Afgelopen week liep ik een hele week niet. Na die 47 kilometer van vorige week zaterdag trok ik pas een week later weer mijn hardloopschoenen aan. Ok, dat zeg ik verkeerd. In de tussentijd heb ik mijn hardloopschoenen heus wel aan gehad, ik heb er alleen niet op hardgelopen. Er was eigenlijk helemaal geen reden om niet te lopen.
Afgelopen woensdag had ik Metro-onderwerp-stress. En toen dacht ik ineens weer aan Anton-Jan Thijssen, de man die dit jaar over de gehele grens van Nederland loopt. Langs de grens van alle waddeneilanden, op het strand van Den Helder tot Hoek van Holland. Langs de grens met Duitsland en met België. Iedere landsgrens die Nederland kent, daar loopt Anton-Jan dit jaar. Soms alleen, vaak met anderen, met vrienden, of mensen die hij juist niet echt kent. Ik wilde een keer mee lopen en aangezien ik dus nog geen ander onderwerp voor Metro had, besloot ik dat dit de week moest worden. Ik zag daarbij even over het hoofd dat ik dus net een marathon gelopen had. Ik zag ook over het hoofd dat de afstanden die AJ wekelijks loopt vaak langer zijn dan een marathon. Oeps.
Annemerel… waarom denk je dat je zo snel was tijdens de marathon?! Wat heb je deze keer anders gedaan dan andere jaren? Wat moet ik doen om ook zo snel te worden? Het zijn vragen die ik afgelopen week ERG vaak gesteld kreeg. Het zijn vragen die ik mezelf afgelopen week ook heel vaak gesteld heb. Na heel veel nadenken, denk ik dat ik het weet.
Gisteren liep ik, zes dagen na de Berlijn Marathon, 47 kilometer (hard). Het was niet echt gepland, of nou ja.. wel een beetje. Ik wilde al een tijdje Anton-Jan interviewen voor Metro, hij loopt dit jaar in 52 etappes op alle grenzen van Nederland. Toen ik woensdag nog geen onderwerp voor Metro had, leek het me een goed idee om even met hem te bellen. Wat ik toen alleen een klein beetje vergeten was, was dat ik zondag net een marathon gelopen had. Oeps. Wat ik ook verkeerd begrepen had was de afstand die hij tijdens zo’n etappe loopt. Ik dacht dat het steeds 25 tot 30 kilometer was. Maar die ‘korte’ afstanden zijn uitzonderingen, de 47 die hij zaterdag van plan was te gaan lopen was zelfs nog wat aan de lage kant.
Wat nu? Dat is de vraag die ik sinds zondag veel gesteld krijg. Wat is nou je doel? Goede vraag. Want afgelopen half jaar haalde ik alle drie mijn doelen. Eerst liep ik een halve marathon onder de 1.45 (in 1.40.25 om precies te zijn). Daarna liep ik een 10 kilometer onder de 45 minuten (in 44.56) en nu liep ik een Boston Qualified tijd tijdens de marathon in Berlijn (3.26.43, ik zeg het nog maar gewoon een keer). Die eerste twee doelen had ik daadwerkelijk voor 2015 opgeschreven. Dat laatste doel, dat zou een meerjarenplan zijn. Dat was het ultieme doel. Dat moest me ‘ooit’ gaan lukken. En nu deed ik dat afgelopen zondag al gewoon. En niet net onder de 3.35, maar 8 minuten en 17 seconden eronder.