Morgen is het zover. En inmiddels is hét zover. ‘Het’ is in dit geval de angst. De angst voor de pijn. Want geloof me, die voel je tijdens een hardloopwedstrijd. Of het nu een vijf kilometer, een marathon of alles daartussenin is, pijn ga je voelen. Als je de wedstrijd niet behandeld als een relaxte duurloop op zondag, dan komt er gewoon een punt waarop je denkt, waar doe ik dit allemaal voor? En dan moet je wel heel sterk in je schoenen staan wil je je niet door dat stemmetje af laten leiden.
Kelly Roberts van het blog ‘She Can & She Did’ schreef een paar jaar geleden een blog ‘het lopen van een halve marathon, vertelt aan de hand van emojis’ en ik kan me redelijk in die blog vinden. Behalve die feeststemming de avond van te voren, dat heb ik nou eigenlijk niet heel vaak de avond voor een wedstrijd. Maar de rest.. van de OMG wat ga ik doen voor de start, tot de feeststemming TIJDENS de start, tot het denken dat ik het allemaal voor elkaar heb en de messteken in de laatste kilometers. Als je de blog niet kent kan ik je zeker aanraden even te gaan kijken.
Twee weken geleden kreeg ik nog vlinders in mijn buik toen ik voor het eerst de vlaggen van de CPC zag wapperen. Toen ik gisteren het laatste stukje van de A12 reed en aan mijn rechterhand het Malieveld zag liggen, waar inmiddels de ‘CPC starting village’ verrezen is, waren die kriebels iets minder plezant. Die kriebels van twee weken geleden waren te vergelijken met ‘een eerste app’je van iemand die je stiekem best wel leuk vindt’ en die kriebels van gisteren waren meer te vergelijken met de kriebels die je hebt als je de parkeerplaats voor je eerste date met eerdergenoemde persoon die je stiekem best wel leuk vindt. Eerst is het allemaal nog spannend en leuk en dan wordt het ineens toch wel heel erg ECHT.
Goed, wat staat er vandaag nog op de planning? Vijf kilometer hardlopen. Pancakes kopen (en eten). Rietjes kopen (had ik al veel eerder moeten doen, niet vergeten vandaag). Uitzoeken welk shirt ik ga dragen. Genoeg water drinken. Uitvinden hoe ik er voor zorg dat ik vandaag nog ongesteld wordt. Nagellak kopen (zin in). En misschien nog naar de verjaardag van een vriendin.
En dan vanavond lekker op tijd naar bed (zoals altijd), goed slapen en vooral… no stress.
Liefs,
Annemerel
Heel herkenbaar wat je schrijft, de spanning vlak voor een wedstrijd. Zorgt er ook wel voor dat je scherp bent! Heel veel succes morgen!! ???
Auteur
Dankjewel Saskia!
Morgen bij de CPC mijn eerste echte wedstrijd, 5KM. En die zenuwen zijn keihard aanwezig! Playlist voor mijn ipod gemaakt. De route met Google Maps bekeken :P. Nog steeds niet zeker wat voor kleding ik ga aantrekken. Nu maar hopen dat de regen niet zo heel erg is! Een beetje regen vind ik niet erg maar het moet ook weer niet met bakken uit de hemel komen. Succes morgen voor iedereen die gaat lopen!
Auteur
Heel veel succes morgen!! Ik hoop dat het meevalt met de regen als je moet lopen! Laat me weten hoe het gegaan is X
Ik heb nu pas al je blogs bij gelezen, sorry!
Een van mijn favorieten is “8 Stages of Marathon Running” (https://www.youtube.com/watch?v=3ItnxJLAOeY). Zodra je de pijn begint te voelen weet je dat je goed bezig bent, dat je op de top van je kunnen bezig bent en dat is waar je het voor doet! Een wedstrijd comfortabel lopen is geen wedstrijd maar een training toch?
Wat je vaak mensen in het startvak ziet doen is hun zenuwen proberen te onderdrukken. Probeer dit niet te doen als je een goede prestatie neer wilt zetten, gebruik die energie juist voor het lopen. Je hart pompt sneller en brengt dus meer zuurstof naar je spieren, een paar meter na de start ben je meestal de spanning al kwijt en kun je je gaan focussen op beheerst starten (normaal gesproken dan, morgen hoef je daar niet op te letten).
Denk eraan dat iedereen om je heen dezelfde spanning deelt, behalve de hazen natuurlijk ;-). Het kan zelfs leuk zijn om gewoon te kijken hoe anderen ermee omgaan. Accepteer het, je kent het parcours en je kent de afstand, dus vertrouw op die ervaring. Het loopt zoals het loopt, komt vast goed. Vergeet vooral niet te genieten!
Tot morgen!
Auteur
Thanks!!!!! Het accepteren van de zenuwen, dat gaan we doen! Tot morgen
Na al die weken gaat het nu echt gebeuren. Je voorbereiding ging niet zoals je het zelf wenste, omdat je lichaam en geest tegenwerkten. 100% er bovenop ben je nog steeds niet. Maar er zijn veel sporters je voorgegaan die er veel erger aan toe waren, maar toch grootse prestaties neergezet hebben. Dus wie weet verras je jezelf (en ons) weer eens! Het zou een mooie bekroning zijn op deze ochtelijke blogreeks.
Met jouw loophistorie moet je dit niet beschouwen als de mogelijk allesbepalende date, maar eerder als de zoveelste walk in the park also known as relaxte duurloop. Je hoeft je voor niemand meer te bewijzen (ondanks wat ik hierboven geschreven heb), je kan het en je kunt het goed. Gezien de vele hobbels die je moest nemen voordat je eindelijk aan de start staat morgen, kun je met elk resultaat tevreden zijn. Maar zet in ieder geval die knop in de goede stand en als je ziet dat er toch een mooie tijd inzit, ga ervoor!
Auteur
Thanks voor je bemoedigende woorden!!
Heel veel succes morgen! En ik vind het nu al jammer dat deze diary reeks over is.. Misschien een weekje voorschrijven richting die van de halve van New York haha
Het moet vast goed komen, ondanks de ongemakken van de afgelopen weken heb je deze afstand vaker gelopen en de cpc ook! Dit kun jij! Heel veel succes morgen!
Succes vandaag en morgen!!
Vanmorgen de halve marathon van Haren gelopen in marathontempo en natuurlijk wist ik van tevoren dat ik geen moeite zou hebben met uitlopen, maar echt genoten heb ik er niet van. Eerst telkens de handrem erop, omdat ik te snel liep en na 10 km gewoon op gevoel gaan lopen. Ik werd helemaal geïrriteerd van het in de gaten houden van mijn tempo. De 2e helft sneller gelopen dan marathontempo, niet heel veel, maar kon er toen wel van genieten. Het laatste stuk Haren was leuk met al het publiek en ik werd al aangekondigd door de speaker.
Vanavond een receptie in Den Haag, kijken of ik de vlaggen zie wapperen. Ik heb alle afstanden al eens gelopen bij de CPC, helaas te ver weg om even heen en weer te rijden. Veel plezier morgen!
Heel veel succes morgen!!