Annemerel.com

>PROJECT: 20K

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Toen ik maandagmiddag het weerbericht voor dinsdag zag wist ik het, ik zou twintig kilometer hard gaan lopen. Er was gewoon geen twijfel over mogelijk. Als ik de halve marathon van 13 maart wilde halen, dan moest het dinsdagmiddag gewoon gebeuren. Volgende week ga ik verhuizen, de week daarna zal ook nog wel rommelig zijn, plus dat ik een heel andere route moet gaan uitzoeken. De week daarna zit ik in Oostenrijk en de week na m’n wintersport is alweer de week voor D-Day. Het moest dus gewoon.

Ik vertelde het tegen iedereen die het maar horen wilde, waardoor ik dus ook eigenlijk niet meer terug kon. Ik ben geen quitter, ik geef niet op, en ik ben ook geen liegbeest (m’n moeders reactie ‘je had toch ook gewoon kunnen zeggen dat je twintig kilometer had gelopen..’).

Waarom ik gisteren dan toch eventjes terug krabbelde. Ik was kapot, gebroken. De dag ervoor tien uur gewerkt op hakken, nou dat verklaard wel een hoop volgens mij?

Maar om kwart voor één begon ik toch aan mijn suicide mission. Ik moet zeggen dat ik er van te voren wel een roze pilletje in heb gepopt, om m’n benen toch iets minder te voelen. En ik gooide er een paar verschillende astma-sprays en een allergiepilletje achteraan. Alles, just to be sure.

Gelukkig ging die twintig kilometer me eigenlijk nog best redelijk af. Ik had echt verwacht dat het een drama zou worden, maar het weer was zo prachtig mooi! Ik liep voor het eerst weer in m’n korte roze broekje, met alleen een t-shirtje. Ik heb nu serieus duidelijk zichtbare lijnen over m’n armen en benen lopen. Onderschat dat februari zonnetje dus zeker niet!

Alles ging goed, ik moest alleen niet stoppen. Ik was één keer genoodzaakt om te stoppen, ik werd gebeld en m’n hardloopprogramma gaat dan ook gewoon automatisch op pauze, dus ik moest ook wel opnemen. Het was pas na zeven kilometer, maar ik voelde me dramatisch. Zo koud op de maag, je weet wel dat gevoel wat je hebt als je op het punt staat alles in je lichaam, inclusief je ingewanden, eruit te gooien via de mond.

Blijven rennen was de remedie en na twintig kilometer had ik slechts een minuutje nodig om weer bij zinnen te komen. Serieus, nog iets meer dan een kilometer extra en dan staat die halve marathon gewoon op mijn naam. Wie staat er 13 maart aan de finish in Den Haag?

Liefs,

>FOOD: Not so sugary snacks

>

Sinds ik nu bijna vijf weken zo min mogelijk toegevoegde suikers probeer te eten, is de hoeveelheid tussendoortjes die ik zonder schuldgevoel kan eten wel extreem geslonken. Geen chocola, geen bastognekoeken, geen autodrop, geen… nou je begrijpt hem vast wel.

Maar ik zou Annemerel niet zijn als ik toch nog lekker aan het genieten was. Maar dan wel verantwoord natuurlijk. Want de eerste weken nam ik in plaats van zoete snacks, gewoon een zak chips, en dat was prima, voor even. Ik bedoel, ik moest écht afkicken en als ik mezelf dan nog meer zou gaan ontzeggen.. dan was ik vast niet zover gekomen. Nu heb ik een paar lekkere tussendoortjes gevonden, die ook nog eens best wel verantwoord zijn.

Photobucket

De Egg White Omelette met kastanjechampignons. Ik at de eerste weken niet alleen erg veel chips, ik at ook dagelijks een paar eieren. Helemaal niet erg, als je het eigeel maar niet eet heb ik geleerd (van jullie!). In het eigeel zit erg veel cholestrol, en dat is niet erg, zo lang je er maar niet te veel van eet. Nou dat deed ik dus wel.

Een Egg White Omelette maken is super simpel. Je scheidt je eitjes, gooit het eigeel weg (of maakt er een lekker haarmasker van, ooit gedaan toen ik veertien was, m’n haar rook wel nog weken naar ei, haha) het eiwit meng je met wat melk, peper en zout. Pan verwarmen met (olijf)olie, beetje zout in de pan zodat het mengsel niet aan de bodem vast kleeft. Ei in de pan, net zo lang totdat de ‘pannenkoek’ los komt van de bodem, op een helft de champignons (die je van te voren al eventjes gebakken hebt met wat olijfolie), andere helft er overheen vouwen, nog heel eventjes in de pan, et voila! Heerlijk gezond (&slank!) snackje!

Photobucket

Iets anders (heel erg) foolproofs; wat Aziatische wokgroenten wokken met wat olijfolie en een snufje zout. Wil je helemaal gek doen, roer je er nog een beetje teriyaki saus doorheen en binnen drie minuten is jouw zeer verantwoorde tussendoortje klaar!

Photobucket

En last but not least, dit snackje is voor mij tegenwoordig dagelijkse kost. Een lekker appeltje, fijn in stukjes gesneden, wat kaneel eroverheen gestrooid, eventjes in de magnetron, en… genieten! Je kunt dit appelsnackje zo gek maken als je zelf wilt. Je kunt er ook nog wat rozijntjes doorheen doen, wat suikervrije slagroom naast serveren, of een appelflapje maken met wat bladerdeeg. Serieus, nog nooit zo iets makkelijks en lekkers gemaakt. Hier geniet ik dus tien keer meer van dan van een chocolademuffin. (En dat zeg ik niet omdat ik zuur ben dat ik geen suiker meer eet, maar dat zeg ik met m’n hand op m’n hart!)

Hebben jullie ook nog lekkere, leuke, makkelijke, gezonde, suikervrije snacks?

Liefs,