DIARY: 111

 photo Desktop111.jpg

And another week has went by, nog maar drie volle weken in 2013 en het is alweer tijd voor 2014. Voor mijn gevoel is het jaar pas net begonnen. Sinterklaas is voorbij, het is over twee weken al Kerst. Ik vind het nog wat lastig bevatten, voor mijn gevoel is de zomer pas net voorbij. Waar ik wel aan merk dat het winter is, zijn de korte dagen. Aan de ene kant hartstikke gezellig, met de (geur)kaarsjes en potjes thee erbij, maar aan de andere kant… ik heb zoveel meer slaap nodig. Stond ik van de zomer met gemak om 6.00u op en ging ik om 22.30u naar bed, nu kom ik uit mezelf niet voor 9.00u uit bed geslenterd en ga ik nog steeds om 22.30u naar bed. Overdag valt de vermoeidheid wel mee, ik durf zelfs te zeggen dat ik genoeg energie heb, maar ’s ochtends? Ik ben niet vooruit te branden. Inmiddels heb ik een wake-up light, maar het enige dat ik met die wake-up light doe is vechten. Als dat ding om 7.30u begint te branden weet ik niet hoe snel ik hem uit moet krijgen, maar ik heb nog steeds niet uitgevonden hoe dat moet, dus doe ik mijn slaapmasker maar weer op, of trek ik de stekker eruit. Juzzzttt lettt me zleeeeeep.

Goed, betekent niet dat ik afgelopen week niets heb uitgevoerd. Ik stond maandag zelfs om 7.00u op terwijl ik niet naar de Girlscene redactie hoefde. Ik werkte wel voor Girlscene en omdat ik om elf uur bij de fysio moest zijn, begon ik toch een uurtje eerder, zodat ik in ieder geval mijn stukjes af zou hebben aan het eind van de dag. Hoe het bij de fysio ging hebben jullie afgelopen woensdag al kunnen lezen. Ik mag van de fysio hardlopen! Ware het op een rustig tempo, maar hé, ik mag lopen en dat is voor mij op dit moment genoeg. Dat trainen voor de marathon komt in 2014 wel weer (dat is al over drie weken, dusssss).

Dinsdag ben ik begonnen met mijn surprises. Ik vierde afgelopen weekend twee keer Sinterklaas, zowel met mijn eigen familie als mijn schoonfamilie en er moesten twee surprises gemaakt worden. Wat heb ik dinsdag gevloekt. En het stomme is nog wel, dat ik zelf degene was die de surprises had voorgesteld. Wat me bezielde weet ik nog steeds niet. Voor mijn zusje wilde ik een potje nagellak maken door een lege keukenrol op een ballon te plakken en er overheen te papier maché-en, voor mijn zwager wilde ik een fiets maken, maar hoe ik die fiets wilde maken? Het nagellak potje ging redelijk met de papier maché, totdat de keukenrol brak van de hoeveelheid lijm en ik met twee delen van het nagellakflesje zat. FML. Toen maar verder gegaan met de fiets, die ik maakte van aluminiumfolie en papier maché. Goed, to be continued.

De volgende dag zat ik namelijk weer op de Girlscene redactie, maar niet voordat ik een date had gehad met Laura op het station van Haarlem. Helaas viel de koffiedate een klein beetje in het water door een technische storing met mijn trein. Was ik daar om 5.30u voor opgestaan? UGH. Uiteindelijk ben ik met een sprinter die 25 minuten later dan mijn eigen trein vertrok van Den Haag Centraal naar Haarlem gegaan. Onze date was precies tien minuten lang. Maar hé, de koffie was lekker.

Donderdag weer verder met de surprises. Nadat ik weer een afspraakje gehad had met de fysio reed ik naar de HEMA om verf en kwasten te halen. Ik had woensdagavond al voor de tweede keer een nagellakflesje gemaakt en ik kon nu zowel de fiets als het nagellakflesje gaan verven. Dacht ik. Maar ehhh die verf was dus kinderverf en pakte niet op het krantenpapier. Na zes lagen gaf ik het op en ben ik WEER opnieuw begonnen met beide surprises. Het nagellakflesje maakte ik nu met papier maché en wit kopieerpapier, zodat ik dit keer dus wél kon verven. De fiets hield ik gewoon zilver, weer gemaakt met het aluminiumfolie. Ik maakte een gedicht en, okee, hier ben ik niet trots op, ik draaide het gedicht twee keer uit met allebei de keren een andere naam erboven. Sorry Roos en Syl, jullie hebben allebei hetzelfde gedicht gekregen, maar ik had na die twee surprises wel even genoeg tijd aan Sinterklaas-festiviteiten besteed.

Vrijdag spendeerde ik overdag met mijn MacBook en ’s avonds bij mijn ouders waar we Sinterklaas vierden en waar mijn surprise heel goed in de smaak viel. Yes. En waar ik iedereen helemaal gek maakte met mijn hyperactiviteit en kennis van de Voedselzandloper, haha. #sorrynotsorry. De volgende dag werd er weer Sinterklaas gevierd, dit keer bij mijn schoonfamilie. Er waren aardig wat kleine kinderen, dus ik moest opletten dat ik mijn mond niet voorbij zou praten over het één of ander.

De zondag begon met een rondje van 10 kilometer hardlopen. Ik had eigenlijk de Bruggenloop (15K) in Rotterdam moeten lopen, maar dat raadde de Fysio me af. De 10 kilometer ging heel erg lekker, ik liep super rustig en keek helemaal niet naar mijn horloge. Ik liep in marathontempo, mijn favoriete tempo (tussen de 5.30 en 5.50 per kilometer), maar was blij toen ik na 10 kilometer terug was. Mijn knie voel ik amper meer, maar mijn lies voel ik, doordat ik bepaalde oefeningen moet doen en de fysio bepaalde dingen bij me gedaan heeft, weer goed. Ik wil niets forceren, dus ik doe het rustig aan.

De rest van de dag werd gespendeerd met MacBook en geurkaarsen en eindigde bij mijn ouders voor een zondagsmaal, as usual. Nu weer helemaal klaar voor een nieuwe week, eindelijk geen suprise-stress meer. Lekker rustig. Ook hoef ik geen moeite meer te doen om van de kruidnoten af te blijven, want die zijn er gelukkig niet meer en ik heb ook geen voorraad ingeslagen. Yes. Laat die laatste drie weken van het jaar maar komen, ik ben er klaar voor!

Liefs,
Annemerel

Delen:

24 Reacties

  1. december 9, 2013 / 12:05

    Haha en daarom doe ik er alles aan om onder surprises uit te komen, het idee is leuk maar als ik daadwerkelijk met knutselspullen aan de slag moet…

  2. december 9, 2013 / 12:06

    Wat balen dat je steeds opnieuw moest beginnen met je surprises! Fijn dat je weer kunt gaan hardlopen, dat zal wel lekker voelen!

  3. december 9, 2013 / 12:18

    Haha ik ben ook een ramp met dichten… Fijn dat je weer mag lopen.

    Liefs, Mariette

  4. december 9, 2013 / 12:26

    Heerlijke week! Wat fijn dat je van de fysio gewoon mag lopen. Ik ben nu ook weer langzaam aan het opbouwen en dat is zo fijn!

  5. december 9, 2013 / 12:34

    Wat een leuke surprise heb je gemaakt!

  6. december 9, 2013 / 13:07

    Leuke foto’s! :) Gezellig verslagje!

  7. december 9, 2013 / 13:10

    Ja, het is zo raar dat het jaar al bijna om is! Voor mijn gevoel zit ik ook nog nét na de zomer ofzo, absoluut niet al in december!

  8. december 9, 2013 / 13:44

    Haha, ik ben ook heel blij dat alle kruidnoten, speculaas, gevulde speculaas, muizen en taai taai weer het huis uit zijn… pfff dat scheelt me weer een paar kilo. Op naar de kerst ;)

  9. Patricia
    december 9, 2013 / 14:10

    Oh, wat is jouw schrijfstijl toch leu-heuk! :)

  10. december 9, 2013 / 14:19

    Wat een gedoe met die surprises zeg. Gelukkig vielen ze uiteindelijk wel in de smaak. Fijn dat je ook weer rustig kan gaan hardlopen. Het lijkt mij echt een gemis als je het ineens niet meer kan wegens een blessure.

  11. Evelien
    december 9, 2013 / 16:53

    Kleine aanmerking op je eerste zin: “And another week has went by” moet “And another week has gone by” of “And another week went by” zijn! Verder weer een leuke week!

  12. december 9, 2013 / 17:01

    Ahh ik ben ook nooit zo fan van suprises, maar gelukkig is het goed gekomen! Fijn dat je weer kan gaan lopen! Liefs

  13. december 9, 2013 / 17:08

    Leuk overzicht!
    Ik vind sinterklaas vieren met surprises en gedichten altijd heel leuk… Maar het maken van die surprises, verschrikkelijk! Ben ik zo slecht in ;).
    Maar goed je moet er wat voor over hebben natuurlijk.

  14. december 9, 2013 / 17:19

    Wat voor suprises heb jij gekregen? :)

    • karly
      december 10, 2013 / 16:23

      daar ben ik ook benieuwd naar haha! :)

  15. december 9, 2013 / 17:39

    Fijne diary!

  16. Anne
    december 9, 2013 / 17:57

    Leuke diary weer! Ik ben heel benieuwd naar wat je hebt gekregen qua surprises en cadeautjes haha!

  17. december 9, 2013 / 19:00

    Papier mache. Ik doe het niet!

  18. december 9, 2013 / 19:28

    Suprises, I know the feeling!

  19. december 9, 2013 / 20:03

    Leuk foto’s! De OPI suprise ziet er leuk uit.

  20. december 9, 2013 / 20:08

    Haha wat een gedoe met die surprises! Maar het is het resultaat dat telt hé :) en inderdaad, ik kan me zoveel dagen in de zomer nog precies herinneren, alsof ze gisteren waren, de tijd gaat echt snel voorbij. Leuke diary weer!

  21. december 9, 2013 / 20:48

    Eén gedicht voor twee verschillende personen, dat vind ik toch knap! ^^ Maar ik snap het wel na al je surprisestress . En de fysio wordt zelfs al met een hoofdletter geschreven, die heeft blijkbaar al wat aanzien verkregen van je haha!

  22. december 10, 2013 / 14:56

    Wat knap dat jij zo vroeg je bed uit kunt komen! Je begint met dat het niet voor 9 uur lukt maar gaat jou beter af dan mij hoor! Respect!

  23. december 10, 2013 / 16:58

    Ik ken het gevoel van slapen… ik heb vannacht 10 uur geslapen maar nog ben ik helemaal kapot. Ik verlang naar de zomer, maar de kerst is zo leuk!