TUNE TUESDAY: Spring Fling

 

Voor mij staat de lente gelijk aan vrolijkheid, zon, frisse geuren, liefde, fruit, auto raampjes die opengaan, doelloos door de stad paraderen, zonnebrillen, kleur en… vrolijke liedjes!
Waar ik deze liedjes op heb geselecteerd? Ik heb ze allemaal toegevoegd in april, van 2004 tot en met 2010 en daardoor zijn het allemaal stuk voor stuk lenteliedjes geworden voor mij.
Zo hoorde ik Yellow (deze versie, live opgenomen tijdens concert in Sidney) voor het eerst in de voorjaarsvakantie in Italie in 2004, als ik dit nummer hoor denk ik nog steeds aan citroenijsjes, dobberen op een luchtbedje en de muffe geur na een regenbui op een zwoele avond. Can’t Stop Lovin’ You is voor mij een nummer waar ik instant vrolijk van wordt en hetzelfde geldt ook voor Hoku’s Perfect Day. En moet ik nu nog uitleggen waarom ik Here Comes The Sun van The Beatles zo geweldig fijn vind? 

Liefs,

>FOODIE: How I’m keeping up

>

Photobucket

Gezond leven hoeft helemaal niet zo lastig en duur te zijn als ik een paar maanden geleden van mening was. Ik ben nog geen Healthonomic, maar wel een wannabe en met kleine babystapjes komen we er uiteindelijk wel.

De sleutel? Ik ontzeg me zelf niks. Jezelf iets ontzeggen is de goden verzoeken. Het moment dat je jezelf van alles gaat ontzeggen, is dat het enige waar je nog aan kunt denken. Het is anders als je jezelf slechts een dingetje ontzegt, zoals ik met suiker deed. Dat is vol te houden omdat je je slechts op één ding hoeft te focussen. En ook omdat ik zei, zo min mogelijk toegevoegde suiker, ik zei niet, helemaal geen suiker meer. Kijk wanneer je zegt, helemaal niet, dan denkt dat stemmetje in jouw hoofd.. hallo, helemaal wel!

Iets anders is passie. Ik heb een passie ontwikkeld voor gezonde voeding. Ik lees mezelf een ongeluk! The Truth About Food (voor de dertigste keer), Skinny Bitch (voor de derde keer), The Crazy Sexy Diet (nieuw!) en Michael Pollan’s betoog voor echt eten. Ah, en Superfood voor Dummies natuurlijk. Het is bijna als een studie voor me (iets wat ik de laatste tijd heel erg mis, dus dat is gewenst!).

Oh en weet je, hoe langer je gezond leeft, hoe fijner het wordt. Je gaat pure smaken steeds meer waarderen. Of ik dan helemaal niets meer voel voor junkfood? Oh jawel hoor.. van een goede bonbon kan ik nog steeds genieten, zelfs bij een McChicken lik ik heel soms m’n vingers nog af (is welgeteld een keer in 2011 voorgekomen, maar het gaat om het idee). Maar weet je wat het is, vroeger at ik een bonbon, en dan moest die doos binnen tien minuten leeg zijn, nu ben ik na één bonbon gelukkig en na twee volledig verzadigd.

Ik heb ook heel veel gezonde vervangers gevonden voor m’n chocolademuffin en m’n zak chips. En zoals ik al zei, op den duur ga je die zelfs meer waarderen dan die makkelijke zak doritos.

– Een handje rauwe noten. Amandelen, cashews, pecannoten, macadamia, hazelnoten, pinda’s… Het vult niet alleen ontzettend, het is ook heel erg lekker. Oh en dan denk je misschien, al die calorieën! Maar uit verschillende onderzoeken is gebleken dat rauwe noten er voor zorgen dat je (veel) sneller verbrand en  dat rauwe noten misschien zelfs min X-aantal calorieën zijn!


– Ik hou van thee en wie eigenlijk niet? Maar heb je wel eens geprobeerd om bijvoorbeeld bij je groene thee een kaneelstokje te doen, of een vanille? En wat dacht je van een stukje gember! Zo lekker en ik mis de frisdrank en koffie niet eens! (Ik drink nog maar twee a drie kopjes cappuccino per week!! En dat terwijl ik zo’n fabulous Nespresso apparaat heb!)


– Onze hele koelkast ligt vol met groente! Paksoy, spinazie, waterkers, rucola, romeinse sla, peultjes.. Ik vind het heerlijk om in een wokpan gewoon een beetje spinazie te gooien, beetje olijfolie erbij, wat walnoten en champignons et voila, healthy snack!


– Oh en smoothies! Is er iets fijner dan smoothies? Vanmorgen dronk ik een smoothie met magere melk en een doosje frozen cherries. Ik was de eerste drie uur verzadigd en het was zo LEKKER!!!!!

Oh en ik wil het natuurlijk niet al te hard zeggen, maar eh.. in 2011 nog geen één keer last van migraine gehad!!!!!

Liefs,

>BEAUTY: Estee Lauder

>

Photobucket

Hoewel ik momenteel eigenlijk kei hard zou moeten sparen (de keerzijde van twee keer op vakantie gaan is dat je het ook twee keer moet betalen) is er toch een ding waar ik van mezelf niet op mag bezuinigen, ook al zegt m’n zaraverslaafde hart toch iets heel anders.
Ik bezuinig niet op gezichtscrèmes. Ik gebruik al jaren Estee Lauder en heb zo’n vermoeden dat ik dat best eens tot in de treurigheid kan blijven gebruiken. Natuurlijk raken al mijn crèmes net in deze (voor mijn bankrekening) moeilijke periode op en ach dan zit er dus niks anders op dan de rest van de maand op water en brood.
Waarom ik Estee Lauder smeer? Ten eerste ben ik groot fan van het Idealist Serum. Dat serum ruikt niet alleen verschrikkelijk lekker (naar zomer!) hij maakt m’n huid ook super zacht en glad. Hij zorgt ook voor een verkleining van je poriën en poriën.. die kunnen mij niet klein genoeg zijn. 
Dan m’n dagcrème, Daywear+ sheer tint release, die is, vooral voor de zomer, fabulous. Die dagcrème geeft namelijk een beetje kleur. Als je hem net uit de tube haalt is het een wat dikkere grijze substantie, maar als je hem op je gezicht doet past ‘ie zich aan aan de kleur van je huid. Klinkt heel erg onwerkelijk, maar het is echt waar. Als ik ’s avonds m’n gezicht schoonmaak is m’n watje ook bruin. Niet zo bruin als wanneer ik foundation op m’n gezicht heb gehad, maar het is toch duidelijk echt bruin. En wat is er nu fijner in de lente/zomer, als je al een beetje kleur in je gezicht hebt. Wie wil er dan overdag nog foundation dragen? Ik probeer foundation in de zomer zo veel mogelijk te vermijden. Ik vind het in de zomer nog onnatuurlijker staan, omdat je dan toch moet kiezen voor een donkerdere kleur, en dan wordt je met foundation toch al snel net een wortel a la Paris Hilton.
’s Nachts gebruik ik Daywear+ voor de normale tot gecombineerde huid. Ik heb nog steeds last van acne, maar ik smeer geen crème die speciaal tegen acne is. Waarom? Ik gebruik zoveel semi-agressieve middelen van de dermatoloog, dat ik m’n gezicht toch graag een wat vollere crème geef om een beetje te herstellen. 
Oh en niet op de foto, maar toch iedere avond weer in gebruik, Advanced Night Repair Eyeserum. Inderdaad, een oogcreme. Sommige mensen zullen zeggen, meid je bent nog geen 22, dat heb je toch helemaal niet nodig? Ik zeg, ik zie al kleine lachrimpeltjes en ik vind de huid rond m’n ogen de meest belangrijke plek om te verzorgen. Die huid daar is zo kwetsbaar, ik zou wel gek zijn als ik die zou vergeten!
En, wat smeren jullie? Vinden jullie je huid net zo belangrijk als ik, of hechten jullie er minder waarde aan?

Liefs,

>DIARY: How about the future?

>

De toekomst.. wat ik nu echt ga doen, wat ik nu eigenlijk doe. Die vraag krijg ik de laatste tijd zo vaak. Van familieleden die ik al een tijdje niet gesproken heb, van wildvreemden, maar ook van jullie.

Nou laat ik maar duidelijk beginnen, mijn toekomst en wat ik het komende jaar ga uitvoeren.. dat ligt nog compleet open. Eigenlijk ben ik nu net zover als een jaar geleden, ik heb nu alleen wel een diploma op zak. Vorig jaar schreef ik me in voor slechts één master en ik wist van te voren eigenlijk al dat ik daar niet zou worden toegelaten. En natuurlijk werd mijn vermoeden bevestigd, ik werd niet toegelaten voor de selectie master Tekst & Communicatie aan de Universiteit van Amsterdam.

Dus ik ging werken, of beter gezegd, ik bleef werken bij Elzenduin. Bij Elzenduin zit ik prima. Ik bedoel, het is een mooi hotel met een super gaaf strandrestaurant, onze gasten zijn vaak inspirerende mensen, ik werk met veel leuke jonge mensen samen en mijn baas inspireert ook. Ik bedien niet alleen, maar zit de laatste tijd ook veel achter de receptie, ik mag me met de PR bemoeien en eigenlijk.. is er geen enkele dag die hetzelfde is en dat houdt het gewoon spannend.

Maar Elzenduin is niet mijn eindstation. Ik werk momenteel ook niet meer alleen bij Elzenduin, ik werk sinds (heel) kort ook één dag per week bij Karin Kuijpers. Karin heeft zeg maar een carrière waar ik van droom. Ze schrijft onder andere voor Cosmopolitan, Financieel Dagblad, AD en Linda, ze heeft een column in Elegance (voorheen Grazia(!)), ze doet wat PR, is bij iedere belangrijke fashionweek aanwezig en zat laatst nog aan tafel bij Pauw en Witteman over de hele John Galliano Affaire. Ik bedoel, hoe inspirerend en geweldig is dat? Ik leer hier zoveel van. Bijvoorbeeld, dat het leven van een freelance modejournalist NOOIT stil staat.

Volgend jaar wil ik het liefst toch nog een master doen. Ik wilde eerst naar Utrecht voor een master New Media, maar die was mij toch net iets teveel de sociale kant op. Toen vond ik New Media aan de UvA, maar toen ik me daar vorige week wilde inschrijven moest ik een diploma van een engels toets hebben en die heb ik niet. Ik had er natuurlijk nog verder achteraan kunnen gaan (inschrijven moet voor 1 april) maar toch lijkt New Media me ook weer niet helemaal mijn Master. Afgelopen zondag vond ik toen een master in Leiden, een specialisatie van Taalbeheersing (onder deel Nederlandse Taal & Cultuur) het programma heet ‘De sturende kracht van taal’. Je kunt er alle kanten mee op, journalistiek, PR, maar ook bij de overheid kun je terecht. De master lijkt ook nog eens op mijn eigen studie aan te sluiten, dus dat is helemaal mooi. En Leiden.. dan hoef ik ook geen honderden euro’s per maand te betalen aan reizen (krijg waarschijnlijk geen OV meer omdat je maar een bepaald bedrag per jaar mag verdienen en aangezien ik nu fulltime werk zal dat erg krap gaan worden!).

Ik heb helaas nog geen bericht terug gehad van de universiteit. Heb meerdere malen geprobeerd contact op te nemen, maar geen gehoor. Gistermiddag kreeg ik een berichtje dat de vrouw die ik probeerde te bereiken langdurig ziek is en mijn vraag is doorgestuurd. Hoop dus dat ik volgende week eindelijk antwoord heb. Want zo’n open toekomst kan best spannend zijn, maar soms wil je ook gewoon weten waar je aan toe bent. Althans, ik word daar best gelukkig van. Ik hou van plannen!

I’ll keep you posted!

Liefs,

>INSPIRATION: Too much, Too fast.

>

Photobucket

Een ander probleem, dat eigenlijk samen komt met te veel willen is:

Te snel willen.

Ik wil dus niet alleen veel, ik wil het allemaal ook heel erg graag snel.

En dat is me helaas een klein beetje te veel geworden. Met hardlopen wel te verstaan. De afgelopen tien dagen heb ik slechts één rustdag genomen. Ik liep de ene dag met m’n zusje op een rustig tempo, de volgende dag snel, sneller, snelst in m’n eentje. En nu.. zit ik verplicht met een zak ijs op de binnenkant van mijn linkerscheenbeen. Shin Splints noemen ze dat.

En waarom is het ook altijd zo, dat als je iets even niet mag, dat het dan ineens een stuk interessanter lijkt? Ik hou van hardlopen hoor, begrijp me niet verkeerd, maar ik moet me er vaak toch wel een klein beetje toezetten. Nu echter, lig ik met m’n been omhoog, af en toe m’n voeten te flexen zodat ik de spier een beetje train (schijnt goed te zijn) en ik wil niets liever dan hardlopen. De psyche, raar verschijnsel.

Maar dat te snel willen, dat is eigenlijk helemaal niet goed, want het zorgt er (bij mij in ieder geval) voor, dat ik ook sneller opgeef. Als ik iets wil, en het lukt me niet snel genoeg, dan wordt het weer vergeten, om een half jaar later weer opgepoetst te worden, om vervolgens hetzelfde traject nogmaals te doorlopen, en dan zit je zomaar ineens in een vicieuze cirkel.

Frans leren bijvoorbeeld, ik dacht dat ik in drie dagen wel een paar zinnetjes zou kunnen formuleren. Maar nee, ik heb geen talenknobbel en die zal ik nooit meer krijgen ook. Ik zal toch echt gewoon hard en veel moeten oefenen. Ik zal moeten leren dat sommige dingen nu eenmaal tijd nodig hebben en ik zal nog meer moeten genieten van de weg er naar toe.

Want zoals mijn grote (guilty pleasure) idool Miley Cyrus al zong..

There’s always gonna be another mountain,
I’m always gonna wanna make it move,
Always gonna be an uphill battle
sometimes I’m gonna have to lose


Ain’t about how fast I get there,
Ain’t about what’s waiting on the other side,
It’s the climb


Geef toe, dit geeft toch best wel wat inspiratie, ook al komt het van Disneysterretje?

Liefs,