Annemerel.com

>Marc & Me

>

Photobucket

Het was gisteren precies drie jaar geleden dat ik mijn eerste paar ‘dure’ schoenen kocht. Het waren zwarte pumps van Marc Jacobs en wat was ik er verliefd op! Als jullie daar bewijs van willen zien.. jullie kunnen het hier allemaal nog eventjes nalezen.

En nog steeds hebben die pumps een speciaal plekje in mijn hart, ook al heb ik ze al maanden niet gedragen en wist ik niet eens meer waar ik überhaupt moest beginnen met zoeken. Ik vond ze uiteindelijk onderin een mandje in de gang, volledig groen beschimmeld, yakkes.

Maar ik had ze nodig. Gisteravond moest ik werken op een ‘officiële gelegenheid’ zo officieel, dat ik mijn Identitteitsbewijs moest laten zien om binnen te kopen, en zo officieel dat ik er eigenlijk niet eens over mag schrijven. Maar goed, als ik zeg ‘officiële gelegenheid’dan weet toch niemand waar ik het over heb, toch?

En bij zo’n gelegenheid horen natuurlijk geen sneakers, maar hakjes. En aangezien ik het geen uren volhoud op mijn hoge YSL pumps en al helemaal niet op mijn nog hogere pumps van de H&M, en ik al helemaal geen geld heb voor nieuwe, zat er niks anders op dan mijn oude Marcies te ontschimmelen.

En dat ging makkelijker dan verwacht. Na twee minuten waren beide schoentjes ontschimmelt, vijf minuten later hadden ze ook nog eens allebei een nieuw likje zwarte schoensmeer en waren ze weer als nieuw. En nu, zijn mijn Marc Jacobs pumps en ik weer onafscheidelijk. Binnen dan, want buiten waag ik me eventjes niet zonder UGGS.
Liefs,

>It’s that time of the month yet again…

>

Photobucket

Het is weer de eerste van de nieuwe maand, de laatste van dit jaar, maar zeker niet te laat om ook voor die laatste maand op de valreep nog een paar mooie voornemens op te stellen.

– In december wil ik genieten van iedere hap die ik eet. Dat betekent dus niet ongemerkt zakken pepernoten wegstauwen, dingen eten waar ik al van ga kokhalzen bij de aanblik (gebeurt niet vaak hoor!) en ook niet eten op de automatische piloot. Ik mag me deze maand best wel volproppen met een zak pepernoten, maar dan moet ik ook wel echt iedere pepernoot bewust proeven. Goede regel toch?

– In december wil ik mijn kamer opruimen. En dan niet zo van ‘leuk, dingetjes aan de kant, kastje dicht, lichtjes gedimd, geurkaarsjes aan’ nee echt, goed opruimen en heel veel weggooien.

– In december wil ik geen kleding kopen die niet in de sale hangt. (of het moet van de H&M zijn, want daar heb ik nog voor 90 euro aan tegoedbonnen van liggen en daar hangt vrijwel nooit wat leuks in de sale!)

– In december wil ik minstens iedere dag tien minuutjes buiten zijn. Ook al is het weer slecht, ook al hoef ik het huis niet te verlaten, dat is nog geen excuus om niet eventjes frisse lucht te halen. Al die radiatorluchtjes zijn bepaald niet bevoorderlijk voor mijn hoofdpijn, fresh air is what I need :).

– In december wil ik iedere dag schrijven. Ik wil kerstkaartjes schrijven, ik wil blogs schrijven, ik wil sinterklaasgedichten schrijven, ik wil zelfs misschien wel de eerste bladzijde van het boek dat ik in 2025 (bij wijze van spreken) ga uitgeven schrijven.

Liefs,

>Tuesday Mornings..

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Soms wordt je wakker met zo’n gevoel van ‘dat gaat niks worden vandaag’ en dan blijkt het uiteindelijk allemaal nog best wel mee te vallen. Dat was dus gisteren het geval.

Ik werd om vier uur wakker, viel uiteindelijk weer in slaap, ik werd om half acht wakker door een hevige commotie in de kamer naast me, maar ik kon niet opstaan, want mijn hoofd leek bijna te ontploffen. Uiteindelijk stak ik om half tien mijn eerste teen onder de dekens vandaan en een paar minuten later volgde ook de rest van mijn lichaam.

Ik wurmde me in een paar leggings, trok een dikke trui aan en m’n nieuwe dikke michelinmannetjes jas van Patrizia Pepe en met m’n uggs aan mijn voeten verliet ik ons warme huisje en betrad ik de witte sneeuw. Nog geen twee passen verder lag ik al bijna onderuit, dat was natuurlijk de perfecte waarschuwing, maar ik ging nog minstens twintig keer bijna onderuit.

Ik liep naar de Kleermaker met m’n zwarte BlueBlood Jeans, want de rits was kapot en ik moet hem vandaag aan. Stond ik bij de Kleermaker, was m’n rits op de een of andere wonderbaarlijke manier al lang gerepareerd. De Kleermaker zei de broek ook te kennen en de rits, ja dat was duidelijk een rits van hem, aldus de man. Heel bijzonder.. mama? Top! En een broek met een werkende rits, en geen geld kwijt.

Omdat ik toch in het dorp was kon ik ook meteen wel even bij het kledingwinkeltje tegenover de Kleermaker kijken. Niet dat ik veel verwachtingen heb van een winkel in Monster, maar goed, ik was op zoek naar een (nep)lerenlegging en had de dag daarvoor al heel Den Haag binnenste buiten gekeerd, zonder resultaat. En ja hoor, nog 3(!) lerenleggings van SuperTrash in mijn maat. En nog met 10% korting ook.. This must have been my lucky day.

Onderweg naar huis maakte ik nog eventjes een pitstop bij de nieuwe supermarkt, die dus twee keer zo groot is als de oude, met bijbehorend twee keer zo groot assortiment. En daar op de broodjesafdeling vond ik de meest lekkere crackers met zonnebloempitjes.

En zo kwam het dat ik een uurtje later, net gedoucht, met m’n nieuwe lerenlegging en een lekkere dikke trui, op de bank zat, met m’n crackers en een kop hete thee en de nieuwe Gossip Girl.

Puur genot.

En toen sloeg de klok 12.00u en was het tijd voor serious business.

Liefs,

>November

>

Photobucket
November is bijna voorbij, tijd voor de Round-Up.
November begon perfect, in Parijs. Vier dagen eten, shoppen, eten, wandelen, shoppen, eten, wandelen, metro’s, Steak Tartaar, foto’s, eten, shoppen, Chanel, Plaza Athenee, Pierre Gagnaire.. genieten ?
Maar Parijs was niet het enige buitenlandse tripje wat ik samen met m’n vriend maakte. Vorige week was Antwerpen aan de beurt, het was maar een nachtje, maar het voelde echt als een heerlijke mini vakantie, ondanks mijn griepje.
Verder heb ik het gevoel dat ik deze maand een stuk minder productief ben geweest dan vorige maand. Zo heb ik slechts 10 kilometer hardgelopen, en heb ik ook beduidend minder gewerkt. Jammer, maar zo waren de omstandigheden nou eenmaal. Het weer was er nou eenmaal niet naar om hard te lopen en als je een week vakantie hebt gehad is het niet gek dat je die maand wat minder uurtjes maakt.
Daarentegen heb ik wel erg veel blogs geschreven! Er was maar een dag dat ik niks geschreven heb en toen had ik migraine. Best wel goed excuus toch? 36 posts, dat moet toch bijna wel een recordje zijn? Wat zeker een record is: de hoeveelheid bezoekers die ik afgelopen maand gehad heb. 10000 meer dan vorige maand en dat was toen ook al een hoogtepunt. Het is zo fijn om te zien dat het gewaardeerd wordt als je veel schrijft.
Goed nieuws deze maand: Ik ben Grazia Insider geworden, er is een master waar ik hoogstwaarschijnlijk wordt toegelaten en die me ook nog eens best wel interessant lijkt (snel meer!) en er was ook nog iets met een koopovereenkomst en m’n vriend en iets dat zijn en zeer waarschijnlijk ook ons leven drastisch zal veranderen (maar ook daarover snel meer!).
Ik las maar een boek, maar het was wel een echt goed boek (De Aanslag van Mulisch), ik at ontiegelijk veel pepernoten en yoghurt. Ik werd verliefd op Glee muziek, nam afscheid van mijn dermatoloog, had een afspraak bij de homeopaat, droeg tegen mijn eigen regels in negen van de tien keer mijn UGGS, hervond mijn liefde voor geurkaarsen, en ben de hele maand geobsedeerd geweest door Lanvin ? H&M. Ik kocht weer veel te veel kleding en heb zelfs na al die aankopen weer meer wensen dan aan het begin van de maand.

Het was een fijne maand, eentje waarin ik veel heb genoten, helaas ook de nodige migraine aanvallen heb gehad en ook best wel hevig verkouden ben geweest, maar ook daar heb ik me doorheen gesleept met slechts één ziekmelding (die ik de volgende dag alweer goed maakte door op m’n vrije dag in te halen), wat dat betreft hoef ik me niet te schamen, toch?

Goede maand, op naar de volgende, de laatste van 2010 alweer! Oh zo cliché, maar waar, wat gaat dat snel!

Liefs,

Tune Tuesday: Boybands

 

Sinds ik Take That vrijdagavond bij The Voice of Holland ‘The Flood’ hoorde zingen ben ik fan. Belangrijkste reden: Robbie! Natuurlijk. Maar de overige vier heren zijn een leuk achtergrondkoortje (en dat bedoel ik helemaal niet denigrerend, ik ben bloedserieus. 

Ik hou van boybandjes met een hoog suikerspingehalte en een klein rockrandje. Maar ook nummers waarvan je heerlijk in slaap kunt vallen, zoals het nummer ‘Amsterdam’ van Coldplay. Of ‘Make This Go On Forever’ waarbij in bepaalde toestanden de tranen over mijn wangen rollen bij de eerste noten van de piano, iets minder suikerzoet, maar nog wel heel erg braaf.

Ik hou van gouden oude zoals Wonderwall van Oasis en Losing my Religon van R.E.M.. Ik ben degene die hardste meeblert als die nummers weer eens op een feestje gedraait worden. Maar ik hou ook van redelijk onbekende nummertjes zoals ‘Drifting Further Away’ van Powderfinger en ‘Last Day Of Your Life’ van Glass Pear, nummers die gedraaid zijn tijdens mooie scenes van mijn favoriete TV programma’s.

Kortom, een fijne afspeellijst, voor ’s avonds met een boekje, tijdens een reisje met het OV, of misschien zelfs wel tijdens het studeren.. Ik kan heerlijk studeren met dit soort nummertjes, maar goed, ik kan zelfs studeren met Lady Gaga, haha.

Geniet ervan!

Liefs,