, die in slechts één minuut klaar was (minor detail) en die me naar Schiphol bracht.

Voor de snelheid hoef je dat niet te doen, met de auto naar Schiphol vanuit Den Haag, ik denk dat ik er met het OV misschien nog wel sneller was geweest. Maar goed instappen voor de deur en uitstappen tien meter voor vertrekhal 2, dat is toch wel heel erg fijn.

Ik ontmoette mijn medereizigers, checkte in, kleedde me uit bij de douane, kleedde me weer aan bij de douane, dronk een cappuccino bij Starbucks, werd terwijl ik op het toilet zat omgeroepen of ik me misschien eventjes bij de gate wilde melden om te boarden et voila, om kwart voor tien stegen we op.

Langs de Noordzee, landinwaarts richting witte bergen, groen/bruine bergen en uiteindelijk de Cote d’Azur. We landden in Nice om vervolgens met een taxibusje naar het prachtige Hermitage Hotel in Monte Carlo af te reizen (laatste foto)..

En toen werd alles dus alleen nóg maar beter..

Wordt (natuurlijk) vervolgd..

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

DIARY: My 2011

Januari

Photobucket

In januari dacht ik het wel even een maandje zonder suiker en alcohol te kunnen doen. Nou dat alcohol ging prima, maar ja.. suiker, wat versta je eigenlijk onder suiker? Ik shopte heel erg veel in de sale, bij Acne, Shopbop, Ilja Visser en Net A Porter, ik dineerde met 10 prominente heren uit de horecawereld, keek voor het eerst Easy A (iets wat ik dit jaar nog heel erg vaak herhaald heb), had een girl crush op Emily Blunt (Devil Wears Prada / Sunshine Cleaning / The Young Victoria) en liep meer dan 100 kilometer hard. Liet me het hemd van het lijf vragen door jullie in mijn Ask Me Anything rubriek weekend, kocht de auto van mijn moeder, ging in die auto samen met Laura naar Antwerpen om te sale-shoppen, ik dronk sapjes met Lianne en beleefde mijn allereerste Fashionweek en zat tijdens mijn allereerste show zelfs front row. Oh ja en ik kocht een iMac, woehoe!

Februari

Photobucket

Februari was de maand dat ik het ouderlijk huis verliet en inwisselde voor een stulpje in Den Haag met mijn vriend. Ik deed mijn leven in dozen en haalde een paar weken later mijn leven weer uit de dozen. Ik liep voor het eerst 20 kilometer hard, had mijn allereerste advertorial op Annemerel.com en dacht wel eventjes iedere dag The Tracy Anderson Method te gaan doen (nog geen drie keer volgehouden). Ik beleefde een dramatische one minute of fame bij de KRO, at een week achter elkaar iedere dag taart, boekte een vakantie met Ashley naar het Griekse eiland Zakynthos, maakte mijn allereerste smoothie, ging op wintersport met mijn ouders en zusje en dat was natuurlijk weer ouderwets fantastisch.

Maart

Photobucket

Maart begon tijdens mijn wintersportvakantie, ik dronk iedere dag warme chocolademelk en at iedere dag kaiserschmarren en patat. Toen ik thuis kwam had ik nog precies een week om me voor te bereiden op de halve marathon. Ik was extreem zenuwachtig maar liep toch mooi in twee uur en acht minuten 21,1 kilometer. Ik las het boek Hungry van Chrystal Renn, ik kocht een jasje van Maison Scotch waar ik tot op de dag van vandaag verliefd op ben, ik boekte een reisje naar Parijs met Laura en genoot optimaal van de eerste zon-uren en kon de eerste week na de halve marathon niet lopen omdat mijn teennagels ontstoken waren door te kleine hardloopschoenen. Ik kocht de meest afzichtelijke hardloopschoenen ooit en probeerde weer eens wat yoga oefeningen.

April

Photobucket

Op vier april startte ik mijn eigen onderneming genaamd ‘Annemerel’ daar moest op gegeten worden natuurlijk. Ik droeg ongeveer 50% van de maand mijn rode skinny jeans van Blue Blood, werkte tijdens een benefietdiner om geld in te zamelen voor Japan. Ik dacht een masteropleiding gevonden te hebben in Leiden, ik zat veel thuis bij mijn ouders in de tuin te werken, ik kocht heel erg veel roze bij ZARA en begon aan het meest spannende dieet ooit, de 21 dagen cleanse, waarin ik geen dierlijke producten, alcohol en gluten mocht eten. Mijn moeder was jarig en op haar verjaardag hebben we alleen maar leuke dingen samen gedaan en ’s avonds aten we met de hele familie bij Elzenduin. Ik kocht mijn Bobble en at heel erg veel dingen waar ik nu niet meer aan moet denken. Op 29 april zat ik de hele ochtend en middag voor de TV om het huwelijk van Kate & William te bekijken. En vanaf toen wist ik het zeker, ik wilde prinsesje worden (de meeste meisjes hebben zo’n fase als ze zes zijn, ik krijg zoiets in my twenties).

Mei

Photobucket

Mei begon goed met een dagje Amsterdam en een paar dagen Berlijn met mijn ouders. Ik was nog steeds op dat gekke dieet, wat de pret echter niet mocht drukken. Ik liep een 5 kilometer in 25 minuten en 32 seconden (tot op de dag van vandaag mijn snelste tijd ooit). Ik werd 22 en had zoals gewoonlijk weer een hele fijne dag met cadeautjes, een dagje shoppen, lekker eten en een leuk strandfeestje als fabuleuze afsluiting. Ik was op zoek naar de perfecte bikini en juist op het moment dat ik dacht dat ik hem niet meer zou gaan vinden, vond ik er drie. Ik at sushi met Laura in Den Haag, ging staan op mijn Carrera zonnebril en ik mocht van mezelf toen binnen een uur een nieuwe kopen. Ik probeerde twee weken na mijn cleanse een beetje terug te gaan naar mijn cleansing diet maar kon me er niet meer toe zetten, ik kocht mijn grote liefde de Nikon D7000 en er was een fotograaf op bezoek in mijn slaapkamer.

Juni

Photobucket

In juni ging ik eindelijk naar dat Griekse eiland met Ashley. Het was echt zo’n droomweek. Helemaal niets doen, op een leuk fietstochtje na, alleen maar aan het zwembad liggen, niet eens de moeite nemen om een strandje op te zoeken. Zeven avonden achter elkaar pasta eten. Hemel. In juni zette ik ook samen met Ashley mijn blog over van Blogspot naar WordPress, super spannend, maar het verliep vrijwel vlekkeloos. Het resultaat van de fotograaf in mijn slaapkamer in mei, kon voor het eerst in juni bewonderd worden in de Grazia. Ik beleefde another one minute of fame in de Grazia en de rest van de zomer kon je me vinden in onder andere Cosmopolitan, Linda en Marie Claire. Ik kocht de cameratas van Stylescrapbook voor Kipling, vierde de verjaardag van mijn vriend met iets te veel alcohol (sindsdien heb ik op een avond niet meer dan twee alcohol consumpties meer genuttigd), mijn blog vierde haar achtste verjaardag en ik nam een proefuurtje bij de sportschool (en werd gillend gek, van de prijs en het hele gedoe)

Juli

Photobucket

Juli begon met dure schoenen van Pollini en een jurkje van Moschino (voor een heel mooi prijsje). Ik lunchte op de redactie van Grazia, begon met de detox van mijn huid met de Anti Blemish Solutions lijn van Clinique (en ging met de billen bloot door full face frontal zonder make-up op de foto te gaan). Ik ging voor het eerst op bezoek bij een PR Bureau (MOOI PR) en slaagde heel erg goed in de uitverkoop bij Acne. Ik ging weer naar Fashion Week en zat Front Row bij de show van Hunkemoller (wat nogal wat mannen jaloers maakte). Ik at de allerlekkerste en mooiste cupcakes bij de opening van de SOAP Treatment Store in Den Haag, waarna ik met Mascha lekker sushi ging eten. Na Fashion Week vloog ik samen met mijn vriend naar mijn ouders in Italië. Ik at te veel ijsjes, slaagde voor een droomtas bij de outlet van Stella McCartney en zag net iets te veel regen dan me lief was. Ik ging naar Florence en Rome, at pasta vongele en pasta carbonara oh en ik dronk heel veel fantastische cappucino’s.

Augustus

Photobucket

Na Italië was mijn rijtje vakanties nog niet afgelopen. Half augustus vloog ik samen met Laura naar Parijs, maar niet voordat ik drie bekeuringen voor te hard rijden had betaald. Parijs was vier dagen feest. Het was prachtig weer en Laura en ik hebben ons buikje heel mooi rond gegeten. We slenterden door Saint Germain des Pres, we aten taartjes bij Ladurée, ontbeten bij het fabuleuze Plaza Athenee en sliepen in het prachtige Mama Shelter. Ik zou er heel wat voor over hebben om NU even terug te gaan in de tijd. Na Parijs was het wel even wennen, het gevoel dat de zomer eigenlijk een beetje aan haar einde kwam hakte er wel een beetje in. Tussen het werken door bakte ik scones, speelde ik op onze nieuwe WII, liep ik hard, kocht ik een mooi jasje bij ZARA, at ik taartjes bij Starbucks als ontbijt, ging ik in mijn eentje naar de allerlaatste Harry Potter film, ging ik naar de Jackie’s Best Dressed list en was ik uitgenodigd voor een super leuk event van Estee Lauder in de Bijenkorf.

September

Photobucket

In september schafte ik een Pathé pas aan, waar ik eigenlijk veel te weinig gebruik van maak. Ik werd verliefd op Ryan Gosling en zag de film Crazy, Stupid, Love twee keer. September was ook de maand dat al mijn series weer terug kwamen van een veel te lange zomerstop. Gossip Girl, Vampire Diaries en Glee stonden hoog op het prioriteitenprogramma in september. Op een zaterdagmiddag stapte ik zomaar in de auto en reed ik naar Haarlem voor een date met Ashley. In september begon ook mijn jacht op de perfecte winterschoenen, die zou uiteindelijk anderhalve maand later in Parijs pas eindigen. Eind september werd het ineens prachtig weer en liep ik op een zondagochtend door de duinen naar het ouderlijk huis, precies 10 kilometer. Ik las het boek The Help, begon de Friday Favourites rubriek op mijn blog en luisterde heel de dag naar Muse.

Oktober

Photobucket

In oktober was ik heel erg van slag dat Steve Jobs was overleden, ik was positief van slag van de Chanel show in het Grand Palais, droeg hotpants zonder panty en had het NOG warm, ik maakte pompoensoep en luisterde de hele maand naar de nieuwe CD’s van Kelly Clarkson en Coldplay. Ik maakte kennis met de webshop Ubbi van Denise, ging alweer naar Parijs, dit keer met mijn moeder en zusje. We maakten 100.000 foto’s bij de Eiffeltoren, gingen naar het museum alleen omdat mijn zusje het kaartje moest laten zien bij CKV. We ontbeten bij het Plaza Athenee, ik kon iets te goed slagen bij Maje, ik kreeg de meest afschuwelijke blaren, maar was toch heel erg gelukkig. Net voordat ik naar Parijs ging had ik een spannend sollicitatiegesprek, bij Girlscene en een paar dagen later had ik de baan.

November

Photobucket

Ik begon november goed bij mijn nieuwe baan, Girlscene. En ik begon mijn baan goed met een lunch in het Amsterdamse Hotel The Grand van OPI. Ik interviewde de Amerikaanse band Hot Chelle Rae, dronk heel veel Starbucks Toffee Nut Latte’s oh en de hele dag stonden er geurkaarsen aan. Ik kleurde mijn haren roze voor een dag en bracht wat meer persoonlijkheid terug naar mijn blog door mijn wekelijkse dagboekposts te starten. Ik werd verliefd op de Nikon 1 en mocht hem een paar weken lenen van het PR Bureau. Mijn droom om de New York Marathon te lopen begon steeds vaker en heftiger terug te komen en ik liep (na zes weken van nietsdoenerij) met steeds meer plezier hard. Ik at met vriendinnetjes Laura en Nathalie bij de Pizzabakkers en met Monique bij George. Ik was in de ban van pailletten en panterprint en zag voor het eerst mijn naam gedrukt in de krant, de Metro Mode, een geheim project waar ik maanden mijn mond over heb moeten houden. Oh en ik liet verse highlights in mijn haren zetten en niets voelt zo goed als vers gekleurde haartjes.

December

Photobucket

In december vierde ik ouderwets Sinterklaas met mijn familie en werd ik natuurlijk vet verwend. Ik liet ook mijn voetjes verwennen, samen met Laura bij de SOAP Treatment Store in Amsterdam. Ik versierde mijn allereerste kerstboom, had een meeting met vijf bloglezeressen bij Clinique, raakte in de ban van Powervrouw Kelly Cutrone en keek ondanks mijn strakke drukke schema toch veel naar The OC. Ik kocht kaartjes voor Coldplay in september, kwam op het idee om cadeautjes weg te geven in de dagen voor en tijdens kerst. Belde en mailde heel veel met PR Bureau’s, werkte ondertussen ook bij Girlscene en Elzenduin en wist af en toe even niet meer hoe ik het moest doen. Ik vierde kerst en deelde mijn cadeautjes uit, ik kocht het perfecte jasje in de SALE van Isabel Marant en hing drie dagen de interim-hoofdredactrice uit toen Marjolein de laatste week van december op vakantie was en op de laatste dag van december vertrok ik naar Oostenrijk.. and so HERE WE ARE AGAIN!

Hebben jullie ook zo’n fijn en druk jaar gehad?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

DEAR DIARY: Christmas Eve

Kerstavond met mijn ouders, broertje en zusje. Een traditie die ik hoop nog heel lang in stand te kunnen houden. Dit jaar lag er een extra wintersportvakantie onder de kerstboom en dus geen cadeautjes. Althans, dat was de afspraak. Ik wilde wel cadeautjes kopen, gewoon, omdat ik het leuk vind om cadeautjes uit te delen. Mijn zusje gaf ik het boek van Lo van The HillsThe Lo Down‘ (omdat ze fan is van Lo en ik het boek zelf ook graag wil lezen, haha) en prachtige knalroze glitternagellak van O.P.I. (stiekem ook omdat ik die zelf graag een keer wil gebruiken). Ook mijn moeder kreeg cadeau’s die mij ook wel goed van pas komen, lekkere spulletjes van Rituals. Hoewel ik niet meer thuis woon, ben ik er nog heel vaak, dus ja, mijn moeders spullen zijn niet altijd helemaal veilig. Voor mijn broertje een boek (standaard) en mijn vader wijn-glaswerk (ook standaard). Mijn cadeautjes waren verpakt in het meest vreselijke glitterpapier. Het glitterde zo, dat plakband niet bleef plakken, dus kocht ik roze plakband wat ik rondom deed, zodat ik het uiteinde van het plakband weer op plakband kon plakken, begrijpen jullie hem nog. Het hele huis (dat van mij en dat van mijn ouders) ligt inmiddels onder de glitter.

Haalde mijn broertje ineens een tekening uit zijn zak die hij zelf getekend had. Hij was nog niet helemaal af, maar dat was nog even een projectje. Voor nu moest ik het even doen met het opgevouwen A4’tje uit zijn broekzak. Maar wauw, ik ben er zo blij mee. Hij is goe-oed! Van mama kreeg ik alsnog een hele mooie armband (omdat ze het zo zielig vond dat ik geen cadeau kreeg), beeldmateriaal volgt spoedig. We luisterden naar de CD van Smiths & Burrows (mijn moeders kerstcadeautje aan haarzelf), we aten GEEN fingerfood (waar ik mijn ouders heel erg dankbaar voor ben, want daar eet ik altijd zoveel van dat mijn kerstdiner een stuk minder goed smaakt) en om 20.00u kwam de kalkoen op tafel.

Zoals gewoonlijk was de ‘stuffing‘ het best, maar de wildbouillon van mijn moeder was ook heel erg goed gelukt en het vlees van de kalkoen zelf was ook perfect. Onder het eten probeerde ik het hoofdstuk over de kalkoenen in Eating Animals heel erg hard te vergeten. We aten boontjes met spek, perziken op sap, aardappelkroketjes en twisterfrietjes. Het was heer-lijk. Het toetje sloegen we allemaal over, maar bij de thee aten we chocolade truffels.

Ik hou van Kerstmis.. En mijn familie.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

DEAR DIARY: Sinterklaas eve

De kruidnootjes en pepernoten kon ik gisteravond al niet meer zien. Om een uurtje of twaalf ’s middags bedacht ik me namelijk ineens dat ik tijdens het schrijven mezelf best wel een beetje mocht verwennen. Dus liep ik naar de bakker aan de overkant van de straat en haalde ik een zak verse peper- en kruidnoten. Geloof me, niet goed als je alleen bent. Die hand bleef maar gaan. Ik heb nu in ieder geval weer genoeg sinterklaassnoep gegeten tot september 2012 (want dan begin ik gewoon al lekker weer!)

Wat ik dan wel at? Frietjes met knoflookmayonaise een shitload aan bitterballen. Oh nee, dat is echt véééél beter Annemerel.

De gedichten waren zoals altijd weer magistraal, de cadeautjes waren allemaal zeer welkom. Ik heb nog nooit zo gelachen tijdens een Sinterklaasavond. Mijn vader pakte eerst de DVD van Gooische Vrouwen uit en niet veel later een mok van Blond. Misschien denken jullie nu dat Piet een verkeerde naam op de pakjes had geschreven, maar nee, zo is Mama Piet nu eenmaal. Mijn vader wilde Gooische Vrouwen niet in de bioscoop zien, maar was wel altijd fan van de serie, en omdat mijn moeder toch die DVD graag wilde hebben, kocht ze hem voor mijn vader voor Sinterklaas. Voor de mok geldt een beetje hetzelfde verhaal, vindt ze zelf namelijk zo lekker drinken, dan moet mijn vader daar wel hetzelfde over denken. Goed als ik daar dus zo over na denk, dan lijk ik toch meer op mijn moeder dan ik aanvankelijk dacht. Zou ik namelijk ook prima kunnen doen.

Zelf werd ik ook goed verwend, met een sportarmband voor mijn iPhone, een luchtje van Dior (Pure Poison, all time favourite!) en de meest zachte pyjamabroek ooit, oh en ook nog eens super hip met zebraprintje. Wordt m’n huisbroek. Thuis ga ik namelijk voor comfort. Je zult me hier thuis echt niet in een skinny jeans betrappen, die heb ik als ik binnen kom bijna nog eerder uit dan mijn schoenen.

Goed, Sinterklaas is voor mij nu officieel over. Laat de Kerstman dan nu ECHT maar komen. Mijn kerstafspeellijst staat al aan en ik heb de eerste nummers alweer heel hard (en vals) meegezongen. Gaat de goede kant op dus. Wil ook zo snel mogelijk een Kerstboom, want de dag na Kerst vorig jaar kocht ik bij de Bijenkorf met 50% korting HEEL veel kerstballen en die willen nu wel eens gaan shinen. Oh yes KERST!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

 

DEAR DIARY: Ambitions

Toen ik in juni met Ashley op Zakynthos was spookte het idee voor het eerst door mijn hoofd.. Ik wil helemaal nog geen master doen. Ik denk dat die gedachte er stiekem al eerder was, maar toen ik daar op de rand van het zwembad zat, benen bungelend in het water, met mijn gezicht op de zon gericht, gaf ik het ein-de-lijk aan mezelf toe en later durfde ik de gedachte zelfs tegen Ashley uit te spreken en toen mijn ouders me op Schiphol kwamen halen vertelde ik ze niet hoe leuk ik het had gehad op Zakynthos, nee ik vertelde ze dat ik twijfelde over het doen van een master.

Vanwaar die omslag? Ik bedoel, een paar maanden daarvoor kreeg ik nog verliefde kriebels in mijn buik bij de gedachte aan een studie. Nu kreeg ik het alleen maar benauwd.

Nou, het probleem was.. een paar maanden daarvoor zat ik in een verschrikkelijke sleur, ik voelde me opgesloten. Ik werkte vijf dagen per week bij Elzenduin en hoewel ik daar genoeg kansen heb gekregen (en krijg), was het toch niet mijn toekomst. Ik voelde dat ik stilstond, terwijl iedereen om mij heen doorging, nieuwe dingen leerde, met zijn toekomst bezig was. Ik had mijn zinnen gezet op een stage bij Grazia en die was er ook bijna, totdat ik twee weken van te voren te horen kreeg dat het toch niet ging lukken omdat ik niet bij een hogeschool stond ingeschreven en dat personeelszaken het er niet mee eens was. En dus kabbelde mijn leventje op dezelfde manier door.

Natuurlijk schreef ik me in april in bij de Kamer van Koophandel en ik had ook wel opdrachten en ik kreeg ook wel eens een advertorial, maar ik had niet het gevoel dat ik echt goed bezig was. Maar in juni kwam de eerste advertorial van Demak’up in Grazia (en later nog in 8(!) andere bladen), ik ging meer schrijven, verplaatste samen met Ashley mijn blog van blogspot naar wordpress en mijn bezoekersaantallen groeiden hard. Ik bedacht me, als ik hier echt iets van wilde maken, dan had ik daar tijd voor nodig. Maar als ik wilde overleven, dan had ik ook geld nodig. Ik zou geen studiefinanciering meer ontvangen en een OV ook al niet, want ik had al zoveel maanden fulltime gewerkt dat ik daarvoor te veel geld verdiend had. Met andere woorden, als ik zou gaan studeren dan zou ik moeten blijven werken en dan zou ik geen tijd hebben voor mijn blog.

Ik ging niet studeren en was  in eerste instantie erg blij met die beslissing. Maar toen kwam september. Mijn bezoekersaantallen kelderden weer, ik werkte nog steeds vijf dagen per week bij Elzenduin en mijn enthousiasme voor zowel mijn blog als eigenlijk al mijn andere ambities verdwenen een beetje. Ik voelde me een beetje nutteloos, en dat is nog zachtjes uitgedrukt.

Maar toen kwam Girlscene. Hoewel het slechts voor twee dagen per week is, maakt dit echt heel erg veel verschil. Ik ga twee dagen per week naar Amsterdam, ben met allemaal meiden met dezelfde dromen, gedachten en liefdes. Ik heb niet alleen het gevoel dat ik goed bezig ben, ik heb ook nog eens hartstikke naar me zin. Afgelopen week stond mijn naam gedrukt op papier, in een krant die 1,7 miljoen gedrukt is, hallo!!! Ik werk nog maar twee dagen bij Elzenduin en dat waardeer ik nu een stuk meer. Ik heb de bloggingspirit weer terug gekregen. Durf Google Analytics weer te checken (op dit moment ben ik 30% gegroeid ten opzichten van oktober) en ik neem het allemaal eventjes wat serieuzer.

Ik kan niet in woorden uitdrukken hoe blij ik met mijn keuze ben geen master te doen dit jaar. Naast een studie had ik dit allemaal niet kunnen doen. Dit was voor mij de juiste beslissing en ik ben blij dat ik hem heb durven nemen.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin