De afgelopen weken heb ik een aantal interviews met tijdschriften voor mijn boek gedaan. Mijn boek komt begin februari uit (goh, echt, nou, Annemerel, dat had je ons nog niet verteld!!!) en de deadline voor de februari nummers komt snel dichterbij en het maart nummer ook al. Goed. Veel interviews dus. En in ieder interview wordt mij dezelfde vraag gesteld ‘heb jij ook wel eens geen zin om hard te lopen?’ en de vraag die daar op volgt is natuurlijk altijd ‘wat doe jij als je geen zin hebt om hard te lopen?’.
Aller eerst is de journalist in kwestie vaak een beetje verbaasd als ik zeg dat ik ook wel eens geen zin heb om hard te lopen. Ben ik nou te eerlijk, of zijn er echt mensen die ALTIJD zin hebben om hard te lopen? Hoe leuk ik hardlopen ook vind, hoe belangrijk het ook voor me is, ik heb echt wel eens moeite om naar buiten te gaan. De laatste tijd vaker wel dan niet. Ik kan mezelf lastig motiveren voor een kort stukje hardlopen. Pas als het over ‘echte’ kilometers maken gaat (vanaf twintig kilometer) heb ik er zin in. Want dan is het een avontuur… En avonturen ga ik graag aan.
Maar goed, jullie weten natuurlijk inmiddels al lang wat ik doe om mezelf te motiveren, dat artikel was het best gelezen artikel van afgelopen maand (waarschijnlijk ook omdat ik het artikel – als enige – gesponsord had op Facebook). In mijn boek kom ik hier nog uitgebreid op terug (denk maar niet dat ik hiermee alles gezegd heb!) en vanaf januari en februari kunnen jullie dus ook in verschillende tijdschriften lezen wat ik doe om mezelf te motiveren als ik geen zin heb (Marie Claire bijvoorbeeld en Santé en Flair!).
Dit was een ontzettend lange intro (295 woorden) voor een stukje dat eigenlijk heel kort gaat zijn. Ik heb nog steeds mijn hardloopflow-mojo niet terug. Ja, soms loop ik ineens dertig kilometer op maandagavond. En dat vind ik echt heerlijk. Zowel tijdens het lopen, als daarna, het geeft zo’n fijn voldaan gevoel. Maar aangezien ik nog steeds geen doel heb in de vorm van een wedstrijd, kan ik mezelf ook nog steeds niet motiveren om iedere week drie/vier keer te lopen. En die drie/vier keer die heb ik eigenlijk gewoon hartstikke hard nodig. Niet omdat ik nu persé sneller moet worden (zou wel leuk zijn natuurlijk), maar omdat ik die kilometers nodig heb voor mijn humeur.
Afgelopen zaterdag liep ik in de supermarkt, vijf dagen nadat ik voor het laatst had hardgelopen. Ik voelde dat ik ontzettend chagrijnig keek. Ik zei tegen mezelf, kom op Annemerel, iets meer lachen, van die chagrijnige kop van jou wordt de wereld echt niet mooier. Even lukte het, totdat er weer twee karretjes het gangpad blokkeerde en ik op het punt van exploderen stond. Ik word onrustig als ik niet loop. Gefrustreerd. Niet leuk.
Zoals ik iedere journalist vertel ‘Als ik niet kan lopen ben ik een andere Annemerel en niet perse een leukere Annemerel……’
Gelukkig ga ik dit weekend naar Oostenrijk, een paar daagjes Sölden samen met Roos. Wellicht kan die omgeving er voor zorgen dat ik mijn hardloopschoenen weer aantrek. Want hier word niemand gelukkig van. Maar even serieus, van dit PIETJEPRUIMENWEER hier in Nederland is ook al lang niemand gelukkig geworden. Het wordt tijd dat de dagen weer langer worden en de zon zich weer wat vaker laat zien.
Voelen jullie je ook een ander persoon als je een tijdje niet gelopen hebt? Beïnvloed het lopen ook jouw gemoedstoestand?
Liefs,
Annemerel
Is de halve marathon in Disney niet iets voor jou?
Bah, dit weer werkt inderdaad echt totaal niet motiverend om hard te lopen… Maar soms moet je jezelf even de deur uit slepen en dan valt het meestal mee. Ik herken het wel dat ik gefrustreerd ben als ik weinig bewogen heb, ook gewoon omdat ik dan van mezelf baal en me lui en dik voel. Maar goed, dat kan gebeuren. Ik hoop wel dat je tegen de tijd dat je boek uit is weer een beetje je flow terughebt want anders maak je het jezelf wel lastig om je boek te promoten natuurlijk, haha ;)
Ik doe mee met de Santa Streak van Just Keep Running, maar mijn hardlooprondjes zijn eigenlijk altijd in het donker. Dat demotiveert ook echt zo erg. Het is dan nog lastiger om jezelf uit bed te slepen, de kou in te stappen en dan kilometers te maken. Brrrr
Heel herkenbaar! Er bestaan toch geen mensen die ALTIJD zin hebben? Nee toch. Please say no.
Geloof me als ik geen zin kan maken of ik een tijdje niet lopen door bijvoorbeeld een enkel die zich niet gedraagt dan is ben ik een evil bitch en dit is niet leuk voor mijn man hahaha gegen mijn kinderen doe ik wel normaal.
Misschien helpt het door tegen jezelf te zeggen: WEES BLIJ DAT JE KUNT LOPEN! Dat je geen blessure hebt of wat dan ook. Go, go, GO!!
En of ik een ander persoon ben, ik heb even totaal geen motivatie om hard te lopen daardoor ben ik chago en voel ik mij super ongezond. Terwijl dat echt niet is, ik zit dan gewoon niet lekker in mijn vel
Ik ben echt chagrijniger als ik niet gelopen heb maar daar tegenover staat dat ik mezelf wel moet motiveren om wat te doen en helemaal met die regen.
Leuk!! Ook ik ben de komende week in Sölden heerlijk skien! Maar het wordt zo te horen wel lekker druk!
Misschien tot ziens!
Haha, door sporten voel ik me sowieso altijd beter. Ik moet er van mezelf ook echt meer tijd van maken. Maar door alle deadlines, tentamens en dergelijken is het lastig om de tijd te vinden. Ik merk echt dat ik daardoor veel minder chill in mijn vel zit. Maar na al mijn deadlines of wanneer er iets meer gemoedsrust is wat betreft studiedingen, ga ik weer!!
Iets als hardloop-Mojo heb ik helaas nog niet echt ervaren, maar die overdreven trots na een rondje, daar doe ik het toch voor. ‘Wat zou Annemerel doen?’ Helpt bij mij ook wel voor het vertrekken, maar daar heb jij dan weer niets aan natuurlijk ;-).
Hereken het, ik word ook ongelukkig als ik niet loop. Ik denk dat je gewoon moet gaan! Bij mij werkt het als ik heel vroeg ga, meteen na het opstaan, niet te lang over nadenken :P
Nooit gedacht, maar niet lopen beïnvloed wel mijn gemoedstoestand. Helaas heb ik last van een scheenbeenblessure en heb nu al een dikke week gelopen en ik mis het enorm. Ook word ik chagrijnig, helemaal als mijn vriend wel de deur uitgaat voor een rondje. Hopelijk mag ik met kerst weer heeeeel rustig beginnen met opbouwen, want 2016 staat in het teken van de marathon van Berlijn, mijn 1e marathon die ik wil gaan lopen voor KiKa.
Ja! Ik heb een knieblessure waardoor ik even niet mag lopen. Na het trainen voor de zevenheuvelenloop en dus elke zondag een uur of langer weg zijn voor een duurloop is dat wel even wennen… Ik mis mijn therapie! (Mijn vriend ook…
Heel herkenbaar! Ik loop graag, maar ik heb niet altijd even veel zin om te gaan lopen. Op dit moment stimuleert de #DOcember challenge van GL2R mij om ’s avonds toch te gaan hardlopen.
Het is inderdaad erg herkenbaar allemaal! Leuk om eens jouw kant van het verhaal te lezen.
Herkenbaar verhaal! Ben zelf ook niet te genieten als ik niet loop. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik nu al 3 weken niks meer gedaan heb.. Oeps! Na vandaag heb ik vakantie. Dus dan heb ik mooi de tijd om mezelf weer naar buiten te slepen en die kilometers te maken.
Heel veel plezier in Oostenrijk, geniet ervan!
Als ik me slecht voel, loop ik niet hard, maar als ik niet hardloop, voel ik me slecht… Ik probeer mezelf dus maar naar buiten te schoppen met de gedachte: je wéét dat je je beter voelt als je gaat lopen: soms al tijdens het rondje zelf, soms pas als je klaar bent. Dat werkt vaak wel!
Ik had het vroeger ook! Voelde me rot als ik niet kon gaan lopen en op een gegeven moment ging ik elke dag … Ik ben er eerlijk gezegd een beetje in doorgeslagen. Hardloopjunk kon je me wel noemen ….. Zo erg dat ik mezelf volledig heb uitgeput en op de duur niets van energie meer had. Ik denk dus dat het goed is als je eens een paar dagen geen zin hebt om te lopen of om het eens wat rustiger aan te doen