LET’S TALK ABOUT: It’s a jungle out there

(mijn excuses voor de random lelijke foto, maar het regent me op dit moment echt VEEL te hard om naar buiten te gaan en een betere te maken. Zal verder niet klagen over een beetje regen, stelt niet veel voor in vergelijking met orkanen als Harvey en Irma)

Als je mijn vlogs kijkt zal het je niet ontgaan zijn, ik heb een nieuwe fiets. Alweer inderdaad. Een kleine drie jaar geleden kreeg ik via een samenwerking met Cortina ook al een hele mooie fiets. Maar ik was niet zo lief voor die fiets. Ik had geen overdekte fietsenstalling waar ik hem kon plaatsen en hij stond dan ook ruim tweeënhalf jaar buiten, in weer en wind, in een overvol fietsenrek waar fietsen in gesmeten werden alsof het oud ijzer was (en waar mijn fiets dus keihard onder leed). Daarnaast ben ik nooit voor een servicebeurt op komen dagen bij de fietswinkel, dus ja, echt raar was het niet dat hij na tweeënhalf jaar niet zo lekker meer fietste en uiteindelijk gewoon KAPOT bleek te zijn.

Wat de situatie ook niet hielp was dat ik voor een Transporter model gekozen had, hartstikke leuk met zo’n houtenkrat voorop je fiets, maar echt lekker doorfietsen kost net even wat meer energie. En laat ik nu net allergisch zijn voor fietsen op slakkentempo. Gevolg: ook toen mijn fiets nog prima in orde was, was ik er weinig op te vinden.

Maar nu heb ik dus een nieuwe fiets. Het was even pijnlijk toen ik mijn pinpas door het apparaat van de fietsenwinkel haalde, maar hé, als ik driehonderd keer naar mijn ouders op de fiets zou gaan in plaats van met de auto, dan zou ik het geld dat ik aan benzine kwijt zou zijn, alweer terugverdiend hebben. Investering dus. En een stuk beter voor het milieu.

Ik heb gekozen voor de Gazelle C3, een ‘degelijke, robuuste stadsfiets’. Vooral dat degelijk en robuust klonk wel goed, aangezien ik in een stad woon en fietsen hier niet altijd met fluwelen handschoentjes behandeld worden. Maar het allerbelangrijkste vind ik: hij fietst HARD. En daarmee wil ik zeggen; als ik hard trap, dan ga ik ook echt hard. En dat is fijn, want mijn grootste irritatie tijdens het fietsen is ingehaald worden door oude omaatjes op elektrische fietsen.

Een half jaar geleden schreef ik al dat er de afgelopen jaren heel wat veranderd is op de fietspaden in Nederland, door de opmars van de E-bike, maar er is meer. Heel eerlijk toegegeven, de afgelopen tien jaar heb ik weinig op de fiets gezeten, sinds ik in Den Haag woon en niet meer uit het arsenaal aan fietsen bij mijn ouders in de schuur kan kiezen, heb ik weinig kilometers op de fiets afgelegd. En ik kan je vertellen, het is een hele andere wereld geworden. Ineens begrijp ik al die expats hier in Den Haag die hun kinderen (en vaak ook zelf) met helmpjes laten fietsen. IT’S A JUNGLE OUT THERE.

Het is een keiharde survival of the fittest en ik heb het gevoel dat ik de grootste angsthaas van het westelijk halfrond ben.

Trambanen fiets ik het liefst ruim een meter naast. Als er een auto naast me rijdt hou ik continu in de gaten wat die auto aan het doen is. Als het te smal is zal ik ook nooit een auto passeren. Maar dan fietst er weer een of andere malloot achter je die zijn leven een stuk minder serieus neemt, fietst jou bijna van je sokken en kruipt wel in dat smalle gaatje tussen de auto en de stoep. Levensgevaarlijk.

Als het stoplicht groen is en ik mag oversteken, maar er is ook een groen stoplicht is voor de auto’s die rechts af moeten slaan, kijk ik toch echt eerst even of die auto’s mij gezien hebben. Ik heb namelijk vaak genoeg zelf in die positie gezeten, dat ik in de auto zat en er ineens een fietser keihard om de hoek kwam zetten die ik niet in mijn spiegel gezien had.

Ook zo’n mooie: ik heb altijd geleerd om bij een roodstoplicht af te remmen en stil te gaan staan, wachten tot het stoplicht weer groen wordt. Dat blijkt inmiddels ook niet meer comme il faut te zijn. Ik heb afgelopen weken al meerdere keren bijna een botsing met een andere fietser gehad omdat ik afremde voor een stoplicht.

En is het normaal om op een wit kruis te wachten voor een stoplicht? Ik dacht dat je dat altijd moest vrijlaten? En app’en en bellen op een druk fietspad in de ochtendspits zou ik zelf ook niet zo snel doen, maar ook daar is niet iedere fietser het mee eens.

Wat ik me ook afvraag? Sinds wanneer steken we onze hand niet meer uit als we de bocht omgaan? Is dat echt iets dat je alleen doet wanneer je in een dorp woont?

Ik denk dat fietsen net zoals hardlopen en autorijden iets gaat worden wat ik het liefst doe op zondagochtend om negen uur. Wanneer ik lekker alleen op de wereld ben.

Tot zover mijn bevindingen op de fiets van de afgelopen twee weken. Ben ik nu echt zo’n anomalie, of zijn er meer mensen die zich verbazen over fietsen anno 2017?

Liefs,
Annemerel

Delen:

17 Reacties

  1. september 8, 2017 / 12:08

    haha dit klinkt echt heel herkenbaar. Ik heb zelf 5 jaar in Amsterdam gewoond en daar ging fietsen net zo. Ik moet toegeven dat ik er zelf ook wel eens aan meedeed, want zonder een portie arrogantie en brutaliteit ben je in Amsterdam soms nog 3x zo lang onderweg. Ik fietste daar ook het liefst ’s nachts en vermeed ten alle tijden links afslaan want dat vond ik teveel gedoe. In Arnhem gaat het er iets beter aan toe moet ik toegeven, maar daar is het ook wel iets rustiger.

  2. september 8, 2017 / 12:09

    In Utrecht is het ook altijd chaos! Maar juist angsthazen zoals jij maken het gevaarlijk.. :P Geintje! Je went er vanzelf aan. Goed blijven opletten, en soms gewoon je voorrang nemen!

  3. Tamar
    september 8, 2017 / 12:24

    Hahaha heel herkenbaar!!

  4. Eline
    september 8, 2017 / 12:33

    Hoi Annemerel,
    Ik herken heel goed wat je schrijft. Ik woon zelf in Amsterdam en daar zijn de fietspaden ook heel vol en moet je echt al je aandacht bij het fietsen houden anders gaat het mis.
    Ik steek voor mijn eigen veiligheid wel mijn hand uit als ik af moet slaan en ik kijk ook altijd goed om mij heen bij het inhalen.
    Denk dat als meer mensen dit zouden doen het ook prettiger fietsen is, ook al is het druk.
    Misschien ben ik wel een beetje een angsthaas of een beetje suf.. maja regels zijn er niet voor niets denk ik dan.

  5. september 8, 2017 / 12:52

    hahaha welkom in 2017, ik fiets iedere ochtend naar mijn werk en trap dan hard (omdat ik ook graag hard ga) en dan word ik altijd ingehaald door oude omaatjes op een electrische fiets en hard dat die dingen gaan! Laatst werd ik zelfs ingehaald door een groep scholieren die op een electrische fiets reden….dat vond ik wonderbaarlijk :)

  6. Miranda
    september 8, 2017 / 14:53

    Mensen die het benauwd krijgen van al de drukte in het verkeer etc. zouden de film uit 2017 genaamd The Space Between Us eens kunnen gaan bekijken. Dat geeft mogelijk wat lucht…

  7. Kate
    september 8, 2017 / 14:57

    Ik word echt persoonlijk kwaad op mensen die appen op de fiets. Kijk uit je doppen! Als het zoooo belangrijk is om op dat moment een bericht te sturen ga je maar even aan de kant staan. En iedereen denkt dat ze dat allemaal wel tegelijk kunnen maar sorry, dat kan je niet, en je brengt anderen in het verkeer potentieel in gevaar. Zo aso. Van mij mogen er echt keiharde boetes uitgedeeld worden.

  8. september 8, 2017 / 15:19

    Als automobilist irriteer ik me mateloos aan veel van de fietsers. Handen uitsteken is uit den boze, waardoor ik vaak onnodig moet afremmen of ze vliegen ineens voor mijn auto als ik net 1 seconden in de andere spiegel aan het kijken ben. Ik zou doodsbenauwd zijn om nog zelf te fietsen, nu ik weet hoe het is om auto te rijden. Fietsers die geen rijbewijs hebben, snappen volgens mij niet dat een auto niet binnen 1 sec stil kan staan. Dus ja, ik begrijp je heel goed.

  9. Ilse
    september 8, 2017 / 15:22

    Heel erg herkenbaar zijn sommige dingen en leuk geschreven zeg!

  10. september 8, 2017 / 15:47

    Hahah dit is zo herkenbaar. Ik rijd rondjes in Breda, maar heb een paar keer per week wel een bijna botsing. Of mensen fietsen sloom, of met 5 naast elkaar, of snijden je af of staan lomp bij een stoplicht. Of er scheurt weer een auto vlak langs je. Ja, ik houd soms ook echt veel frustraties aan een fietstocht over.

  11. Marjolein Kraak
    september 8, 2017 / 18:48

    Ik woon sinds 6 jaar in een dorp in Friesland nadat ik 16 jaar in Den Haag heb gewoond. Natuurlijk waren sommige stukken in Den Haag best wel druk en onoverzichtelijk, maar mijn dorpsgenoten vind ik veel gevaarlijker in het verkeer. De meeste hebben een elektrische fiets waarmee ze midden op de weg rijden; daarnaast horen ze niet meer zo goed dus hebben ze pas op het laatste moment in de gaten dat er een auto aan komt. Met de fietsvierdaagse zorg ik dat ik bepaalde stukken niet kom, ben vorig jaar in paar keer in de berm gesprongen tijdens het hardlopen; je wordt gewoon aangereden als je niet op let.

  12. Krista
    september 8, 2017 / 21:09

    Ik begin vaak pas om 09.30 en ga wat langer door, alleen maar om de fietsspits te vermijden :P
    Ik vind het niet gevaarlijk maar ik erger me wel aan langzaamfietsende hordes en bakfietsen zonder coordinatie..

    • Annemerel
      Auteur
      september 11, 2017 / 08:40

      Hahaha ja zo iemand zou ik dus ook zijn, andere werktijden aannemen om spits te vermijden. Bakfietsen vind ik ook echt verschrikkelijk, ik snap dat het ontzettend handig is voor ouders, maar hier zou eigenlijk een apart fietspad voor gemaakt moeten worden ;-)

  13. Krista
    september 8, 2017 / 21:09

    Ik begin vaak pas om 09.30 en ga wat langer door, alleen maar om de fietsspits te vermijden :P
    Ik vind het niet gevaarlijk maar ik erger me wel aan langzaamfietsende hordes en bakfietsen zonder coordinatie..

  14. Katrien
    september 8, 2017 / 21:23

    Ik, als Belg, was een week in Nederland op vakantie, en ik ben nog steeds verbaasd dat ik nooit van mn sokken gereden ben door een fietser!

  15. Julia
    september 9, 2017 / 11:19

    Haha heel herkenbaar! Ik ben in Amsterdam opgegroeid en woon nu een aantal jaar in Leiden. Als ik nu weer in Amsterdam rondfiets word ik echt gek van alle drukte daar op de weg! Fietsers die als malloten rondfietsen, brommertjes die je tussendoor op het fietspad proberen in te halen, rode stoplichten die voor fietsers blijkbaar niet gelden, inderdaad geen handen uitsteken, mensen die zo langzaam en breed fietsen (of bijvoorbeeld met zo’n stomme bakfiets rijden) waardoor je er nauwelijks langs kunt… En verademing om daarna weer in Leiden rond te fietsen, waar het soms ook wel wat druk is, maar niet zo’n verschrikkelijke chaos!

  16. Astrid
    september 9, 2017 / 18:57

    Ik heb tegenwoordig best wel een hekel aan fietsen omdat ik me irriteer aan mijn medeweggebruikers. :P Steeds meer fietsers denken dat ze maar alles zijn en alles kunnen maken op de weg. Geen hand uitsteken, geen licht, door rood, niet uitkijken voor medeweggebruikers, fietsen op plekken waar je niet mag fietsen en maar verwachten dat de voetganger aan de kant gaat (ik ben dan zo’n persoon die expres in het midden van het voetpad gaat lopen met m’n moeder zodat de fietser er niet langs kan hahaha), appen…