Vorige week stond ik in de rij bij Starbucks toen de vrouw voor me geïrriteerd raakte over de barista bij de kassa. Ze had de barista iets gevraagd, de barista gaf de vrouw niet het antwoord dat ze wilde horen en werd boos. Niet alleen omdat de barista haar niet het antwoord gaf dat ze wilde horen, ze had het volgens haar ook op een verkeerde toon gezegd. Ik vond de toon van de barista heel erg meevallen, ze zei het misschien iets te opgewekt, maar ik zag dat ze moe was en een soort van masker droeg om nog enigszins goed over te komen. De barista bood haar excuses aan en vertelde de vrouw dat ze heel erg moe was, waarop de vrouw antwoordde ‘dat is niet mijn probleem’. Toen ik later op mijn koffie stond te wachten naast de geïrriteerde vrouw hoorde ik haar tegen haar vriendin zeggen ‘ik ga hier dus echt een klacht over indienen, dit is een Amerikaans bedrijf, ik word niet goed geholpen’. Ik was geneigd er iets over te zeggen want ik had echt met de barista te doen, maar ik hield mijn mond, de vrouw zou het toch niet van me aan hebben willen nemen.
Een paar weken eerder stond ik in de rij voor een terras. Het was één van de eerste lekkere dagen van het jaar en het was druk. Het restaurant had duidelijk niet gerekend op zulk lekker weer en had niet genoeg personeel. Ik zag personeel heen en weer rennen, maar de rij voor het terras werd alleen maar langer. Voor me stonden twee mensen die het personeel uitfoeterde, ‘het was zo asociaal dat ze moesten wachten, lekker bezig, dat personeel’. Terwijl ik alleen maar dacht, die arme meiden, proberen het zo goed mogelijk te doen en alsnog staat er een enorme rij, super stressvol. Toen zei ik er wel wat van, ik vertelde de man en vrouw dat je kon zien dat het personeel hun best deed en dat je je soms niet op dit soort situaties kunt voorbereiden. De man, type snelle Amsterdamse reclame-man die indruk probeert te maken op de vrouw, nam het natuurlijk niet van me aan, maar het voelde goed om het toch gezegd te hebben.
Zelf heb ik ook jarenlang in de horeca gewerkt en als er op een dag geen schrijfklussen meer voor mij zouden zijn en mijn blog niet meer gelezen zou worden, dan ga ik met alle liefde terug de horeca in. Maar ook ik heb vaak genoeg op mijn tandvlees gelopen. Dan liep ik een dienst van veertien, soms wel zestien uur, drie dagen achter elkaar. Op een gegeven moment weet je niet precies meer wat je allemaal zegt en op wat voor manier je het zegt. Ik heb ook wel eens met twee man een terras met 80 man moeten bedienen, in de bloedhitte. Om het erger te maken, kwam het weleens voor dat de afwasser het liet afweten en dat ik tussendoor zelfs nog borden moest afwassen. De mensen op het terras vroegen aandacht, het belletje van de keuken ging onophoudelijk en soms wist ik niet meer waar ik moest beginnen. Op dat moment was het een drama en stonden de tranen me nader dan het lachen, maar met huilen schiet je op zo’n moment niets op. Ik denk dat ik in de horeca geleerd heb om hard te werken, om prioriteiten te stellen en te werken onder tijdsdruk.
Natuurlijk ging het ook wel eens fout, had ik een bestelling verkeerd doorgegeven aan de keuken, of was ik een flesje water vergeten te brengen naar een tafel. Dat soort dingen kunnen gebeuren. Het zou niet mogen gebeuren, maar we zijn allemaal maar mensen en je hebt te maken met verschillende omstandigheden. Ik denk dat dit de reden is dat ik altijd te doen heb met serveersters in een restaurant. Ja, ik vind het ook vervelend als ik tijdens de lunch meer dan een half uur moet wachten op mijn gerecht, maar zolang ik het personeel hard zie werken, ga ik er graag vanuit dat het personeel zijn uiterste best doet om me zo snel mogelijk te helpen.
Als je weinig tijd hebt tijdens de lunch, ga dan niet op een overvol terras zitten, want je kunt niet verwachten dat je snel geholpen wordt. Als je tijdens spitsuur een kopje koffie haalt bij Starbucks en het meisje reageert niet zoals je zou willen, foeter haar dan niet meteen uit maar vraag jezelf af waarom ze zo zou kunnen reageren. Misschien heeft ze wel tentamenweek en heeft ze de hele nacht haar tentamen geleerd, vanmiddag heeft ze haar tentamen maar haar manager heeft haar gebeld of ze alsjeblieft een paar uur kan komen helpen, eigenlijk wil ze niet, maar ze kan ook geen nee zeggen. Ja, ik heb een levendige fantasie, maar ik put dan ook uit ruim vijf jaar eigen ervaring met dit soort situaties.
Mijn eigen ergste ervaring was trouwens op mijn negentiende verjaardag. Het was super lekker weer en ik had de hele dag op het strand gelegen. Toen ik naar huis wilde lopen zag ik dat ze het super druk hadden in het restaurant (ik werkte in een strandrestaurant) en mijn collega’s vroegen of ik ze alsjeblieft wilde helpen. Ik kon een spijkerbroek lenen, maar droeg gewoon het topje dat ik ook naar het strand had aangetrokken. Het was misschien iets te bloot voor het restaurant, maar ik had niets anders en het was 32 graden. De familie die ik bediende had blijkbaar al een tijdje zitten wachten en toen ik aan tafel kwam zei de man van de familie iets in de trant van ‘en de serveerster is een hoer’ wijzend naar mijn decolleté. Wauw. In het half uur dat ik aan het werk was had ik alleen maar heen en weer gerend om zo goed mogelijk te helpen, ik was binnen een half uur al kapot en die opmerking van die man zorgde dan ook meteen voor een waterval aan tranen. Ik was negentien…
Probeer je te verplaatsen in de situatie. Geef nou toe, van klagen ga je jezelf echt niet beter voelen. Misschien lucht het even op, maar uiteindelijk schiet je er niets mee op. Ik kon die familie de rest van de avond niet meer helpen waardoor ze uiteindelijk nog langer op hun eten hebben moeten wachten.
Dus denk daaraan als je van de zomer op een terras zit en je moet iets langer wachten op je glas sauvignon blanc… geniet van het feit dat je op een terras zit, dat je überhaupt op een terras kunt zitten, dat glas wijn komt vanzelf wel.
Tot zover mijn preek.
Werk jij in de horeca of heb jij in de horeca gewerkt? Herken je mijn gevoelens?
Liefs,
Annemerel
Oh, heel herkenbaar! Een paar jaar geleden werkte ik op Koninginnedag in een restaurant en de drankbonnen bleven maar komen. Mensen moesten wat langer wachten inderdaad, maar ik kreeg de meest verschrikkelijke scheldwoorden naar m’n hoofd. Waar ik het lef wel niet vandaan haalde om hen zo lang te laten wachten.
Heel erg herkenbaar ja, heb inderdaad ook in een restaurant gewerkt (met terras) en mensen kunnen errug ongeduldig zijn.
Héél herkenbaar! Ik kom zelf uit een echt horeca gezin, mijn vader heeft hotelschool gedaan en had 3 eigen zaken. Mijn broertje doet nu de Hotelschool, ik heb er bewust niet voor gekozen. De klant is koning en soms kunnen mensen zó ont-zet-tend bot doen. Echt verschrikkelijk!
Oh wat moi omschreven!
Sommige kunnen tegenwoordig zo verbitterd zijn en met oogkleppen op kijken/denken,
zo jammer! Geniet inderdaad van de kleine dingen soms en heb respect voor elkaar :)
Ja en ja! Holy moly wat kunnen mensen naar zijn. Ik ben ook een keer tijdens een onmogelijke avond in tranen uitgebarsten aan de tafel van klanten die ontzettend liepen te zeiken (ik was 17 ;)), toen hadden ze geloof ik wel een beetje spijt van hoe ze tegen me tekeer waren gegaan en kreeg ik excuses..
Super goed geschreven artikel!
Maar die opmerking tegen jou toen je 19 was…. Dat heeft helemaal niks met klagen te maken, die man was gewoon serieus onbeschoft. Hoe lang je ook moet wachten op je eten, iemand kwetsen of beledigen vind ik echt abnormaal.
Ik werk zelf in een winkel als bijbaan, maar ook daar heb je last van mensen die ontzettend klagen als het druk is en we als personeel alles zo snel mogelijk maar wel netjes willen doen!
AMEN. Zó herkenbaar
Haha, heel herkenbaar. Soms snap ik mensen echt niet. Als je op je vrije dag op het terras gaat zitten, dan hoeft je bestelling er toch ook niet binnen drie minuten te staan? En al helemaal niet als het druk is. Als het goed is heb je geen haast en hoef je niet de eerst volgende bus of trein te halen.
Ik werk ook in de horeca en herken je verhaal. Wat denk ik wel een goede tips is voor iedereen die in de horeca werkt en het heel veel vaak heel druk heeft: blijf communiceren met je gasten, dat is scheelt echt de helft.
Goed artikel en zooo herkenbaar!
Goed artikel! Ik ben wel eens niet netjes geweest naar iemand achter de kassa van een supermarkt, maar ik werd me er direct van bewust dat het niet kon hoe ik me gedroeg en heb toen mijn excuses aangeboden. Soms als je moe bent heb je de neiging om het af te reageren, maar het is beter om dat niet te doen. Dat heb ik wel geleerd. En ik heb ook in de horeca gewerkt en snap helemaal wat je bedoelt! Als ze hard werken maar onderbezet zijn, tja dan moet je als gast gewoon iets meer geduld hebben :)
Een tijdje terug las ik de quote “always be a little kinder than necessary”. Dat vond ik wel een hele mooie en goede quote.
Om ‘en de serveerster is een hoer’ schoot ik echt in de lach. Niet omdat het grappig is maar omdat het totaal idioot is dat iemand dat zegt! Er is echt een speciale plek in de hel voor mensen die hoerca-personeel slecht behandelen. Ga lekker thuis eten als het allemaal zo vreselijk is..
Ik moest er stiekem om lachen, maar horeca klinkt toch iets beter;) (sorry, kon het niet laten om te reageren;))
Mooi geschreven en erg herkenbaar, Annemerel!
Ik werk zelf in een kledingwinkel achter de kassa en ik heb ook vaak dagen dat het mega druk is. Dan zijn alle kassa’s al open en staan de mensen alsnog rijen dik. Ik help iedereen dan altijd zo snel als ik kan, maar vaak krijg ik dan alsnog vervelende opmerkingen naar mijn hoofd van ongeduldige klanten. Ik probeer dat dan altijd maar een beetje langs me heen te laten gaan en te blijven lachen, maar het is natuurlijk nooit leuk.
Goed van je dat je er op dat terras wat van zei. Dat doen de meeste mensen namelijk ook niet!
Heel herkenbaar, ik werk zelf in een winkel en ook daar kunnen mensen echt vreselijk reageren af en toe. Niet leuk :(
Yep,herkenbaar!
Bij het bedrijf waar ik nu werk heeft bijna iedereen wel in de horeca gewerkt, het is echt een pre,omdat je weet wat hard werken is!
heel herkenbaar. Ik werk niet in de horeca maar in de winkel van een grote bakkerij met 3 filialen. Als je je heel kut voelt (omdat bijvoorbeeld al je tentamens slecht gingen, in mijn geval) snappen mensen niet dat ik om half 8 s ochtends lachend een brood voor ze in kan pakken. Maar he, ik begrijp je verhaal! Mooi geschreven ook.
Goed gezegd dit. Mensen klagen zo snel tegenwoordig, niet normaal… Zelf heb ik nooit in de horeca gewerkt, maar het lijkt me wel heel leuk!
Goed stukje en wat erg van die man. Toen ik bij een strandtent werkte een paar jaar geleden kreeg ik soms ook rare opmerkingen, stom!
Welkom in de horeca wereld, dit is zo herkenbaar voor mij, en vele andere. Gelukkig maak ik ook veel leuke dingen mee :)
Ik werk niet in de horeca maar heb wel jarenlang in een supermarkt gewerkt en daar krijg je ook van alles naar je hoofd (wel minder erg dan in de horeca denk ik). Nu werk ik ook in een dienstverlenend bedrijf en krijg ik óók weer veel gezeik over me heen… terwijl je echt je best doet en mensen wilt helpen.
Ik werk ook in de horeca en ik kan me helemaal vinden in wat je schrijft. Was er maar begrip voor dit soort situaties. Heel fijn dat je het onder de aandacht brengt :-)
Heel herkenbaar, zeker na jarenlange horeca-ervaring! Mooi artikel, be kind!
Zo herkenbaar dat je die shitload van mensen over je heen kunt krijgen! Want natúúrlijk is het allemaal jouw fout ;-) Maar hey, we blijven lachen en serveren vrolijk verder.
Goed stuk dat je hebt geschreven Annemerel. Niet alleen in de horeca maar gewoon in het algemeen moeten mensen naar mijn mening sowieso eens wat beter nadenken voordat ze wat zeggen.
Sad but true.
Ik snap sowieso niet hoe sommige mensen zich buiten kunnen gedragen naar het personeel toe. Ik vraag mij echt af wat voor een zielig leven zij thuis hebben.
Ja, heel herkenbaar! Ik snap best dat het vervelend is als je iets langer op je drankje moet wachten aan de bar, maar uitschelden (wat ik regelmatig meemaak) gaat echt te ver.
Ik herken het. Had vanmorgen op mijn werk een 16-jarige snotneus aan de lijn die me heeft uitgemaakt voor vuile K*****hoer omdat ik niet deed wat hij wilde. Horeca is echt niet het enige waar je te maken krijgt met verschrikkelijk asociale, onbeschofte mensen. Ik denk dat je er bijna bij ieder vak wel mee te maken krijgt, jammergenoeg.
Amen! Helemaal mee eens. Ik werk zelf niet in de horeca, maar in een schoenenwinkel en ook daar kunnen mensen behoorlijk geirriteerd raken. Ik had de hele week stage gelopen, extreme drukte met school gehad (scriptie) en moest toch werke. Op een gegeven moment haf ik even een staarmomentje en hoorde ik niet dat een klant me wat vroeg. Was een beetje dom, maar ik excuseerde me en vroeg op mn liefste toon waar ik mee kon helpen. Helaas was het al te laat en is die man zo erg tegen me uitgevallen en heeft hij zulke nare dingen gezegd dat ik spontaan in huilen uitbarste. Zo naar!
Ik ben wel eens bedreigd omdat iemand een koud broodje had gekregen, het is altijd weer even schrikken en ik vind het zo onnodig om iemand te bedreigen met het opwachten en in elkaar slaan van iemand omdat er iets fout is gegaan bij een bestelling brrr
Laat precies 1 van de redenen zien waarom ik gestopt ben met het werken in de horeca. Mensen beseffen pas hoe asociaal ze kunnen zijn als ze het van de andere kant meemaken lijkt het wel.
oh dit is zo waar! Ik heb gezworen om nooit meer in de horeca te gaan werken, maar ben deze zomer toch weer gezwicht. Gelukkig is het een banketbakker/lunchroom waar vooral oude mensen komen, die zijn meestal al blij als ze er eens lekker uit zijn. Eigenlijk zou iedereen eens een keertje in de horeca/retail moeten werken, zodat we een een beetje meer respect naar elkaar kunnen tonen. Fijn dat iemand het eens een keer uitspreekt haha!
Mooi geschreven, ik werk zelf niet in de Horeca, maar ik heb altijd wel begrip en respect voor mensen die dat wel doen. Als het zulk mooi weer wordt, kun je niet altijd verwachten dat je binnen een paar seconden geholpen wordt.
Heel herkenbaar! Ik werkte in een schoenenwinkel waar we altijd te weinig personeel hadden. De baas deed niks en liet ons hard werken. De klanten waren soms bot, vooral de Chinezen, die riepen naar je alsof je een hond was. Vaak deden de klanten ook alsof je heel dom was omdat je ‘maar’ schoenen verkocht, ook al zaten we allemaal op de universiteit…
Ik was er gauw weer weg! Ben toen les gaan geven en dat vond ik heel leuk. De leerlingen waren echt blij als ze iets hadden geleerd.
Zoo herkenbaar!!
Ik heb in Giethoorn gewerkt, super druk!! Tweede paasdag was het bloed heet een keer.. Lieten eerst al 3 uitzendkrachten het weten… En kreeg mijn collega een zware migraine aanval… Dus liep ik alleen op en het restaurant, en het voor en het achter terras. De boodjongens en deels afwas hebben voor mij tafels afgeruimd. Mijn baas had in de snelheid briefjes uuitgeprint en overal geplakt dat er echt een hele lange wachttijd was omdat in keuken ook mensen waren uitgevallen.
Zo man elke 2 min vragen is mijne ten al klaar en ook echt aan mij trekken gewoon. Toen ik nog x langs liep met drinken zei ik, uw eten komt hierna.. tegen diezelfde man. Hij stond op ging voor mij staan en begon toch te schelden dat hij het zat was en dat ik een dik sloom en vet varken was.. Hij heeft dienblad in mijn gezicht omhoog geslagen en schold mij uit voor hoer.. uit schrik begon ik te huilen. Heb man een slag met dienblad verkocht.
Schrok er zelf heel erg van. Op dat moment greep een andere man op terras en mijn baas in. Maar ik heb echt daarna dus half huilend het terras bedient.. Gelukkig was de rest wel wat begripvoller.. Maar echt..
Ik was om 9uur morgens begonnen en was gewoon kappot omdat ik heel de dag alleen liep te rennen
Een heeeel goed artikel! Zelf raak ik niet snel geïrriteerd, ik raak bijna alleen geïrriteerd van mensen die onaardig zijn haha. Heb ik zo’n grote hekel aan!
Wat gemeen om dat tegen een meisje van 19 te zeggen! Of überhaupt for that matter… Zelf heb ik nooit in de horeca gewerkt maar wel bij de slager. Dat was ook echt aanpoten, zeker in de zomer (BBQ) of feestdagen (gourmet). Het klopt wat je zegt dat je daardoor automatisch jezelf beter kunt verplaatsen in het personeel. Maar een goede reminder om hier in de zomer nóg bewuster op te letten.
– X Marloes
Heel goed gezegd!
Iedereen moet eerst eens een jaartje in de horeca werken voor ze gaan klagen. Soms hebje mensen met onmogelijke wensen, of de meest bizarre klachten. Laatst zag het stuk vlees er niet mooi genoeg uit, het smaakte prima en was ook goed gegrild maar hoe durfde we zo’n stuk te serveren…
Ik heb ook jaren in de horeca gewerkt dus herken het wel een beetje, maar kom op, personeel is ook niet altijd gemotiveerd hoor. Soms staan barista’s met elkaar te kletsen terwijl ze de melk van m’n cappuccino laten verbranden of is het personeel drukker met elkaar dan met klanten.
Heel herkenbaar… ik werk zelf nu bij de klantenservice van een groot bedrijf en ik heb altijd het idee dat mensen denken dat schelden, kleineren en schreeuwen mag omdat het geen face to face contact is. Mensen durven opeens meer als ze veilig achter hun telefoon zitten! Wat bij mij altijd helpt (ook als ik een schreeuwende klant aan de lijn heb) te bedenken dat we allemaal mensem zijn
Oeps was nog niet klaar haha.. Maar zoals je zei, je kan nooit weten waarom iemand zich zo gedraagt. Niet oordelen is moeilijk :) Heel goed geschreven… Blij dat er steeds meer aandacht komt voor dit asociale gedrag!
Ik denk inderdaad dat de horeca heeel leerzaam is, ook gewoon qua mensenkennis en hoe je met sommige mensen om moet gaan. Respect hoor! Vaak heb je zelf wel door dat ze compleet onredelijk bezig zijn en dat jij gewoon je best doet, maar dan is het alsnóg vervelend om te horen, juist ook omdat je zo je best doet. Ik respecteer mensen inderdaad ook liever dan dat ik ze uitkaffer, wordt de wereld zoveel leuker van!
Ik heb ook een flinke tijd in de horeca gewerkt en herken me he-le-maal in de zaken die je omschrijft!! Overigens niet alleen in de horeca, maar bij zo’n beetje alle beroepen vind ik dit passen. Wat schiet je er nou mee op als je iemand uitfoetert?? Je kan iemand erg verdrietig maken, en zelf word je hier ook echt niet gelukkiger van. Laat iedereen lekker in zijn waarde.. als je er dan behoefte voor voelt om er iets van te zeggen kan dit ook op een normale manier!
Zo herkenbaar! Ik werk ook in de horeca en op drukke dagen willen mensen het liefst zo snel mogelijk geholpen worden, maar lijken meestal te vergeten dat wij ook maar mensen zijn en geen robots
zelf heb ik een tijd in de horeca gewerkt en werk nu bij een winkel en ook daar gaan mensen tegen je tekeer als je niet het gewenste antwoord geeft. Al wil je ze helpen maar gaat het niet zoals zij willen dan praten ze zo fel en gemeen tegen je. Mensen denken dat als zij de klant zijn, ze alles krijgen op de manier dat zij willen….
wauw! Super goed artikel!!
Super herkenbaar! Het belangrijkste is altijd dat je ziet dat ze hun best doen om alles in goede banen te leiden. Ik vind zelf niets irritanter dan meerdere personeelsleden te zien appen/kletsen/rondkijken maar vervolgens wel een half uur te moeten wachten tot je kunt bestellen. Ondanks dat vind ik dat je altijd vriendelijk moet kunnen blijven :-)
Ik werk zelf ook in de horeca en herken ieder woord wat je schrijft haha.. Maar er zitten ook hele lieve en leuke gasten tussen:D Leuk geschreven.
Zo goed dat je hier een artikel over schrijft! Ik heb zelf ook in de horeca gewerkt en de reacties waren inderdaad niet altijd even aardig..
Super herkenbaar! Zelf meer dan 4 jaar met veel plezier in de horeca gewerkt en ik begrijp niet hoe sommige mensen zich zoveel beter voelen dan anderen.
Sindsdien zit ik ook zo anders op een terras of restaurant. Respect voor de horeca mensen, het is echt keihard werken. Het drankje after is dan ook zeker nodig savonds haha.
Wat een goede post! Mensen kunnen soms echt grof zijn als dingen wat langer duren. Annemerel for president!
Niet alleen herkenbaar in de horeca, helaas is het in de zorg niets anders! :(
Spijker op zijn kop! Helemaal waar. Ik werk zelf al sinds mijn 15e in de bediening (onder andere ook in een populaire strandtent, nu al bijna 8 jaar) en ik doe het gelukkig nog steeds met heel veel plezier, maar sommige mensen kunnen er op die té drukke dagen voor zorgen dat ik er per direct mee zou willen stoppen. Ik vraag me dan echt weleens af waarom ik dit werk nog doe, maar kom er toch steeds weer achter dat het bijna altijd verbitterde mensen zijn die zo asociaal reageren en ik weet gelukkig nu door ervaring veel beter hoe ik met situaties om moet gaan dan toen ik 15 was! De slechte ervaringen blijven je helaas bij, maar gelukkig zorgen de meeste gasten ervoor dat ik de horeca nog steeds super gezellig vind!
Hallelujah, Dank voor de woorden die precies beschrijven wat ik soms ook bedoel. Ik werk sinds anderhalf jaar in de horeca en mensen kunnen inderdaad soms zo vreselijk zijn en denken gewoon niet na over wat ze zeggen en hoe ze doen. Ondanks dat vind ik mijn bijbaan ontzettend leuk en wil het voor geen goud ruilen.
Inderdaad, wat jij zegt! Hier ook een horecahart… maar sommige mensen, oh my! Waar ik werk komt ook standaard eens per maand/twee maanden een stel eten dat altijd wat stennis te schoppen heeft over dat het eten niet goed was/ het te lang duurt/ het eten te snel komt/ er te weinig cola in het flesje zit/ ga zo maar door… en altijd moet de leidinggevende naar de tafel komen om het op te lossen en ze komen iedere keer ‘nooit meer terug’. Maar dus toch wel weer XD
Heel herkenbaar helaas, heb zelf 4 jaar in de horeca gestaan met een baas die geld wilde besparen op personeel, dus altijd de benen onder m’n lijf uitgelopen omdat er veel te weinig personeel ingepland stond
Zo herkenbaar. Ik werk sinds een tijdje in de horeca en ik moest laatst werken toen het 30 graden was. Gelukkig heb ik nog niet veel onvriendelijke gasten gehad. Mijn baas zei dat je die onvriendelijkheid van je af moet zetten, maar onbewust hou je je er toch mee bezig. Het is vaak niet persoonlijk bedoeld, maar als je je best doet en je nóg wordt uitgescholden door gasten, krijg je geen beter gevoel over je werk of over jezelf. En inderdaad zoals je al zei: mensen die werken in de horeca hebben ook wel eens een slechte dag, maar moeten toch altijd vriendelijk blijven. Ik vind het goed dat je hier een artikel over schrijft :).
Ooohhh dit herken ik heel erg! Goed geschreven! Ik weet nog dat ik met mijn ex-schoonfamilie uit eten was en dat we geholpen werden door een meisje dat de namen van de alcoholische dranken niet kende. Het was duidelijk een van haar eerste werkdagen. De familie waar ik mee was vond het niet kunnen en maakte haar een beetje belachelijk, zo raar! Dat meisje heeft het ook zeker wel kunnen horen, ik schaamde me! Dat vond ik echt niet kunnen, achteraf heb ik er wel subtiel wat van gezegd.
geloof mij dit is niet alleen in de horeca zo! ik werk in de zorg en daar staan we ook altijd onderbezet!
Mijn zus heeft een hele tijd als caissiere gewerkt en kwam ook regelmatig met dit soort verhalen thuis. Voor sommige mensen is het zelfs al teveel moeite om een caissiere terug te groeten, maar zodra ze een fout maakt hoor je het wel!
Ja, dit klopt helaas wel, mensen zijn soms zo onnadenkend en hard tegen mensen die ze niet kennen en door wie ze ook nog eens worden geholpen. Zo makkelijk om je eigen sores op iemand te projecteren die je niet kent… en daardoor erg zwak. Ik heb ook lang in de horeca gewerkt en op een gegeven moment leerde ik mezelf aan te lachen als iemand zo naar deed en om steeds te beseffen dat ik nooit zelf zo zou willen worden en dat was dan een soort reminder als iemand eens naar deed. Nog steeds trouwens, als ik onuitstaanbaar gedrag zie of hoor ergens, dan zoek ik ook gauw naar excuses waarom diegene zoiets zegt of doet haha, heeft vast een reden hoop ik dan maar! En noooooit zelf zulk gedrag gaan vertonen en mensen in je directe omgeving die dat wel doen, mag je er zeker op aanspreken, laten we alsjeblieft lekker normaal tegen elkaar doen, de wereld is hard genoeg :)
Ik werk dan zelf niet in de horeca, maar mijn vriend wel en tevens bijna al mijn vriendinnen. Mensen zijn echt verschrikkelijk soms, geen enkel begrip en totaal uit de hoogte. Dit is trouwens niet alleen het geval in de horeca, wat dacht je van die arme klantenservice medewerkers. Kunnen niks aan de wachtrij doen en vaak ook niet meteen aan je probleem. Zo heeft bijna iedere branche wel wat..
Goed verhaal. Ik ben het met je eens. Ik werk nu zelf 6,5 jaar als bijbaan als serveerster bij de Griek. Mensen kunnen echt gemeen, onbeschoft en asociaal zijn. Ze hebben soms gewoon geen begrip voor situaties en denken alleen maar aan zichzelf. Gelukkig kom ik ook genoeg lieve, begripvolle mensen tegen die zeggen “jullie doen hard je best dus jullie kunnen er ook niks aan doen”.
Wel ben ik zelf kritischer geworden sinds ik in de horeca werk. Als ik nu naar een horecagelegenheid ga let ik goed op hoe het bedrijf daar zijn werk doet en dan denk ik soms bij mijzelf dat ik het heeeel anders zou doen. Maar ik blijf dan in elk geval wel beleefd :-)
Super goed artikel, Annemerel! En heel erg herkenbaar. Die keer dat iemand je aan het huilen maakt op een super drukke dag vergeet je nooit meer he.. En bij mij was het ook een kerel met een lompe opmerking. Mijn collega en ik hadden allebei geen zin meer om nog voor hem te lopen (we zaten samen in tranen bij de keuken) en die hele groep heeft die avond alles langzamer gehad dan de rest van het terras. Being kind pays off, not being kind.. Eigenlijk zouden we er altijd wat van moeten zeggen als we zien dat mensen zo asociaal zijn naar anderen.
Ik ging laatst op restaurant eten met de familie van mijn vriend om vaderdag te vieren. Mijn “schoonmoeder” kafferde het personeel meermaals uit. Ik zakte door de grond van schaamte. Ik kon er ook niets van zeggen, want het is natuurlijk belangrijk voor mijn vriend en ik dat iedereen met elkaar overweg kan.
Heel herkenbaar! Heb jaren in de bediening gewerkt, en nu in de hotellerie, daar gebeuren nog steeds dit soort dingen. Al is dat wel in mindere mate hoor. Mensen reageren soms echt belachelijk!
Wow, goed artikel. Toevallig, stond er gister nog bij stil. Sommige mensen zijn zo ongedurig en prikkelbaar. In de supermarkt ook, als de rij volgens hen te lang is, of als dat ene broodje er niet is. Wees blij dat je ergens kunt eten en boodschappen kunt doen.
Ik herken het niet omdat ik zelf nog nooit in de horeca gewerkt heb, deels omdat het niets voor mij is, maar daarom heb ik vaak ook wel medelijden met die mensen. Vooral als het super lekker weer is dan hebben zij juist veel meer werk terwijl wij op onze luie reet zitten in de zon, geniet van het moment en dan is het toch niet erg als je wat langer moet wachten? :) Goed artikel ik hoop dat veel mensen dit lezen en eens wat aardiger gaan doen tegen elkaar!
HErkenbaar! Ik zelf ben secretaresse en ook daar krijg je regelmatig een kat. Inmiddels weet ik redelijk hoe k er mee om moet gaan. Maar soms denk ik wel iets anders!
Ik werk dan niet in de horeca, maar als cassiere en dit is te herkenbaar..
Doet me sterk denken aan toen ik als vijftienjarige vakken stond te vullen op de dag voor kerst. Super druk, net ingewerkt dus had totaal geen werkervaring en ik kon wel janken. Ik bedoel maar, ik snap dat het vervelend is dat je de rollade misgrijpt, maar heb dan tenminste het besef dat het personeel er weinig aan kan doen. Ik vraag me af of mensen zich écht beter voelen als ze een klein, jong meisje hebben uitgekafferd.
Ik ben heel ongeduldig en kan soms ook een beetje geïrriteerd reageren als ik lang moet wachten. Je mooie tekst heeft mijn ogen geopend, ik zal er voortaan altijd aan denken en proberen om steeds vriendelijk te blijven :) ook al duurt het lang!
Helemaal waar dit! Ik probeer ook altijd vriendelijk te zijn tegen horeca personeel. Maar ook tegen mensen achter de kassa, in winkels en callcenter medewerkers. Ik werkte zelf in een callcenter en daar krijg je soms ook de wind van voren.
Ik moet echter ook eerlijk zeggen dat het ook voorkomt dat het personeel echt onaardig of onprofessioneel is. Zo klaagde ik een keer bij het afrekenen over een bot mes zonder kartels waar ik een heel robuust donkerbruin broodje mee moest snijden. Ik was niet onaardig en wilde gewoon als tip geven dat hij misschien beter andere messen kan aanbieden omdat ik het broodje met mn handen moest eten. Met het mes snijden lukte echt niet. Nou ik kreeg de wind van voren en toen mijn vriend tegen hem zei dat hij zo niet moest doen kwam de man (de eigenaar nota bene) achter de bar vandaan en ging hij dreigen dat hij mijn vriend wel in elkaar zou slaan. Ongelofelijk. En callcenter personeel lijkt soms zo geïndoctrineerd te zijn dat ze niet eens meer helder kunnen nadenken. Best moeilijk om dan nog aardig te blijven als je iets al 10x hebt uitgelegd en al 20 minuten in de wacht hebt gezeten. Of ze hangen op omdat ze het antwoord niet weten en dan moet je weer helemaal opnieuw 20 min in de wacht.
Heel erg herkenbaar!
Ik ben zelf 20 jaar en werk nu ongeveer twee jaar in de horeca.
Vooral tijdens feestdagen is het druk en krijgen we af en toe klachten. Iedereen zit gezellig met zijn famillie en het zijn de drukste dagen van het jaar dus ik moet natuurlijk gewoon werken. Wanneer ze iets langer op hun gerechten moeten wachten en vervolgens boos worden, moet ik me inhouden om er om er niks van te zeggen. Wij doen met zijn allen ons best om iedereen een leuke avond te bezorgen, maar als het stervens druk is duurt het gewoon soms wat langer. Meer dan ons best kunnen we niet doen, ik zit ook veel liever aan tafel bij mijn familie met een lekker glas wijn.
Maar niet iedereen is zo gelukkig. Mensen die zeggen: doe maar rustig aan meid, je hebt het al druk genoeg, kan ik serieus wel zoenen op zo een avond!
Zo herkenbaar, heb ook 4 jaar in de horeca gewerkt! Van die mensen die voor een duppie op de eerste rang willen zitten, geen cent te veel willen betalen in hun ogen maar wel de service van de koning willen verwachten en je dan ook nog belachelijk maken als er iets fout gaat. Ik heb in die tijd weg eens gezegd dat als ze collega voor zichzelf wilden ze daar dan ook maar eens voor moesten betalen. Vonden ze niet leuk, maar daarna hebben ze ook nooit meer onbeschoft tegen me gedaan.
Ik probeer zelf ook in dit soort situaties vriendelijk te blijven, maar ik heb in de loop der jaren ook wel geleerd dat je soms op je strepen moet staan. Maar als ik zie dat personeel hard werkt zal ik de laatste zijn die er iets van zegt.
Ook in het onderwijs zie ik dit steeds vaker. Ouders die om 10 over half 9 binnen komen rennen en dan a la minuut nog een soort oudergesprek verwachten. Terwijl ik al de dag begonnen ben met de klas en dan ook nog beweren dat ik geen tijd voor ze vrij maak.
Zo herkenbaar dit. Ik heb een bijbaantje in een eetcafé en ook zo het een en het ander al meegemaakt. Het naarste zijn inderdaad de mensen die je uit gaan schelden. Zo was er een man die mij meermaals bitch noemde, die is vriendelijk maar dringend verzocht om het pand te verlaten. Zo werkt dat niet. Gelukkig is mijn baas daar ook heel duidelijk in: klant is koning, maar geen keizer. Vriendelijkheid werkt twee kanten op.
Goed verhaal!
Ik heb deze ervaring niet vanuit de horeca, maar wel vanuit de winkel waar ik werk. Sommige mensen zou je echt wel zo duidelijk willen maken dat bepaald gedrag niet kan! Pff, soms gaan ze echt te ver en ze denken daarbij dat ze volledig in hun recht staan!
Wat erg! Ik probeer alle mensen die ik dagelijks spreek gewoon netjes aan te spreken en ze nog een fijne dag te wensen en werk ze te roepen!
Heel herkenbaar, ook als je in een supermarkt of een kledingwinkel werkt! Ik snap nooit waarom mensen zo doen. Als iedereen nou gewoon aardig tegen elkaar is =)
Ik heb geen ervaring in de horeca maar wel achter de kassa. En als caissière krijg je ook genoeg dagelijkse irritaties van mensen over je heen :p Dat heeft mij wel doen beseffen zelf nooit meer zo te zullen reageren (of eigenlijk afreageren) op anderen.
Ik denk dat je deze problemen in elk service-verlenend beroep tegenkomt, helaas. Ik vind foeteren op de serveester net zo suf als foeteren op de conducteur van een trein die te laat is; volkomen zinloos. Het is ook zo dom om op iemand te schelden die zijn best voor je doet; denk je dat ze harder gaan rennen, dat de service er beter van wordt? Ik begrijp dat frustraties wel eens kunnen oplopen maar ik vind het zo suf, en helaas blijkbaar ook zo menselijk om onredelijk te doen in dit soort situaties!
Ik heb jaren in de horeca gewerkt als tiener en ben toen overgestapt naar de zorg. Daar werk ik nu bijna 10 jaar en ik kan je vertellen dat het daar (af en toe) geen haar beter is. Natuurlijk heb je daar met andere factoren te maken zoals ziekte, boosheid en wanhoop maar wat je af en toe voorgeschoteld krijgt aan opmerkingen is niet niks. Het gaat zelfs zo ver dat bedreigingen tegenwoordig ook geen uitzondering meer zijn.
Ik denk dat ieder vak hier wel mee te maken heeft. Mensen denken dat alles maar gezegd kan worden. Gelukkig zijn er ook heel veel dankbare en lieve mensen, dan weet je gelijk weer waar je het allemaal voor doet. :-)
Helaas super herkenbaar! En wat veel mensen niet lijken te begrijpen is dat ze met normaal doen/vriendelijk doen veel meer bereiken dan schelden enz. Ik doe altijd mijn best voor klanten, maar zodra ze beginnen te schelden ofzo, dan ben ik het snel zat… Soms kun je daar iets van zeggen (in mijn huidige baan kan ik wel een potje breken), maar bij één van mijn vorige banen bij een grote koffieketen was de klant áltijd kon
koning dus, haha. Logisch ook, maar soms gaan mensen écht te ver! Maar goed, ik denk dan altijd maar, KARMA IS A BITCH. En vooral proberen het van je af te zetten!
Heel herkenbaar! Ik heb zelf ook 9 jaar in de horeca gewerkt, en zulke situaties kwamen regelmatig voor. Gelukkig zijn er ook de lieve leuke klanten, die regelmatig terugkomen. Wel goed van je dat je er wat van gezegd hebt!
Zo herkenbaar! Ik werk zelf ook in de horeca en de dingen die ik allemaal wel niet naar mijn hoofd krijg geslingerd..
Precies hetzelfde gevoel, maar dan van patiënten naar verpleegkundigen toe.
Sommige denken echt alles te kunnen zeggen omdat hun toevallig in de 70 zijn en ik midden 20, maar ook bij mij is er een grens en die maak ik dan duidelijk op een nette en rustige manier. Beetje jammer altijd dat het jonkie dan gelijk brutaal is en geen opvoeding heeft gehad, de oudere is in hun eigen ogen nooit fout.
OHHH AMEN! Ik werk in de horeca en heb ook wel eens huilend op het terras gestaan toen een meneer me compleet uitkafferde, omdat het te lang duurde. GREAT ik was 17… Nu heb ik inmiddels wel een stalen ruggengraat, maar af en toe komt het bloed nog steeds onder m’n nagels vandaan..
Herkenbaar! Nooit in de horeca gewerkt, maar wel in de supermarkt. Toen ik daar een keer met een feestdag aan het werk was (kan me zo niet herinneren welke) zei een klant tegen mij: Goh, nu heb je zeker wel spijt dat je nooit een fatsoenlijke opleiding gevolgd hebt? Was op dat moment student en nog bezig met mijn opleiding dus de supermarkt was voor mij een bijbaantje, maar vond het zo onwijs onbeschoft! Al was het niet mijn bijbaantje, maar mijn vaste baan, dan nog! Alsof iemand minder is dan een ander omdat hij/zij toevallig achter de kassa werkt.. Zijn vrouw was overigens ook hoogst beledigd over de opmerking en heeft ook nog even op haar man gemopperd voor me, haha.
Heel herkenbaar. Tegenwoordig hebben mensen nergens nog geduld voor en op alles wel een opmerking klaar. Voor de horeca heb je een dikke huid nodig. Ikzelf ben niet op mijn mondje gevallen en trek mij er ook niet veel van aan. Ons terras is altijd goed gevuld, dus als het een iemand niet aanstaat mag hij zijn biezen pakken.
Vervelende klanten moesten eens weten wat er achter de schermen gebeurde met hun drankjes en eten ;)Payback is a bitch.