LET’S TALK ABOUT: My baby’s first birthday

 photo IMG_0318.jpg

Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik de sleutels kreeg van mijn lieveling, mijn witte race monster, mijn trouwste vriend van het afgelopen jaar. We waren meer dan 27.500 kilometer samen. In Italië, Oostenrijk, Duitsland en natuurlijk hier in Nederland. De meeste kilometers reden we in Duitsland, de meeste boetes scoorden we daar ook. Oeps. Maar je rijdt ook zo verdomd lekker (snel).

Toen we net dertig kilometer samen waren – en ’s avonds laat op weg waren naar Oostenrijk – kregen we een steen op ons afgevuurd, stomme vrachtwagen. Mega ster in mijn ruit, die van een iPod Nano veranderde in een MacBook Pro. Gelukkig konden we er allebei mee leven en kreeg ik een week later een nieuwe ruit. Toen kreeg ik ook te horen dat er een camera in de voorruit zit, wist ik veel!

Die camera heeft ondertussen wel mooi verholpen dat ik tegen een voorganger ben opgebotst. Van de zomer moest ik remmen en mijn tas viel van de voorbank af, ik wilde de tas pakken maar ondertussen bleef mijn auto heel zachtjes doorrollen, totdat ik ineens stokstijfstil stond. Had die camera dus gezien dat ik te dicht op mijn voorganger zat en stond mijn auto automatisch op de rem. Zo’n slim ding dat witte racemonster van mij. Ik heb dat nodig, zoals je misschien wel begrijpt.

Hebben we meer mooie momenten gehad? Oh ja… van de zomer werden we samen gefotografeerd. Onze liefde werd bezegeld met een interview plus fotoshoot in het tijdschrift Drive. Ik mocht vertellen waarom ik zoveel van mijn metgezel hou, doe ik natuurlijk met alle liefde.

De grootste paniek hadden we ergens in februari vorig jaar, toen ik voor het eerst in mijn eentje naar het buitenland reed. Ik zat nog geen anderhalf uur in de auto, midden in de nacht, toen ik ineens niet meer op de Duitse snelweg zat, maar voor een stoplicht stond. How did that happen? Afslag gemist. Dat was nog niet het ergste, ik werd ook keihard geflitst door een politieauto die een snelheidscontrole deed. DAMN. Paniek Paniek! Want waar was ik eigenlijk? En hoe kwam ik weer terug op de snelweg. Gelukkig is ook dat goed gekomen, anders zou ik dit natuurlijk nu niet kunnen vertellen.

Mijn racemonster is overigens niet helemaal van mij. Die is dus eigenlijk van een leasemaatschappij. Ik maak geen reclame voor die leasemaatschappij (jullie mogen wel weten welke het is hoor, Leaseplan), ik ben gewoon echt heel gelukkig met mijn keuze om voor leasen te kiezen. Die leaseauto is een van mijn beste beslissingen ooit geweest. Ik zal nog even kort op een rijtje zetten waarom:
– Ik kan de kosten van mijn auto aftrekken en krijg netjes iedere maand facturen, niet alleen van mijn auto maar ook van mijn brandstofverbruik. Voor een administratief drama zoals ik is dit heel erg fijn. Nooit meer losse bonnetjes.
– Als er iets met mijn auto aan de hand is (bijvoorbeeld die steen tegen mijn ruit) ben ik niet degene die voor de kosten op hoeft te draaien, dat is de leasemaatschappij. Zij zorgen er ook voor dat er weer een nieuwe ruit in mijn auto komt. Heel fijn dat ik me zelf daar geen zorgen over hoef te maken. Ook toen ik een lekke band had (stoepje gemist, oeps) werd dat voor mij geregeld.
– Ik had zelf niet het geld liggen om zo’n mooie nieuwe auto te kopen en ik wilde wel heel erg graag een degelijke en mooie auto waar ik gewoon op kan vertrouwen. Doordat ik nu per maand betaal is het ineens wel betaalbaar voor mij.
– Oostenrijk, Italië, Parijs.. het ligt ineens allemaal een stuk dichterbij nu ik mijn auto heb. Die vrijheid is onbetaalbaar.

Een jaar zijn we nu samen, op de volgende vier jaar… want zo lang zijn wij sowieso nog samen! Het is contractueel vastgelegd.

Liefs,
Annemerel

Delen:

12 Reacties

  1. Ansofie
    januari 14, 2016 / 17:20

    Jij en je witte monster zijn een knap stel samen!
    Door jouw goede ervaring met leasen heb ik een paar weken geleden ook eentje besteld (ook bij LeasePlan, alleen dan in België).
    Moet er nog eventjes op wachten, maar kijk nu al uit naar het verlossende telefoontje dat ik hem kan gaan ophalen!
    Nog veel gelukkige & veilige kilometers samen!

  2. januari 14, 2016 / 18:37

    En dan vergeet je nog te noemen hoe lekker hij rijdt ;) Ik heb ook een Ford Fiesta en ja dat gaspedaal is goed te vinden and I love it!! Haha leuk artikel!!

  3. januari 14, 2016 / 19:17

    Lijkt me zo fijn om gewoon zo’n fijne wagen te hebben! Haha. Maar goed, ook het openbaar vervoer went. Gefeliciteerd!

  4. Celine
    januari 14, 2016 / 19:35

    Leuk artikel! Mooi duo inderdaad jullie 2! Nog veel mooie en gelukkige jaren gewenst! En ehhh.. Had op z’n minst toch wel viva la fiesta verwacht ik dit artikel ;)!

  5. januari 14, 2016 / 19:53

    Proficiat met dat witte racemonster van je!

  6. januari 14, 2016 / 20:45

    Fijn fijn fijn :) Ik word blij van dit artikel. Ik ben ook nog iedere keer dat ik achter het stuur zit (ik deel mijn auto met mijn man momenteel – oké eigenlijk is het zijn auto maar hé, gemeenschap van goederen enzo) blij zit dat we een auto hebben en dat ik mijn rijbewijs al bijna 5 jaar heb. Heerlijk.
    Fijn ook dat je kan leasen ook al ben je freelancer, heel goed dat dat kan!

    En… een jaar al?! Het lijkt veel korter haha. Of ik volg je gewoon al véél langer dan ik denk :)

  7. januari 14, 2016 / 21:28

    Hiep hiep hoera. Van harte met je witte racemonster!

  8. Elvira
    januari 14, 2016 / 22:02

    Klinkt voor jouw situatie echt ideaal. Ik heb het ook overwogen, toen ik in november aan mijn baan begon en 3x per week met de auto MOET rijden naar locatie. Maar voor een simpele, slome fiat 500 betaalde ik bijna al mijn halve maandsalaris als je normale opties zoals airco en elektrische ramen wilde. Dus nee bedankt, dan is mijn oude Swift uit 98 veeeel goedkoper en luxer uitgevoerd (want, wel airco en elektrische ramen en die USB aansluiting zet ik er zelf wel in!).

  9. januari 15, 2016 / 08:54

    Leuke bak! Sinds vorige week heb ik ook mijn lease auto binnen. Citroen C1 Shine, wel een verbetering ten opzichte van mijn Saxo uit 2001 ;)

  10. Maria
    januari 15, 2016 / 11:15

    Leuk en ideaal lijkt me dat zo’n leaseauto. Maar ik heb gelezen dat je wanneer je hem inlevert voor onaangename verrassingen kan komen te staan. Je moet hem namelijk zonder beschadigingen inleveren en als je er een paar jaar in rond gereden hebt heb je geheid wat krasjes en deukjes. Als je dit door de leasemaatschappij laat repareren kan dat behoorlijk in de papieren lopen.
    Ik geloof dat je het beter zelf bij een lokale garage kunt laten doen, maar voor mij is dit wel een reden er niet aan te beginnen.
    Mag ik vragen hoeveel je per maand voor de auto betaald? En is dat incl. verzekering en wegenbelasting of komt dat er nog bij?

  11. Ilse
    januari 15, 2016 / 14:19

    En jullie matchen ook nog eens leuk samen, helemaal bonus dus!
    En ik begrijp heel goed dat je tevreden bent met je witte racemonster, heb er nog veel rijplezier van en doe natuurlijk ook voorzichtig!

  12. januari 16, 2016 / 17:13

    Wat leuk om te lezen! :) Klinkt handig dat leasen op zich..