Omdat ik graag achter de bloghype aanhobbel en omdat ik het leuk vind om vragen van lezers te beantwoorden, omdat ik nu eenmaal graag aan het woord ben, en omdat er niets makkelijker is dan vragen beantwoorden over jezelf, omdat ik vaak (dezelfde) vragen krijg over de mail en tussen de comments en omdat ik vandaag echt eventjes niet weet wat te vertellen;

Vraag me wat je wil, ik zal ze van het weekend allemaal beantwoorden en er een heerlijke narcistische blog van maken. (Please don’t hate me!)


Vragen kunnen gesteld worden in de comments, of per mail naar annemerel@annemerel.com

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin

De 30ste van december is misschien niet de dag waarop je een Sinterklaas/Kerstfeestje zou verwachten, maar als je met een groep meiden bent, die ten eerste verspreid over het hele land wonen en dan ook nog eens een vrij druk bezet leven hebben, dan is dat helemaal zo gek nog niet.

We spraken af in Den Haag, bij Kris, een ritje van 10 minuten voor mij, waar ik vol trots drie kwartier over deed (dacht af te snijden, got lost in een voor mij onbekende woonwijk, had erg veel last van eenrichtingsverkeer, werd verrast door een hele hoop drassige sneeuw, was het precieze adres vergeten). Eva en Lindsey waren al druk bezig in de keuken, Kris rende heen en weer en probeerde (en was) een goede gastvrouw te zijn. Genesis, Nathalie, Eline en ik stonden heerlijk in de weg. En toen Sanne en Suus gearriveerd waren kon het echt beginnen.

We lazen de gedichten voor, de ene nog spectaculairder dan de ander. We opende cadeaus en aten ons ondertussen onwel aan salade, tortillas, hartige taartjes, stokbroden en wraps, om het vervolgens tijdens het dobbelen nog een tikkie erger te maken met schuimkoekjes, truffels en mijn eigen gemaakte Rocky Road.

Het was fijn, om iedereen weer eens te zien en om iedereen zo gelukkig en op hun gemak te zien. We misten lieve Fleur en Ashley, maar die zijn er volgende keer gewoon wel bij. Of we ze moeten kidnappen of niet.

Liefs,

Annemerel
Follow my blog with bloglovin