OK. Ik word wéér gestraft. Afgelopen maandag schreef ik dat het goed ging met mijn huid en nu zit er zo’n grote puist op mijn kaak dat ik gelijkenissen met een hamster begin te vertonen en menigeen dacht dat ik een kaakontsteking had. Ik zelf op een gegeven moment ook, waardoor mijn tandarts binnen een half uur tijd vijftien gemiste oproepen had, omdat ik in een moment van totale paniek gewoon iedere minuut bleef proberen om een afspraak te maken.
Afgelopen week interviewde ik journaliste Johanna Doberitz over haar migraine en hardlopen. Ik vroeg haar naar haar triggers en naast de standaard triggers als geluid zei ze ook; “ik krijg ook vaak migraine als ik er over praat”. Nou, dat is dus precies hetzelfde als wat ik heb met acné, zodra ik zeg dat het goed gaat, krijgen we weer een bak nieuwe ellende.
Het begon maandagochtend met een klein bobbeltje onder mijn kaak. Ik heb wel vaker van dat soort bobbeltjes onder mijn kaak en die trekken meestal vanzelf weer weg. Deze werd echter steeds groter en groter en groter, totdat hij mijn kaak volledig misvormde, van de voorkant leek mijn gezicht gewoon scheef. Mijn kaak en een gedeelte van mijn wang werd dik en het deed ook best wel een beetje pijn. Ik krijg steken in mijn oor, kon mijn nek minder goed draaien van de stijfheid en op een gegeven moment kreeg ik zelfs hartkloppingen in mijn keel.
Die hartkloppingen kreeg ik achteraf gezien denk ik niet van die puist, maar doordat er continu rampscenario’s door mijn hoofd schoten. Weer een wortelkanaalbehandeling, straks moet ik twee implantaten (twee Chaneltassen, AU!), straks kan ik Chicago niet lopen, wat als mijn wang nooit meer normaal wordt? Hielp het ook niet mee dat ik in een overvolle bus zat met kinderen die op weg waren naar Kijkduin om Pokémons te vangen, maar dat terzijde.
Ik had inmiddels een afspraak om tien over halfvijf geregeld bij de tandarts, maar mijn moeder vond het toch een goed idee om ook even te bellen naar het telefonisch spreekuur van de huisarts. Wonder boven wonder kwam ik er meteen doorheen (ik had verwacht weer vijftien keer te moeten bellen totdat het me zou lukken de huisarts aan de telefoon te krijgen) en twee uur later zat ik in de wachtkamer van de huisarts, omdat hij het toch even wilde zien.
Na uitvoerig onderzoek van oren, keel en klieren, kwam het hoge woord eruit… Het is een aandoening aan de huid. Een puist dus. Ik heb antibiotica meegekregen en dat was dat. De antibiotica slik ik op dit moment nog niet, omdat ik nog steeds de hoop heb dat dit ding vanzelf verdwijnt. Als het morgen nog niet een stuk beter is ga ik het wel slikken, maar tot die tijd probeer ik het op deze manier. Ben bang dat de antibiotica niet goed zal zijn voor mijn (hardloop)training.
Omdat ik toch een afspraak bij de tandarts had, ben ik daar ook nog maar even naartoe gegaan. We hebben een foto gemaakt en uitgesloten dat de ontsteking bij mijn kiezen vandaan komt. Thank the lord.
En nu schrijf ik echt voorlopig niks meer over de toestand van mijn huid. In ieder geval niet in positieve zin. Helpen jullie het me onthouden?
Liefs en fijn weekend,
Annemerel
He wat vervelend, maar niet meer over praten dus :( Ter geruststelling; ik heb ook een slechte huid en heb in mijn leven 3x een antibioticakuur voor een maand of zo daarvoor gehad. Maar dat is totaal niet te vergelijken met de antibiotica die je krijgt voor een keelontsteking of zo, het is puur voor huidproblemen, heel licht en ik merk zelf in ieder geval geen effecten op mijn gezondheid of het hardlopen. Maar allicht is die van jou anders omdat het meer een accuut probleem is.. Ik merk dat die antibiotica wel ervoor zorgt dat er van binnenuit minder ontstekingen ontstaan, dat is wel fijn.
Auteur
Hi Krista, die kuren heb ik ook gehad (minocycline) maar dit is inderdaad een andere korte kuur (vijf of tien dagen, kijken hoe het gaat) en die is niet specifiek voor de huid. Ga het nu wel slikken want wordt er niet echt beter op!
Fijn altijd zo een nare puist, haha!
Mijn hele gezicht zat onder de afgelopen week.
Op m’n neus, naast m’n neus, op m’n kin.. Om gek van te worden!
Wat naar zeg!! Ik vind dat je het wel heel grappig beschreven hebt (maar dat voelt een beetje gek om te zeggen omdat jij wel met een probleem zit ;-))
Ik hoop dat het snel beter gaat!
Auteur
Haha dat was ook de bedoeling dus dat mag je zeker zeggen. Ik denk altijd maar zo, laten we nog iets positiefs maken van iets dat eigenlijk best wel stom is.
Wat een stom geval zeg om zo maar te zeggen! Hopelijk helpt die antibiotica en heeft dat niet teveel werking op je hardlopen!