Het was donderdag 2 november, ik was net geland op Newark Airport en opende mijn mail op het WiFi netwerk van de luchthaven. Na acht uur offline, op een doordeweekse dag, was mijn mailbox zoals verwacht redelijk ontploft. Mijn mails opende ik niet, behalve dat ene mailtje van mijn uitgever met als titel ‘Tweede druk’. Serieus? Binnen een maand?
Komende zondag sta ik samen met de Subway Running Club aan de start van de Bruggenloop in Rotterdam. Alweer mijn laatste laatste loop van 2017 en dus ook de laatste loop die ik in samenwerking met Subway restaurants loop. Ik ben Subway dankbaar dat ze me dit jaar met 27 van jullie in contact hebben gebracht en ik op deze manier dus hardloopwedstrijden met jullie heb kunnen lezen. Dus bij deze; dankjewel Subway restaurants.
Mijn blog van vandaag laat even op zich wachten, mijn excuses. Vandaar alvast mijn vlog online. Ik liep gisteren onder andere hard, ik was druk bezig met mijn videoprojectje en reed naar Amsterdam voor een evenement van Estée Lauder Companies.
Liefs,
Annemerel
Het is maar een keer per jaar Sinterklaas en ook al vier ik het dit jaar (voor het eerst) niet, het was een goed excuus voor PEPERnoten (en dat is dus iets heel anders dan kruidnoten).
Liefs,
Annemerel
Ik staar al ongeveer 45 minuten naar een leeg tekstveld. Of nou ja, er hebben hier al honderden woorden gestaan, maar met een druk op de knop heb ik die (bewust) verwijderd. Vaak krijg ik de opmerking dat men het zo bijzonder vind dat ik na al die jaren nog steeds iets te zeggen heb over hardlopen, dat ik twee boeken vol heb weten te schrijven en ontelbaar veel blogs. Maar vandaag lijkt de dag toch gekomen dat ik even niet weet wat ik moet schrijven, terwijl ik juist qua hardlopen echt de spirit weer gevonden heb. Laten we het daar dan maar gewoon even over hebben.