Annemerel.com

BOOK: Chicklit Inspiration

Niet om indruk te maken tijdens een lesje literatuur, maar wel heel erg fijn, deze chicklits. Niet alles dat er in mijn kast staat.. Maar ja, ik kon moeilijk 15 Gossip Girl boeken laten zien, en 10 It Girls en.. 6 Shopaholics.. En… jullie begrijpen mijn punt?

Lauren Conrad – LA Candy (serie) / Sophie Kinsella – Hou je mond! / Candace Bushnell – Carrie Diaries / Sophie Kinsella – Shopaholic (serie) / Candace Bushnell – Summer in the City / Cecily von Ziegesar – I will always love you / Lauren Weisberger – De duivel draagt prada / Lauren Weisberger – Chanel Chic / Sophie Kinsella – Ken je me nog? / Plum Sykes – Debutant Divorcée / Cecily von Ziegesar – Class / Emma McLaughlin & Nicola Kraus – Nanny Returns / Plum Sykes – Bergdorf Blondes / Candace Bushnell – Sex and the City / Cecily von Ziegesar – the It girl (serie) / Sophie Kinsella – Twenties Girl / Emma McLaughlin & Nicola Kraus – The Nanny Diaries / Emma McLaughlin & Nicola Kraus – Citizen Girl / Lauren Weisberger – Last night at Chateau Marmont / Gossip Girl – The Carlyles (serie) – Sara Shepard – Pretty Little Liars / Sophie Kinsella – Undomestic Goddess / Nicole Richie – The Truth About Diamonds / Cecily von Ziegesar – It had to be you / Cecily von Ziegesar – Gossip girl (serie)

Zoals jullie kunnen zien zij mijn favoriete (chicklit) schrijfsters Cecily von Ziegesar, Lauren Weisberger, Sophie Kinsella & Emma McLaughlin & Nicola Kraus.

Welke chicklit schrijfster zou ik volgens jullie echt eens moeten proberen?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

LOVE: Summer in the City

Photobucket
Photobucket

Ik word gelukkig van Sex and the City. Ik geef het liever niet toe, maar toen ik me maandag rot voelde (sluimerende hoofdpijn, misselijk als ik opstond, het staartje van de non-alcoholische kater van de dag ervoor) heb ik het complete tweede seizoen van Sex and the City in precies negen uur gekeken. Van 14.00u tot 23.00u lag ik op de bank, de enige beweging die ik had speelde zich af op de bank, ik verwisselde af en toe van kant als ik last van m’n nek kreeg. Ik heb halve afleveringen gemist omdat ik lag te slapen, maar dat maakte niet uit want dit was toch al minstens de vierde keer dat ik het hele seizoen zag.

Maar dat was natuurlijk niet de afspraak, ik zou geen serie-herhalingen tot in de treurigheid blijven kijken. Ik zou gaan lezen, althans, dat schreef ik een paar weken geleden nog. Dat was het plan dus. Gelukkig heb ik nu ook eindelijk een boek gevonden wat tegelijkertijd ook guilty pleasure is.

Vorig jaar schreef ik al over het eerste deel van The Carrie Diaries, over Carrie’s laatste High School jaar, net voordat ze naar New York vertrekt. Ik vond het echt een fantastisch boek, heerlijk geschreven en gewoon heel erg fijn vermaak. Een paar maanden geleden las ik dat er een vervolg kwam, maar ik wist niet wanneer. Deze week schoot me dat bericht ineens weer te binnen, dus ik besloot een poging op google te wagen. En wat denk je, het boek ligt al meer dan twee maanden in de winkel! Binnen tien minuten was het boek besteld op Bol.com natuurlijk!

Nog eventjes in tweestrijd ‘voor de vakantie bewaren of lekker gelijk lezen’ besloot ik ‘who am I kidding’ ik rust dus echt niet voordat dat boek uit is. Oh en wat een liefde! Dit boek is nog leuker dan het eerste deel. Carrie is dus inmiddels in New York en wordt op sleeptouw genomen door Samantha. Ze raakt in dit deel ook al bevriend met Miranda en natuuuurrrrlijk zijn er de nodige romances! Ik ga er niet meer over vertellen, jullie moeten me maar gewoon op mijn woord vertrouwen. Dit boek moet gelezen worden (mits Chicklit je genre is natuurlijk!)

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin

>DIARY: Mornings like this..

>

Photobucket

Om half acht wakker worden door het licht dat door ons grote raam binnen schijnt. Tot negen uur doezelen met een slaperig knuffeltje tussendoor. Om negen uur uit bed strompelen voor een glaasje water met citroen en m’n dagelijkse smoothie. Bloedsinaasappels, kiwi en banaan met magere yoghurt was de mix van de ochtend. Vriendje die rustig nog even verder slaapt z’n sapje brengen en ik duik op de bank waar ik steeds meer van begin te houden. Met Adele op de achtergrond lees ik het verhaal van Chrystal Renn, het is lang geleden dat ik een boek lees dat ik echt niet meer neer wil leggen alleen maar omdat ik het leuk vind, de laatste lees ik vrijwel alleen nog maar met ‘achterliggende gedachten’ en dat is bevredigend, maar soms mag je ook heus wel iets doen waar je misschien op het eerste gezicht niet zoveel van leert.

Ik geniet, wil dat de ochtend nooit stopt, maar als ik rechts bovenin het hoekje van het scherm van m’n MacBook kijk zie ik dat het alweer kwart over twaalf is. Ach.. wie zegt dat ik de ochtend niet nog even tot 13.00u kan uitrekken?

Liefs,

>Mulisch & Reading

>

Photobucket
Photobucket

Ik ben groot liefhebber van het oppervlakkige vrolijke boek, dat moge duidelijk zijn. Alle Gossip Girls (zestien) It Girls (tien) Shopaholics (zes?) zijn in mijn bezit. Maar ik vond dat het tijd werd voor een goed boek.

Ik ben nu 21, morgen zelfs officieel 21,5 (dat houd ik bij ja!), ik heb mijn bachelor Taal & Communicatie, een onder van de opleiding van Nederlandse Taal &Cultuur for cyring out loud, dit jaar behaald en toch heb ik het weten te presteren dat ik misschien twee, hooguit drie echt goede boeken gelezen heb dit jaar, en dat was ook nog eens Engelse literatuur.

Ik ben een schande voor de Nederlandse Literatuur en dat moet maar eens over zijn, zo dacht ik. Onlangs overleed Nederlands’ beste(?) schrijver, Harry Mulisch en ik vond dat een mooie aanleiding om één van zijn boeken er bij te pakken. Op de middelbareschool had ik Siegfried gelezen en daar was ik écht van onder de indruk. Zo onder de indruk dat ik ondanks een heftige migraineaanval waarin ik uiteindelijk tijdelijk totaal blind was (echt waar, geen leuke ervaring) gewoon bleef doorlezen (totdat ik echt niks meer kon zien natuurlijk!)

Ik ging voor De Aanslag, want die stond toevallig bij mijn zusje in haar boekenkast en het was misschien ook wel eens slim om niet meteen een boek te kopen, wat ik normaal dus altijd doe waardoor 1. mijn boekenkast bijna net zo op instorten staat als mijn kledingrek en 2. mijn bankrekening ook weleens lijdt.

En ik was, net als door Siegfried, bevangen. Wat een prachtig boek, wat een goed verhaal. Ik had niet eens de achterflap gelezen en wist dus ook totaal niet waar het over zou gaan en dat kan ik iedereen aanraden, want dat maakt het nog spannender, hoewel je eigenlijk wel weet wat er gebeurd is. Mulisch schrijft zo goed en totaal niet saai, wat ik eigenlijk wel een beetje verwacht had, omdat ik dat vaak bij ‘hoogdravende literatuur’ wel het geval vind. Iedere zin is werkelijk een genot om te lezen en ik heb het boek dan ook in twee middagen op de bank, met regendruppels op de ramen, een kussen in mijn rug en een mok met warme thee in mijn handen, uitgelezen.

De Aanslag, moet je lezen, zou verplichte literatuur op de middelbareschool moeten worden. Binnenkort toch maar eens ‘De Ontdekking van de Hemel’ aanschaffen en als ik dat aan kan, kan ik misschien nog wel een stapje verder gaan en Tolstoj lezen? Ik ben eigenlijk best benieuwd naar Anna Karenina!

Liefs,

>Lauren Conrad Style

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Als die-hard Laguna Beach & The Hills fan kon ik het natuurlijk niet laten om de stijlbijbel van Lauren aan te schaffen. Dus stapte ik gister op de fiets en reed ik naar Den Haag, ja lieve lezers, speciaal voor een boek fietste ik door weer en wind 45 minuten heen en een uur (tegenwind) terug. (Dat ik een tussenstop maakte bij H&M en m’n voornemen nog verder ter zielen bracht laat ik even achterwege)
Goed, het boek. Toen ik thuis kwam na die helse fietstocht kroop ik natuurlijk met een mok warme thee en kruidnootjes en het boek op de bank en vier uur later had ik het van cover to cover gelezen.
Het bladert heerlijk weg, het zijn mooie foto’s, echt Lauren. Je hoort Lauren praten terwijl je leest. Ik kwijlde bij haar mooie jurkjes, haar Chloe laarzen, haar zwarte suede Louboutin platformpumps, haar prachtige lokken, haar Chaneltassen en een prachtige Cashmere sjaal. Ik wilde het allemaal.
Of ik echt veel nieuwe dingen geleerd heb? Niet echt, het meeste wist ik ergens wel. Maar omdat Lauren’s stijl niet heel veel verschilt met mijn eigen stijl is het toch wel erg leuk om te lezen. Om het allemaal op een rijtje te staan. Ik dacht vaak ‘oh ja, dat kan ik ook wel weer eens doen’. 
Heerlijk boek voor een regenachtige middag met kruidnoten en een grote pot herfstthee dus, en laat het weerbericht nou voor de komende tijd alleen nog maar regenachtige dagen voorspellen, en laat de kruidnoten en herfstthee nou weer volop te koop zijn..

Liefs,