>Dancing With Myself

>

Photobucket

Sprak ik vorige week nog vol lof over m’n 68 baantjes tussen de 65 plussers, inmiddels ben ik daar al lang weer vanaf gestapt. Kijk dat zwemmen was leuk voor een keertje, maar: ik had vijf dagen last van schouders en hoofdpijn, in totaal kostte die 68 baantjes in een uur toch wel twee uur, mijn haar was vijf dagen later nog steeds droog en als ik serieus drie keer in de week baantjes zou willen zwemmen, zou me dat toch zeker zestig euro in de maand gaan kosten..
Ja als je al die minpunten zo bij elkaar optelt dan zijn alle voordelen toch allang verbleekt? 
Eigenlijk wil ik helemaal niet zoveel geld uitgeven aan sporten. Bewegen is noodzakelijk, maar het kan ook gratis toch, als je het heel erg objectief bekijkt, om te bewegen heb je alleen je eigen lichaam nodig?
Dus pakte ik vorige week mijn dansuurtjes weer op. Met mijn kamerdeur goed gesloten, de gordijnen dicht en mijn muziek op volume vroegtijdig slechthorend beoefen ik weer iets wat alleen een zo goed als blinde als dansen zou beschouwen. Maar I don’t care. Dance to express, not to impress, toch? 
Ik vind dansen fijn. Iedereen die mij vijf minuten in het echt heeft mee gemaakt kan bevestigen dat ik een motoriek heb van lik m’n reet, maar dat maakt toch helemaal niet uit? Zo lang niemand kijkt. Ik denk dat dansen een van de beste workouts is die je je kunt bedenken. Je gebruikt iedere spier en het is ook nog eens super leuk om te doen. Nee geen filmpjes met danspasjes van andere, dat is toch niks aan. Je gewoon laten leiden door de muziek. Zoals je misschien op zaterdagavond ook wel eens doet, maar dan nog iets actiever, alsof je de enige op de wereld bent.
Probeer het, echt (bij voorkeur op het moment dat er geen gezins/huisgenoten aanwezig zijn, haha!)
Liefs,

>InShape

>

Photobucket

(Jáaaren geleden, nog in zwem-shape! Oh en die botjes zijn slecht mijn gekke pose, echt hoor!)

Hoe goed ik mijn hardloopvoornemens ook begon, met deze weersomstandigheden vind ik er helemaal niks aan. Ik heb het idee dat de wind hier aan zee nog eens twee windkrachten toeneemt en als ik ergens een grafhekel aan heb dan is het wind. Hardlopen staat dus even op een laag pitje.

Toen besloot ik me weer aan de hometrainer te wagen, de fiets, kan ik zo op, afleveringetje Glee erbij en het zweten kan beginnen. Maar weetje, ik vind dat dus helemaal niet leuk en zie helemaal geen effect op mijn lichaam. Het zou misschien wat met mijn benen kunnen doen, maar ik trap op een licht tempo en dat zet dus geen zoden aan de dijk, en ik wil ook eigenlijk helemaal geen wielrenners benen. Dus nee, de hometrainer was eigenlijk maar zinloos.

Nu wil ik dus naar de sportschool. Ik heb me altijd van het idee afgezet, omdat sporten in zo’n on-inspirerende zweetomgeving me een hel leek, maar nu mijn lichaam als een plumpudding in elkaar stort (ik heb gevoel voor drama, geef ik toe) en de weersomstandigheden nog afschuwelijker zijn dan een on-geinspireerde zweetruimte ben ik toch bereid de stap te maken.

Probleem is nu alleen, de sportschool hier in de buurt voldoet niet aan mijn eisen (want die heb ik nog steeds) en als ik dan toch een sportschool verderop zoek, kan ik dan niet beter gelijk naar Den Haag kijken, omdat het zo maar kan zijn dat ik daar binnen een paar maanden kan wonen. Ja mensen, dit zijn nog eens levensvragen.

Gister besloot ik dat de sportschool nog wel even kon wachten en ging ik zwemmen. Iets wat ik al jaren niet meer gedaan heb. Er was een tijd, dat ik iedere week zwom. Dat was fijn, want ik bewoog iedere spier en ieder rolletje werd aangepakt. Toen ging ik naar de fysio en werd mij verteld dat ik beter niet kon zwemmen omdat ik een van die speciale lichamen heb waar zwemmen juist niet goed voor is (nek en schouderproblemen), maar gister vergat ik die voor de grap gewoon even.

Ik zwom 68 baantjes van 25 meter in een klein uurtje tijd. Ik was veruit de jongste, zwom tussen alleen maar gepensioneerde toupetjes, kale knarren en badmutsjes. Ik heb een paar trappen uitgedeeld omdat ik nu eenmaal veel sneller ben, maar hey ik had wel het beste lichaam en was de snelste van het hele bad, beat that! Van de week ga ik weer, dan misschien zelfs wel een keertje om zeven uur ’s ochtends! (of niet natuurlijk..)

Liefs,

>October: FINALE!

>

Photobucket

Oktober is bijna ten einde. En echt, cliché misschien, maar wat is het snel gegaan. Ik heb met voornemens gebroken, ik heb me aan voornemens gehouden. Ik heb genoten van de meeste dingen die ik gedaan heb. Ik ben productief geweest, maar heb ook mijn momenten van rust gepakt (met kruidnootjes en thee). Eventjes een snelle recap:

– Ik zou minstens twee boeken lezen en dat werden er uiteindelijk vier. Twee Chicklits (Sugar & Spice van Lauren Conrad en Mini Shopaholic van Sophie Kinsella) Het stijlboek van Lauren Conrad en Frans voor Dummies (ja echt, hij is al uit!) Geen hoogstaande literatuur, maar daar had ik ook eventjes helemaal geen zin in, en ik heb genoeg gewerkt en serieuze dingen gedaan, dan moet lezen ook niet nog eens een verplichting worden.

– Meer rekening houden met het milieu.. okee eerlijk toegegeven, dat ging 1 week goed. Ik ben gewoon erg slecht in het afsluiten van mijn MacBook. Ik heb ook nog geprobeerd papier te scheiden op mijn werk, maar toen anderen mijn papierafval weer bij het overige vuil gingen gooien heb ik het maar opgegeven. Volgende maand beter. Ik heb wel heel netjes in iedere winkel winkeltasjes afgeslagen!

– Drie keer in de week hardlopen, aan het eind van de maand 10 kilometer lopen. Oh oh, wat begon ik goed. Ik liep in totaal 70 kilometer deze maand, maar ik liep helaas wel 100% van die kilometers in de eerste 15 dagen. Maar het weer werd zo slecht! En die wind, daar kan ik dus echt heel slecht tegen. Ik heb de afgelopen weken wel op de hometrainer gezeten, om het een beetje goed te maken en die 10 kilometer liep ik al in week 1, dus wat dat betreft toch wel een beetje geslaagd. Ik ga waarschijnlijk volgende maand naar de sportschool, kan ik daar op de loopband nog wat kilometertjes afleggen.

– Minder nietsnutten, meer doen. Ja, ik heb best wel aardig wat gedaan. Ik heb niet urenlang blogs vernieuwd in de hoop op nieuwe berichten, maar ik heb wel alle afleveringen van Glee gezien en van Hellcats. Ach ja, als ik daar van kan genieten en tussendoor ook nog genoeg productieve activiteiten verricht, dan leg ik me er maar gewoon bij neer, ik vind dat nou eenmaal heel erg fijn.

– 2x in de week geen vis en vlees.. fail. Maak daar maar 2x in de maand geen vis en vlees van. Ik dacht dat met de komst van de Vegetarische Slager mijn vlees en vismanie wel een beetje zou ophouden, maar het is gewoon zo makkelijk om hetzelfde te eten als de rest en dus niet vegetarisch bezig te zijn. Als ik iedere dag voor mezelf zou moeten koken zou dat vegetarisch eten een stuk makkelijker zijn, hoewel dat natuurlijk geen excuus mag zijn.

– Hooguit twee kledingstukken kopen. Niet gelukt. Ik kocht sowieso al acht panty’s/leggings/maillots, dus daar ging het al aardig mis. Verder kocht ik een muts, handschoenen en een sjaal, twee paar laarzen en twee jurkjes (en nog drie jurkjes en een rokje dat ik in september al besteld had!) wel was alles erg goedkoop (het meeste was van H&M, op drie ASOS jurkjes van onder de 25 euro na). Maar dat is een zeer slechte verantwoording, want mijn kledingkast puilt nog steeds uit.

– Minstens twintig blogs schrijven, joehoee gehaald! Dit is nummer 23! En heb het geen moment als verplichting of als iets vervelends ervaren! Naast de 23 blogs voor Annemerel.com schreef ik ook nog vier blogs voor I Love Beauty News en deed ik Freelance opdrachten in samenwerking met Karin Kuijpers voor o.a. Linda & het AD, en schreef ik productteksten voor de Vegetarische Slager.

– En dan heb ik het nog niet eens over de 188 uur die ik deze maand bij Elzenduin gewerkt heb gehad.

– En gelukkig heb ik heel erg veel genoten. Ook al gooide ik frituurvet over mijn nieuwe Uggs heen, had ik twee gaatjes die ik moest laten vullen, heb ik een kater gehad van slechts drie glazen Champagne, had ik soms stress, zijn er dingen die ik had willen doen maar geen tijd voor had, heb ik me de laatste week van oktober best wel een beetje ziek gevoeld.. De meeste momenten was ik gewoon loving life!

Liefs,

>The French Dummie

>

Photobucket
Hoewel ik zes jaar franse lessen heb gevolgd op school, ik mijn examen met een acht haalde en dat slechts drieenhalf jaar geleden is, spreek ik echt maar tien woorden Frans.
Je m’appelle Annemerel, je suis vingt-et-un ans, je suis serveuse et réceptionniste dans un hôtel et je t’aime faire du shopping et manger. C’est tout!
Oh en: Voulez-vous couchez avec-moi? Ce soir? 
Het zal me niet verbazen als er zelfs in deze simpele zinnetjes 100000 fouten zitten. 
Maar dan ga ik maandag naar Parijs en dan wil ik gewoon lekker kunnen winkelen en eten en niet met handen en voeten hoeven praten. Dus ik kocht gister Frans voor Dummies op reis, niet omdat ik dacht dat ik in drie dagen met dit boekje vloeiend Frans zou leren spreken, maar meer omdat ik toch wat woorden wil weten (en weer herinneren) om niet helemaal als een simpel blond geitje over te komen. 
Ooit leer ik vloeiend Frans, dat weet ik zeker. Of dat bij de nonnen in Vught zal gebeuren, tijdens een taalcursus in Parijs of met een stomme avondcursus, I don’t care, voor mijn 25ste spreek ik Frans en daar mag je me aan houden.
Nu eerst maandag naar Parijs met de paar woorden die ik ken. Ik kijk nog een keertje Sex and the City met Franse ondertiteling, lees een oude Franse Elle en Vogue, en leg mijn Frans voor Dummies boekje onder mijn hoofdkussen. Op hoop van zegen!
Je vais reussir, tout simplement parce que je refuse de perdre!
(Ik zal slagen, simpelweg omdat ik weiger te falen!)

Liefs,

>Week 4

>Photobucket

Deze week heb ik me vrij weinig van mijn goede voornemens aangetrokken, einde van de maand he, geen excuus maar helaas wel de waarheid.

Mijn grootste fout maakte ik toen ik naar de stad ging om een boek te kopen en uiteindelijk met een boek en een jurkje huiswaarts te keren. Een jurkje ja, mijn vijfde deze maand, terwijl ik hooguit twee kledingstukken mocht kopen (drie van die jurkjes waren dan wel in september al besteld, maar die betaalde en kreeg ik toch echt pas in oktober).

Ook voelde ik me bijna de hele week een slappe vaatdoek inclusief wandelende neus, traanogen, buikkrampjes en vlagen van misselijkheid. Ik heb slechts 50 kilometer gefietst op de hometrainer en heb mijn hardloopschoenen niet eens aangeraakt. Hoe ga ik dat in godsnaam deze laatste dagen van oktober nog goed maken? Niet.

Ik werkte 41 uur bij Elzenduin, dat is voor mij echt alsof ik gewoon niet gewerkt heb. Verder deed ik wel erg veel freelance/stage-achtig werk. Zo beschreef ik 10 miljoen producten voor de website van de Vegetarische Slager, zocht ik negen super winkelverkopers bij elkaar en vroeg ik hen de hemden van het lijf voor een productie in Linda (het gaat alleen nog maar om een voorselectie hoor, dus weinig echt schrijfwerk) en typte ik een band met een interview van vier uur (!) letterlijk uit.

Ik keek alle overige afleveringen van Glee tot nu toe, keek de nieuwe afleveringen van The Vampire Diaries, Gossip Girl en Hellcats. Ik las Lauren Conrad’s Style boek en keek de laatste twee afleveringen van Sex and the City, An American Girl in Paris Part I & II (met franse ondertiteling!).

Ik at voor 10000 calorieën aan kruidnootjes, ontbeet drie keer bij elzenduin met cruchly, biologische yoghurt, croissants, zacht gekookte eitjes, groente thee en verse jus d’orange. Ik maakte voor het eerst zelf vegetarisch ‘vlees’ van de vegetarische slager klaar (lekker!) en at drie lupinegebakjes die we even daarvoor aan Kroonprinses Victoria van Zweden hadden uitgereikt.

Hoewel ik me deze weken velen momenten erg nutteloos heb gevoeld met m’n snothoofd, sta ik nu toch wel weer een beetje verbaasd over de hoeveelheid die ik eigenlijk heb uitgevoerd. We gaan nog eventjes door, zondag finale!

Liefs,