Week 8 van ’trainen als een topatleet’ is a wrap. De laatste week dat ik de hele week in Nederland ben de komende maand, ik ga namelijk vanaf donderdag op trainingsstage voor bijna vier weken. Zoveel zin in.
Ik begon de week maandag op mijn balkon met een lekkere bak koffie in de zon. Geen hele verkeerde manier om je week te beginnen. Ik weet niet waar de selfie van rechts precies vandaan komt, maar dit was de enige andere foto die ik die dag gemaakt heb. Wat ik niet gefotografeerd heb: mijn krachttraining, die overigens wel heel lekker ging.
Donderdag liep ik een heerlijk rondje van 7 kilometer rond lunchtijd, was heerlijk. Ik geniet steeds meer van lopen in de warmte, het is niet perse makkelijk, maar als je je overgeeft aan de warmte en al het zweet dat daar bij komt is het zo slecht nog niet.
Mijn lunch was echt een hoogstandje, al zeg ik het zelf. Gebakken aardappeltjes met bimi en een stukje kabeljauw. Wil ik nu ook wel eigenlijk…
Hoewel deze pasta van woensdag eigenlijk ook wel heel lekker was. Penne met tartufo pesto saus (van Grand’Italia) met zelf geroosterde pecannoten. Het water loopt me in de mond. Ik denk dat het tijd wordt om eten te gaan maken. Nee, eerst deze blog afmaken.
Nog meer eetfoto’s. Dit is een homemade gazpacho, recept vind je hier. Dit moet ik echt weer vaker maken, is zo simpel en zo lekker met deze warme temperaturen.
Donderdag had ik opnames met Erben Wennemars voor een video van TUI. We hadden prachtig weer en het was mega leuk om met een echte topatleet te praten over het topatleten leven en het lopen van marathons. De lunch bij Barbarosa op het Zwarte Pad was ook super lekker.
’s Middags liet ik mijn hechtingen verwijderen van mijn moedervlek die vorige week verwijderd is. Ik ging daar heel stoer naar binnen, maar om de een of andere reden vond mijn lichaam het toch weer nodig om te protesteren. Jeeeeeeetje, ik werd zo misselijk en draaierig en ik kreeg het zwart voor mijn ogen. Een paar dextrootjes van de doktersassistente boden uitkomst.
Vrijdag reed ik even langs mijn ouders, er waren namelijk nogal wat pakketjes voor mij gekomen. Of nou ja, ik had heel veel dingen besteld en het was allemaal binnengekomen. Heel veel gaat linea recta weer terug naar de desbetreffende webshops, maar deze twee dingetjes houd ik wel. De jumpsuit is van ZARA en het jurkje van Maison Scotch, beiden zijn in de sale.
’s Avonds had ik eindelijk weer een date met Laura, we aten bij Jamie’s Italian in de stad. Ontzettend lekker gegeten.
Zaterdagochtend had ik ook weer eens een date met mijn lieve zusje. We aten pancakes en French toast bij Ted’s op de Frederikstraat, echt een aanrader. En kijk nou even naar die foto van Roos, hoe knap is ze?
Zaterdagmiddag liep ik weer eens een hardloopwedstrijd. De Ruitenburg 10 kilometer in Maasdijk. Dit keer was ik helemaal niet zenuwachtig omdat ik totaal geen verwachtingen had van de wedstrijd, het werd namelijk super warm en de wedstrijd ging op het heetst van de dag (half twee ’s middags) van start. Ik liep uiteindelijk 16 seconden boven mijn PR, wat ik gezien de omstandigheden best acceptabel vond. Na afloop maakten we handstandfoto’s. Niet mijn idee, maar ik vond het resultaat uiteindelijk wel heel erg grappig.
Een deel van mijn teamgenoten die net als ik gelopen hebben in Maasdijk. Zo leuk om een wedstrijd met een hele groep te lopen, ondanks dat ik ver ver achter de rest liep (natuurlijk).
’s Avonds at ik heerlijke frietjes, zalm van de barbecue en een salade bij mijn ouders. Ik kan zo genieten van lekker eten en nu ik zoveel train hoef ik me ook echt geen zorgen te maken over dat ik te veel eet, ik moet juist opletten dat ik niet te weinig eet. Ik zou de hele dag door kunnen eten…
Zondag kreeg ik deze foto doorgestuurd van de laatste 100 meter van mijn race van de dag ervoor. Ondanks dat ik bezig was met mijn eindsprint kon ik toch nog een soort van lachen. Als je deze foto ziet denk je in ieder geval niet ‘wauw, wat doet ze zichzelf aan, waarom loopt ze hard?’ het ziet er nog best ‘leuk’ uit toch?
Mijn zondagmiddag spendeerde ik samen met mijn coach bij Olympus 70 (mijn atletiekvereniging) om foto’s te maken van mijn krachtoefeningen voor mijn boek. Dit is een van de foto’s die we gemaakt hebben. Kostte nog best wat tijd en energie, omdat iedere houding natuurlijk perfect moest zijn (en mijn coach is streng en een perfectionist), dus het was meteen een soort training.
De komende dagen staan in het teken van voorbereiden voor mijn trainingsstage. Gaat nog best wel een beetje een race tegen de klok worden om alles af te krijgen voordat ik weg ga. Prioriteit? Mijn boek. Mijn trainingen. Mijn bagage. En misschien ook nog wel mijn rust en mijn voeding. Ja, eigenlijk alles dus. Shit. So little time, so much to do :)
Liefs,
Annemerel