Afgelopen week begon een beetje raar. Maandag voelde als een zondag, dinsdag voelde als een maandag… hoewel ik met mijn freelancer’s bestaan niet echt een vaste weekindeling heb, voelde dinsdag toch wat apart. Als een maandag. En maandag voelde… als een échte zondag. Hmm… Dus. Ik deed ook alleen maar zondagse activiteiten. Beetje bloggen, beetje lezen, beetje in de tuin zitten, beetje eten, vroeg naar bed (net als iedere zondag).
Het was een heftig dagje gisteren en ik heb mijn heftige dagje in 1350 woorden geprobeerd te proppen! Lees snel verder voor mijn grote CPC-avontuur!
Om tien voor twaalf stapte ik voorzichtig de ingang van de sportschool binnen. Via een gang met een trap werd ik naar beneden geleid, waar de receptie en de ‘bar’ zich bevond. De bar werd vooral bevolkt door 60+. Ik voelde me gelijk thuis.. In m’n ooghoeken zag ik al die verschrikkelijke apparaten die ik eigenlijk alleen maar goed ken van de Tell Sell reclame’s waarin ze vertellen dat je ‘al die grote fitnessapparaten juist niet meer nodig hebt’. Ik mocht naar de kleedkamer waar ik m’n spullen op kon bergen in een kluisje dat werkte op een speciaal high tech systeem met code’s en computers die op pinapparaten leken. Ik was nog geen tien minuten binnen of het was al spannend.
Om twaalf uur had ik m’n intake. Allerlei medische vragen, hoe lang ben je, hoeveel weeg je, bladiebladiebla. We deden een rondje krachtoefeningen, wat op één verschrikking – waar ik later nog op terug zal komen – na echt absoluut niet zwaar was en daarna 4x tien minuten verschillende cardio. Terwijl ik op die apparaten stond met m’n iPod in m’n oren maakte ik de afweging.. Moest ik dit nu echt gaan doen? Ik zou voor de eerste zeven maanden (de minimale periode waarvoor je je lidmaatschap afsluit) 540 euro moeten gaan betalen. Okee dan kan ik sporten wanneer ik wil, naar iedere les, maar ook gebruik maken van de Health Spa. Maar doe ik dat ook echt?
540 euro.. Daar kan ik voor naar New York vliegen! En vind ik dit nu echt leuk? Nee, ik vind het eerlijk gezegd verschrikkelijk en dit is nog maar de eerste keer. Dit ga ik nooit zeven maanden volhouden. Kan ik niet beter gewoon weer wat fanatieker gaan hardlopen? Dat is gratis en ik geniet er van.. Waar ben ik eigenlijk mee bezig? Waarom wil je eigenlijk het figuur van Gwyneth Paltrow? Jij bent zo ongeveer de enige die het mooi denkt te vinden en wil je daar veel geld en tijd insteken? Dat moet toch ook wel anders kunnen?
Toen ik van m’n laatste apparaat af kwam wist ik het al bijna zeker, maar een uur later was ik er al helemaal uit. Bij dat ene krachtapparaat dat dan wel een beetje zwaarder was heb ik iets gedaan wat niet helemaal de bedoeling was. Ik loop nu dus een beetje mank, alsof ik een hele marathon gelopen heb in plaats van een beginnersrondje fitness.
Nee, ik weet eigenlijk niet meer zo goed wat mij bezielde. Dacht ik nu echt dat de sportschool mijn ding zou zijn? Het is het gewoon niet. Laat mij maar gewoon rennen en sit-ups doen in het zonnetje in het gras. Gratis, leuk, waarom wilde ik eigenlijk nog meer?
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin
Ik ben nog nooit naar een sportschool geweest. Als je die ene proefles toen ik vijftien was niet meerekent en die keren dat ik op de camping op het heetst van de dag wel even dacht te kunnen gaan sporten.
Waarom dan niet? Ach ja.. Ik ben gewoon meer van de cardio, lange stukken hardlopen, de hele wereld vergeten. Maar of ik daar het lichaam van Gisele Bundchen of Gwyneth Paltrow van krijg? Helaas. Nee. Voor de spieropbouw deed ik yoga oefeningen met filmpjes op m’n laptop. Ging allemaal prima, zag zelfs resultaat, maar op dit moment.. kan ik dat gewoon niet meer opbrengen. Om iedere keer die saaie video nog een keer te bekijken. En dan denk je, zoek je toch een nieuwe video op? Nou daar kom ik dus niet meer door heen. Ik ben zo lenig als Houten Klaas en heb de motoriek van een varken en als er niemand is die tegen me zegt wat ik moet doen dan lig ik meer dan de helft van de tijd op de grond.
Dus vandaag ga ik naar het sportschool. As we speak is het zelfs. Om 11.50u zal ik het gebouw betreden en om 12.00u zal ik de ‘Personal Trainer’ een hand schudden. En dan mag hij mij precies gaan vertellen wat ik moet doen als ik op Gisele Bundchen wil lijken. Waarschijnlijk zegt hij dan of “Meisje ga naar een psycholoog” of “Ik zou een hele goede plastisch chirurg in de arm nemen”, maar goed, dat neem ik op de koop toe.
Will keep you posted ladies.. Als ik het overleef en niet met m’n veters tussen de loopband kom ofzoiets Annemerelesque (Oh nee ik ga dit keer niet voor cardio.. boehoehoe)
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin
>
Skeeleren is één van m’n eerste sportieve liefdes, ik herinner me nog heel goed dat toen ik net begon met bloggen (bijna acht jaar geleden) ik een heuse skeelerfase had. Het was zomervakantie, het was nog zo’n vakantie zonder bijbaantje en ik was dus iedere dag, hele dagen aan het skeeleren. En mooi dat m’n kont er van werd! Kan natuurlijk wel iets te maken hebben met het feit dat ik het figuur van een veertienjarige had, maar toch.. het idee is prachtig. Ik ga twee weekjes skeeleren, en op Zakynthos loop ik met een prachtig kontje.
Ik hou van sporten die je ieder moment van de dag kan doen, die relatief weinig geld kosten, ik hou van cardio in de buitenlucht. Niets fijner, echt waar! Ik heb m’n oude iPod shuffle van stal gehaald, een paar reanimatie technieken toegepast en dat ding was binnen een uur weer mijn grootste vriend. Legging aan m’n benen, soepel vallend shirtje erop, zonnebril op m’n neus en natuurlijk m’n polsbeschermers, want zonder voel ik me plots toch wel heel erg breekbaar.
De eerste meters over de klinkerweggetjes leek het even alsof ik het weer helemaal opnieuw moest leren, maar eenmaal op het asfalt, tussen de kassen door voelde het net alsof ik nooit anders had gedaan.
Dus lieve lezers, zin om te sporten maar geen zin om echt hardcore te zweten, in desperate need for something that firms up your ass.. ga skeeleren, ik meen het serieus. Ik voel het nu al. Au!
Liefs,