Er zijn zo van die momenten dat de reële Annemerel plaats maakt voor de irreële stresskip Annemerel. Dit soort dingen zijn daar vaak de oorzaak van…
– Al-tijd de verkeerde rij kiezen. In de supermarkt, voor het stoplicht, bij de kaartjes automaat op het station..
– Een tram die bij iedere halte extra lang stopt en een vertrekkende treintijd die angstvallig dichterbij komt.
– Sleutels kwijt en telefoon. Minstens drie keer per dag, en dat zelfde aantal keer zeker denken te weten dat het dit keer echt niet meer goed komt.
– ’s Ochtends vroeg tijdens het snoozen bedenken wat je die dag aan gaat trekken en als je dan uiteindelijk op het laatste moment toch maar eens je bed verlaat kom je erachter dat één van de (key) items spoorloos verdwenen is. Hier heb je geen tijd voor, en een andere kledingsamenstelling is uitgesloten.
– Jij stuurt natuurlijk altijd netjes je opdrachten op tijd in (althans, deze stresskip is stipt, omdat ze weet dat ze een stresskip is), maar er dan een uur voor de deadline achterkomen dat de opdracht toch net iets anders was.
– Een jurk bestellen voor een bepaalde speciale gelegenheid (en dat ruim op tijd doen) en dan een dag voor DE dag nog steeds geen pakketje in huis hebben.
– Een dierbare die zijn of haar telefoon niet opneemt. Ik kan in mijn hoofd dan wel honderd scenario’s bedenken die allemaal hetzelfde eindigen.. Ik in een zwarte jurk met grote zwarte zonnebril en hoed met donkere sluier, op een begrafenis dus.
– Ik vind reizen heel erg leuk, maar ik denk dat ik daarin niet de enige ben. Het enige dat mij al-tijd weer stress oplevert is die bagageband. De eerste keer dat ik vloog was ik daar al zenuwachtig voor en toen was ik dus ook daadwerkelijk mijn koffer kwijt. Jullie begrijpen, mijn vertrouwen is hierdoor niet echt gegroeid en nu sta ik dus iedere keer bij het begin van de bagageband (want stel je voor dat iemand anders hem pakt) een beetje nerveus met mijn voet te trappelen, omdat ik bang ben dat er weer eens iets niet goed is. Iets anders waar ik altijd weer zenuwachtig voor ben tijdens reizen, is het gewicht van mijn koffer. En TOCH vul ik hem thuis iedere keer weer totdat de weegschaal 19,5 aangeeft (als ik hem nu gewoon tot 18 zou vullen zou me dat misschien al een stuk meer rust geven).
– Oh en praat alsjeblieft niet tegen mij als ik stress heb. Tenminste als je je leven lief hebt. Dingen als ‘het komt wel goed’ wil je op zo’n moment toch niet horen.
– En tot slot een online sale. Of het nu gaat om de nieuwe designer-collaboration van H&M, een monstersale met Louboutins op The Outnet, of de gehele adidas online store voor 50%… Het feit dat je er iedere keer wordt uitgeknikkerd als je net je mandje gevuld hebt met items die je MOET hebben, moetmoetmoetmoetmoet.
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin
