Favourite run – Beach run
Het is zwaar, er zijn honden (waar ik bang voor ben) en erna zit je onder het zand, maar over het strand rennen terwijl de zon ondergaat… Ik ben een gezegend mens.
Favourite run – Beach run
Het is zwaar, er zijn honden (waar ik bang voor ben) en erna zit je onder het zand, maar over het strand rennen terwijl de zon ondergaat… Ik ben een gezegend mens.
Ik hou wel van een goed paar Nikes. Niet alleen voor een fijne run, maar ook naar kantoor, tijdens een dagje stad en ja… wanneer is het eigenlijk geen goed moment voor Nikes? Ik draag ze (soms) zelfs onder een jurkje. Hoewel ik al een zeer uitgebreide collectie heb, kan er in mijn ogen altijd wel een paar bij en daarom blijf ik zoeken.
Het was een leuk dagje gisteren, een lang dagje, maar leuk… met maarliefst twee (!!!) dates met Laura, werken bij Girlscene, heel veel reizen en een overvolle mailbox.
Ik heb weinig geduld. Nooit gehad ook. Een file? Ik word gek. Een langzaam rijdende auto voor me, op een goede dag (of een slechte, het is maar hoe je het bekijkt), ik heb de neiging om de auto in kwestie met mijn auto vooruit te duwen. Ik doe het niet, ik heb er vooral ook mezelf mee, vertel ik mezelf op zo’n moment. Maar mijn geduld laat het ook afweten als ik moet wachten op een fijne vakantie die pas over een paar maanden is, een tas die ik pas over een paar maanden kan kopen of als ik moet wachten op een nieuwe aflevering van Suits (écht, NA de zomer pas weer een nieuwe?). Maar goed, waar ik het eigenlijk wilde hebben, mijn geduld wat betreft hardlopen ontbreekt ook, een beetje.