Al 20 dagen heb ik niet hardgelopen. 20(!)(!)(!) T W I N T I G (!!!!!). Als je je bedenkt dat ik afgelopen zomer vrijwel iedere dag gelopen heb begrijp je vast dat dit heel raar voelt. Ja, natuurlijk was het soms maar 3,5 kilometer voor een krachttraining, maar toch, zelfs 3,5 kilometer kan ik nu niet lopen. Sterker nog, honderd meter is al te ver. Even een kort stukje dribbelen naar de overkant van de straat omdat het stoplicht begint te knipperen is eigenlijk al te ver. Het is mega balen, maar dat is nu eenmaal de situatie.
Afgelopen week ontving ik een comment onder mijn vlog van iemand die zich eraan stoorde dat ik mijn verdriet over het missen van de Berlijn Marathon niet genoeg deelde. Natuurlijk baal ik daar ontzettend van, maar ik ben er maar een avond echt heel verdrietig over geweest. Ik had zelf ook verwacht dat ik veel meer in zak en as zou zitten, maar het gaat eigenlijk best goed met me. Ja, natuurlijk zijn er baal momenten, natuurlijk is er af en toe een traan, maar het ergste vind ik eigenlijk niet dat ik de marathon niet heb kunnen lopen, maar dat ik nu, op dit moment, niet kan hardlopen en dat ik me soms afvraag in hoeverre mijn uithoudingsvermogen achteruit gaat.
Dat laatste probeer ik zo goed mogelijk te onderhouden met de ElliptiGO. Sinds afgelopen donderdag mag ik daar volgens mijn behandelplan weer gebruik van maken en dat heb ik dan ook al drie keer gedaan in de afgelopen dagen. Super fijn, want anderhalf uur door de duinen crossen gaat een stuk sneller dan anderhalf uur in een benauwde sportschool op een crosstrainer staan. Ik ben dan ook heel blij dat ik de ElliptiGO van ElliptiGO Benelux nog twee maanden langer mag gebruiken, voor mijn herstel.
Want ik kan me geen beter apparaat wensen om voor mijn herstel te gebruiken…
- Je kunt het buiten doen, de tijd lijkt buiten niet alleen sneller te gaan, de frisse lucht doet me ook heel veel goed.
- Op de ElliptiGO maak je een hardloopbeweging, maar je voeten blijven netjes op de pedalen staan, waardoor je geen landing hebt, geen impact op mijn botten en gewrichten dus.
- Het is een mega goede training voor mijn uithoudingsvermogen, mijn hartslag is nagenoeg hetzelfde als tijdens een lange duurloop (net onder de 150). Mijn maximale hartslag ligt geregeld rond mijn omslagpunt, dat vind ik niet vreemd… met tegenwind een heuveltje (in de duinen) op, voelt ook gewoon heel heftig.
- Het kan pijnvrij!
- Ik heb het gevoel dat ik naast mijn uithoudingsvermogen, ook mijn bovenbenen en billen train. Althans, de spierpijn in mijn bovenbenen en billen doet mij dat vermoeden.
Ik vond de ElliptiGO al heel om te gebruiken tijdens mijn trainingen toen ik nog niet geblesseerd was, hierdoor kon ik bijvoorbeeld twee keer op een dag trainen (’s ochtends ElliptiGO en ’s avonds een looptraining). Maar nu ik geblesseerd ben is de ElliptiGO echt een uitkomst, een redmiddel zelfs. Het feit dat ik toch lekker naar buiten kan, het idee dat ik toch mijn conditie aan het onderhouden ben, dat ik ook nog steeds de loopbeweging kan maken (zonder dat ik daadwerkelijk loop)…
Over een paar weken mag ik weer beginnen met opbouwen met hardlopen. In het begin zal ik dan op de Alter-G lopen (met 20% lichaamsgewicht), als dat goed gaat gaan we dat percentage lichaamsgewicht langzaam ook opvoeren. Vervolgens kan ik af en toe weer buiten gaan lopen. Omdat dit in het begin nog niet heel veel omhanden zal hebben, zal ik dit nog tot eind november aan blijven vullen met de ElliptiGO. Ben ik daarna genezen? Wie zal het zeggen, maar eind november moet ik afscheid nemen van mijn trouwe metgezel, dan maken de kans op regen en ijs het namelijk te gevaarlijk om op de ElliptiGO naar buiten te gaan. Duimen jullie met me mee dat ik tegen die tijd gewoon weer kan hardlopen?
Liefs,
Annemerel