Annemerel.com

Hoewel jullie gisteren het verslag en de foto’s van mijn laatste dagje in Barcelona konden lezen, ligt Barcelona eigenlijk alweer bijna een week achter me. Nu is het gewoon weer werken wat de klok slaat, want zoals ik al zei, die drie dagen Barcelona kostte bij elkaar toch wel weer meer dan genoeg.

Maar heb deze week niet alleen maar zielig met bordjes rondgelopen hoor (met bordjes rondlopen is sowieso niet zielig, dat terzijde.. maar jullie begrijpen wat ik bedoel, toch?)

Zaterdag was natuurlijk een prachtige dag, warm, zonnig, alle ingredienten voor een vol terras. En dat terras zat ook vol, wat jullie misschien niet zullen geloven bij het zien van deze foto, maar het is toch echt zo (dit was nog voordat we open gingen). Tot HALF 4 ’s nachts heb ik gewerkt. Ik was kapot, maar zolang dit alleen maar ‘incidenten’ zijn vind ik het prima. Heb in ieder geval bijna de helft van mijn vakantie terugverdiend, hihi.

Zondag heb ik tot een uurtje of zes gewerkt, om vervolgens met mijn vriendje naar ons favoriete snelle, lekkere, goedkope dimsum restaurant in Den Haag te gaan (Dim Daily, Rabijn Maarsenplein, als je ooit in de buurt van Den Haag bent, ga er heen! Seriously). Heerlijk en veel gegeten. Daarna nog een The OC marathon, maar die heb ik niet helemaal af kunnen maken. Ik ben bij de vijfde aflevering in slaap gesukkeld, mijn vriendje heeft er toen nog drie gekeken. Haha.

Maandag heb ik ook weer gewerkt, maar ik had een break-dienst. Ik begon om elf uur, had van twee tot zes vrij en ben toen weer tot twaalf uur doorgegaan. Ik had namelijk ’s ochtends een smsje gekregen van Elise van ILBN, of ik misschien de volgende dag de rechterhand van Bobbi Brown, Eduardo Ferreira wilde interviewen in Den Haag. Nou ja prima natuurlijk, super zelfs! Maar ik had nog nooit iemand professioneel geïnterviewd en ik was ook nog niet echt ingelezen. Heb in mijn ‘pauze’ dus maar eventjes wat informatie gelezen en ben toen gaan hardlopen, dan heb ik namelijk meestal de meest creatieve ideeën. En ook dit keer kon ik na het hardlopen direct al mijn vraagjes neer pennen.

De volgende dag was het zover, het interview met Eduardo! Ik had een lichte bibber in mijn buik, maar die verdween snel toen het interview begon. Het was echt een onwijs leuk gesprek, helemaal geen stijf interview. En Eduardo gaf zulke goede antwoorden, daar kon ik echt iets mee. Hmm ik denk dat ik interviewen het allerleukste vind van alle journalistieke activiteiten. Dit wil ik echt vaker gaan doen!

Daarna was het tijd voor de Coffee Company. Vergezeld met een cheesecake en een frappuccino heb ik mijn interview uitgewerkt en mijn blog voor I Love Beauty News geschreven. Voelde me net een echte journaliste, en dat voelde prima! Haha. Om 14.00u was het tijd voor de opening van de Bobbi Brown counter in de Bijenkorf, dat was ook erg gezellig. De meiden van Bobbi Brown en het PR bureau wilde gelijk mijn stuk lezen en waren erg enthousiast. Nou mijn dag kon niet meer beter volgens mij.

’s Avonds ben ik met vriendinnetje Kim een theetje gaan drinken op Kijkduin. Of nou ja, eigenlijk waren het er drie, verse Munt Thee. Heerlijk. En oja, ook nog heel fout aardbeien met slagroom en chocoladesaus en crème brulee. Ja ik heb me weer aardig tegoed gedaan. Het was ook zo gezellig. Als in: geen tijd hebben om alles te kunnen zeggen wat je wilt zeggen gezellig; dus continu aan het kakelen. Haha. Top avond.

Woensdag stond weer in het teken van Elzenduin en de stembus natuurlijk! Ik heb VVD gestemd.. Op het moment dat ik dit schrijf is nog niet duidelijk welke partij de grootste is, maar ik heb toch wel een beetje hoop. Waarom ik VVD heb gestemd? Als mensen me dat vragen zeg ik omdat Mark Rutte mij een hele dikke fooi gaf vorig jaar (haha, echt), maar eigenlijk gewoon omdat ik me het meeste in hun standpunten kan vinden. Geen afschaffing hypotheekrente, hardere straffen, het vreemdelingenbeleid.. Ja het is inderdaad jammer dat ze de basisbeurs willen afschaffen, maar wat is die basisbeurs nou eigenlijk?

Ik vind het nu ook heel oneerlijk. Als ik vorig jaar vijf uurtjes meer hard gewerkt had ik geen basisbeurs mogen ontvangen en geen OV mogen hebben, omdat ik dan teveel verdiend zou hebben.. Maar mensen die dus alleen maar aan het feesten zijn en niet aan het werk zijn krijgen wel gewoon de basisbeurs? Het is niet dat ik nou zo’n grandioos topsalaris heb (het is goed daar niet van), maar ik werk er wel gewoon (hard) voor. Ik zou mijn basisbeurs best stop willen zetten, maar ik moet dan ook mijn OV inleveren (zoiets kreeg ik te horen van de IB groep).

Dus tot zover mijn betoog.. Kan jullie nu toch niet meer beïnvloeden ;-)

Liefs,

Annemerel

Follow my blog with bloglovin

Vrijdag was alweer onze laatste dag. Ik had mijn koffer al erg vroeg en snel ingepakt dus ben nog eventjes naar het dakterras geweest om een paar laatste zonnestraaltjes mee te pikken terwijl Laura zichzelf en haar koffer klaar maakte. Zo’n dakterras op de achtste verdieping is echt ideaal. Voelde heel erg Sex and the City.

Rond een uurtje of twaalf zijn we weer naar de stad gegaan. Er moest nog geshopt worden, want we hadden natuurlijk nog lang niet genoeg. We ontdekte Stradivarius, een nieuwe Spaanse keten, kruising tussen Bershka & ZARA. Kocht een super schattig wit shirtje. Bij ZARA heb ik mijn pinpas ook weer goed gebruikt. Een topje voor mijn zusje, een beige driekwartbroek, semi-haremstijl en een zwart-wit gestreept shirtje voor erin. Ja goed geslaagd. Kon helaas niet meer meenemen, want geloof het of niet.. voor die twee nachtjes ging ik toch al met een koffer weg die bijna het maximale gewicht voor het vliegtuig had. Niet zo slim.

Om half vier zijn we weer naar ‘ons’ tapastentje gegaan. Er stond natuurlijk weer een rij, maar we hadden ook niet anders verwacht. Dit keer konden we wel binnen zitten en dat was extra leuk. We zaten aan de bar bij de keuken, dus ik heb alles goed in de gaten gehouden. We dronken geen wijn, maar frozen Sangria. Onwijs lekker en verfrissend. En ook wel beter, van alcohol wordt ik altijd zo enthousiast dat ik met een gerust hart nog eventjes net voor vertrek de halve ZARA had leeg gekocht, of nog erger, mijn slag had geslagen bij Chanel, die toevallig om de hoek zat. Na de frozen Sangria kregen we ook nog een kan met witte Sangria, op basis van Cava (de Spaanse variant op Champagne).

En toen was het helaas echt tijd om alweer richting het hotel te gaan. Op weg naar de metro toch nog stiekem even bij Starbucks een Frappuccino en een Cheesecake meegepikt, maar daar moest het toch echt wel bij blijven. Bij het hotel hebben we ons in de WC’s vliegtuig ready gemaakt en toen was het echt tijd om in de bus (die voor het hotel stopte) naar het vliegveld te gaan.

Het vliegveld was stom. We vlogen vanaf Terminal 2 en daar was de crisis duidelijk zichtbaar. De helft van de winkels was gesloten, leeg, weg. En er was ook niks normaals te eten. Uiteindelijk hebben we bij een restaurantje type wegrestaurant een salade met oud brood weggewerkt. Niet zo’n heel leuk einde van een paar heerlijke dagen, maar we hebben het super goed gehad, dus we zeuren niet.

We hadden een half uurtje vertraging en landde iets over twaalven op Schiphol. Compleet versleten, maar ongelooflijk voldaan. Drie heerlijke dagen gehad, een perfect begin van de zomer.

Liefs,

Annemerel

Follow my blog with bloglovin

De volgende dag zaten we om negen uur alweer aan het ontbijt. De zon scheen vandaag wel en daar moesten we natuurlijk optimaal gebruik van maken. Het ontbijt was heerlijk. Ik heb genoten van de verse broodjes, Spaanse hammen, het fruit en vooral de muffins en mini gebakjes. Heerlijk hotelontbijtje dus.

’s Ochtends hebben we vooral heel erg cultureel gedaan. We zijn naar Park Guelle geweest waar heel erg veel Gaudi te bewonderen valt en naar de Sagrada Familia, de Basiliek die Gaudi eind negentiende ontworpen heeft, maar die nog steeds niet afgebouwd is. De huidige opleverdatum is 2026. Haha. Heel erg bijzonder. Park Guelle was ook de moeite waard. Laura had me van te voren bang gemaakt dat we een hele steile berg moesten beklimmen om er te komen, maar uiteindelijk bleek er op die berg dus gewoon een roltrap te liggen, niks te klimmen dus.

’s Middags was het tijd voor het strand. Drie uurtjes lagen we heerlijk in het zonnetje. Zo fijn dat Barcelona gewoon echt aan het strand ligt, een paar haltes met de metro vanaf de winkelstraten en je bent op het strand. Na het strand zijn we direct door gegaan voor een cocktailtje. Daar kwam ik in aanraking met het fenomeen Zuid Europese mannen. Halleluja als er niemand anders op het terras was geweest waren we zeer zeker verkracht. We kwamen binnen lopen en werden letterlijk besprongen. De cocktails die ze ons aanboden sloegen we af, maar ze bleven vervelen. Totdat er twee andere meiden het terras opkwamen, die duidelijk wel in voor een beetje aandacht waren. God wat was ik blij dat we die cocktails hadden afgeslagen, want tien minuten later lagen ze gewoon al te rollebollen over de loungebanken. Niet mijn idee van stijl.

Bij thuiskomst bleek helaas dat Laura nogal was verbrand. Ze had zichzelf toch echt vijf keer ingesmeerd, maar haar gezicht zat onder de brandblaren. Heel erg vervelend en pijnlijk. Dat was dus ook direct de laatste keer dat wij in de zon hebben gelegen ;-). ’s Avonds zijn we naar een heel klein schattig restaurantje geweest, Big Fish. Ze hadden sushi en visgerechtjes en het was echt onwijs lekker en gezellig. Helemaal geen toeristen, de bediening sprak niet eens engels, dus we hebben alles met handen en voeten moeten bestellen, maar dat maakt het ook wel weer speciaal. Wederom een heerlijke (goedkope) Verdejo gedronken. Dit keer dronk Laura alleen niet zo door en heb ik zo’n beetje de hele fles in mijn eentje naar achter geklokt. Voor iemand die net klaar is met een antibiotica kuur van een half jaar (en dus vrij weinig alcohol gewend is) was dat best wel spannend. Gelachen hebben we in ieder geval!

Morgen verslag van de laatste dag!

Liefs,

Annemerel

Follow my blog with bloglovin

Woensdag een uurtje of drie ’s ochtends. Mijn wekker gaat na nog geen anderhalf uur slaap. Normaal val ik na een paar minuten in bed, of ik wil of niet, in een diepe slaap. Maar dat gebeurd natuurlijk nooit als je het heel graag wilt. Om drie uur was ik dan ook nog lichtelijk vermoeid en in de auto met mijn vriendje naar Schiphol heb ik ook ernstige moeite moeten doen niet nog eventjes verder te slapen. Want dat kon ik niet maken, natuurlijk.

Om half vijf liep ik met Laura op Schiphol. Het vliegveld was verlaten, de enige andere reizigers waren een paar groepen examenkandidaten die hoogstwaarschijnlijk bestemmingen als Lloret en Chersonissos hadden. Soms denk ik wel eens, in de afgelopen drie jaar ben ik niks veranderd, maar als ik dan een stel examenkandidaten zie dan besef ik toch wel dat ik een tikkeltje meer volwassen ben geworden. Wat een schoolreisjesdrukte!

Na het inchecken plofte Laura en ik neer bij Starbucks. Ik ontbeet om half vijf met een Muffin en een Frappuccino. Daar heb ik dus absoluut geen problemen mee, haha. Laura hield het bij een theetje.

Het vliegen ging echt super snel, we zouden om half negen in Barcelona landen, maar om half negen waren wij gewoon al in ons hotel! We logeerden in het B hotel aan het Placa Espanya, zo’n twee haltes met de metro van de winkelstraten. We konden eigenlijk pas om 15.00u inchecken, maar we hadden van te voren al gemeld dat we waarschijnlijk iets eerder kwamen, dus ze hadden om half negen gewoon onze kamer al klaar. Helemaal perfect dus!

De kamer was prachtig. Heel erg design, strak, met donkerbruin en oranje glazen wanden. Luxaflex in het raam die je kon bedienen met een knopje, alle lichten en elektrische apparaten werkten met een knopje op het nachtkastje, een apart toilet (heel belangrijk!), een heerlijk bed, en niet geheel onbelangrijk, WIFI!

Een uurtje later lopen we al de eerste ZARA binnen. Ongelooflijk, hoe opgewonden je van het zien van een ZARA kunt worden. We stapten uit de Metro (we kochten voor zestien euro per persoon een kaartje waarmee we drie dagen onbeperkt konden reizen) en we zagen de eerste direct al liggen! Wat ik niet wist, was dat er op iedere straathoek een ZARA zat, haha. Ik kocht een mooie beige trenchcoat. Niet echt iets wat ik in Barcelona nodig dacht te hebben en eigenlijk sowieso helemaal niet nodig, maar wel heel erg mooi en heelmaal niet duur. In Barcelona is ZARA gewoon twintig tot dertig procent goedkoper dan in Nederland. Het shoppen bij ZARA was dus gewoon alsof ik aan het shoppen was in de uitverkoop.

Bij Miss Sixty kocht ik een paar sandaaltjes, zwart met zilveren glimmertjes. Hartstikke leuk, zaten heerlijk in de winkel en ik had er ook wel vertrouwen in dat ze na een paar uur nog steeds heerlijk zouden zitten. Ik koop namelijk meestal mijn sandaaltjes van Miss Sixty en die lopen goddelijk.

En toen hadden we eventjes genoeg geld uitgegeven en besloten we wat cultureels te doen. Ik had besloten dat de ZARA ook erg cultureel was, omdat het tenslotte uit Spanje komt, maar goed ik denk dat ik daar thuis niet echt mee aan had hoeven komen. Dus ging ik gewapend met camera in de hand op zoek naar gebouwen ontworpen door de beroemde architect Gaudi. Het zijn niet al te veel foto’s geworden want het was bewolkt en eigenlijk wilde ik niet dat iemand thuis zou weten dat wij bewolking hebben gehad, terwijl in Nederland de luchten strak blauw waren.

’s Avonds belandde we bij Tapas 24. Een super leuk, klein, druk restaurantje midden in het centrum. We hadden tien wachtende voor ons, maar we besloten toch maar in de rij te wachten want wij dachten drukte staat gelijk aan lekker eten. En dat was ook zo! Helaas konden we echt niet binnen zitten, maar buiten was het ook aardig vertoeven. Ook leuk, we werden bij een stel totaal onbekende aan tafel gezet. Twee japanners die alles wat ze wilde aanwezen in een japans boekje met fotootjes van Tapas.

Maar niet alleen het eten was lekker, de wijn was ook super goed. Wij bestelden een fles Verdejo van 15 euro en echt, ik heb nog nooit een fles wijn gehad die zo goedkoop was en zo lekker. Als je in Spanje bent en je wilt een fles witte wijn bestellen, kies dan vooral Verdejo, omdat het uit Spanje vandaan komt is het een stuk goedkoper, ik denk dat we in Nederland zeker zo’n veertig a vijftig euro voor de fles zouden moeten betalen.

Na het eten zijn we direct naar de hotelkamer gegaan, na die anderhalve uur slaap van de vorige nacht en de hele dag door Barcelona geslenterd te hebben waren we best wel moe…

Morgen dag 2!

Liefs,

Annemerel

Follow my blog with bloglovin

Hola! Heb drie ongelooflijke fijne dagen in Barcelona gehad! Echt heerlijk er zo even tussen uit! Deze foto’s zijn een korte samenvatting van de afgelopen drie dagen, als je creatief bent kun je zelf je verhaal er bij verzinnen, maar je kunt natuurlijk ook heel eventjes wachten op mijn uitgebreide verslag. Dat komt er. Echt. Maar voor mij begint nu alweer direct het echte leven. Ik ben nog geen elf uur op Nederlandse bodem, maar ik moet nu toch echt alweer naar mijn werk! (Wat ook echt wel nodig is na drie dagen zo van het leven genoten te hebben, hihi, als in, geld speelt geen rol..)

Liefs,

Annemerel

Follow my blog with bloglovin

>When I came back from Barca…

>Barcelona! (DAY 3)

>Barcelona! (DAY 2)

>Barcelona! (DAY 1)

>Barcelona! (PART I)